അനസൂയ [Krish] 561

ഇരുട്ടാണെങ്കിലും അവൾ അയാളുടെ കരണം തന്നെയാണ് ലക്ഷ്യം വച്ചത്. അത് അവിടെത്തന്നെ കൊണ്ടു എന്ന് അടിയുടെ ഒച്ച കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ അവൾക്ക് മനസ്സിലായി.
“ഔച്!”
ഫാരിസിന്റെ ഞെട്ടിയ ശബ്ദം അവൾ കേട്ടു. അനസൂയക്ക് ചെറിയൊരു പരിഭ്രാന്തി തോന്നി. അടിച്ചത് അബദ്ധമായിപ്പോയെന്ന് ഒരു നിമിഷാർദ്ധം അവൾ ചിന്തിച്ചു.
“ഇതെന്തു ഭാവിച്ചാ ഫാരിസ് നീ…”
അവൾ അടക്കിയ ശബ്ദത്തിൽ ചോദിച്ചു.
“എന്തൊരു അടിയാടോ താൻ? എൻറെ കാഴ്ച പോയി എന്ന് തോന്നുന്നു. ഒന്നും കാണാൻ പറ്റുന്നില്ല.”
ഫാരിസിന്റെ ശബ്ദത്തിലെ ഞെട്ടൽ ഇപ്പോഴും പോയിട്ടില്ലായിരുന്നു.
“സോറി. എൻറെ റിയാക്ഷൻ ഹാർഷായി പോയി. പക്ഷേ അത് നിനക്ക് കിട്ടേണ്ടത് തന്നെയാണ്.”
“ഓഹോ അങ്ങനെയാണല്ലേ. എന്നാ ശരി ഞാൻ പോണു നമുക്ക് കാണാം.”
പെട്ടെന്ന് അയാൾ അവളുടെ പിടിവിട്ട് പിറകോട്ട് നീങ്ങി.
“ഫാരിസ്… ”
അനസൂയ മുന്നോട്ടു നീങ്ങി അയാളെതടഞ്ഞു.
“ഞാൻ പറയുന്നത് കേട്ടിട്ട് പോയാൽ മതി.”
“കേൾക്കാൻ എന്തിരിക്കുന്നു. കിട്ടേണ്ടത് കിട്ടിയില്ലേ?”
“എന്നോട് പിണങ്ങി പോവാണോ?”
“പിണങ്ങുന്നത് സുഹൃത്തുക്കൾ തമ്മിലല്ലേ. ഇവിടെ ഞാൻ ശത്രുവാണല്ലോ.”
“എന്നെ കേറി പിടിച്ചാൽ ആരായാലും ഞാൻ തല്ലും.”
“എന്നുവച്ചാൽ എനിക്ക് അത്രയേ വിലയുള്ളൂ എന്നർത്ഥം.”
“തനിക്ക് വിലയൊക്കെ ഉണ്ട്.”
“ഞാനൊരു കിസ്സല്ലേ തന്നുള്ളൂ.”
“ഞാനൊരു ഭാര്യയാണ്. എൻറെ ഭർത്താവാണ് അപ്പുറത്തെ റൂമിൽ ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്നത്. നീ അയാളുടെ ഫ്രണ്ടുമാണ്, അല്ലേ?”
“അവനെക്കാളും തന്നോട് ആണ് എനിക്ക് ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പ്. പിന്നെ അയാൾ അറിയാത്ത സീക്രട്ട് ഓൾറെഡി നമുക്കിടയിൽ ഉണ്ട് . അതിൻറെ കൂടെ ഈ ഒരെണ്ണം കൂടി.”
അനസൂയ ദീർഘമായ ഒരു ശ്വാസം എടുത്തു.
“ആദ്യം നീ നിൻറെ ഉദ്ദേശം എന്താണെന്ന് പറ ഫാരിസ്. എന്താണ് നീ ഭരതേട്ടന്റെ ഫോണിലേക്ക് അയച്ചത്?”
“ഓ അത് കണ്ടാരുന്നോ? അത് ജസ്റ്റ് ഒരു ഹായ് മാത്രമാണ്.”
“എന്തിന്?”
“തന്നെ കാണാഞ്ഞപ്പോൾ ഭരത് ഉറങ്ങിയിട്ടില്ലേ എന്ന് പരിശോധിക്കാൻ വിട്ടതാണ്.”
“എന്നിട്ടോ?”
“താൻ എന്റെ മെസ്സേജ് കണ്ടു എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായിരുന്നു. ഭരത് കണ്ടുമില്ല. അതിനർത്ഥം ഭരത് ഉറങ്ങി എന്നും താൻ ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല എന്നുമാണ്.”
“പോലീസ് ബുദ്ധി! അല്ലേ?”
“ആദ്യം ഞാൻ നിൽക്കണോ അതോ പോണോ എന്ന് പറ.”
“പോവരുത്.”
“ഇനി അടിക്കുവോ?”
“ഇല്ല… ഇനി അടിക്കില്ല.”
“കിസ്സ് ചെയ്താലോ ?”
“കിസ്സ് ചെയ്താ അടിക്കും.”
“എന്നാ പിന്നെ കിസ്സ് അടിച്ചിട്ട് ഒരു അടി മേടിച്ചിട്ട് പോകാം. ഇറ്റ്സ് വർത്ത് ഇറ്റ്.”
“അടി മേടിക്കാതിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചൂടെ?”
“അതും ശ്രമിക്കാം.”
“കിസ്സ് ചെയ്യാതെയോ?”
“അല്ല കിസ്സ് നന്നായിട്ട് ചെയ്തിട്ട്. കിസ്സ് ഇഷ്ടപെട്ടാൽ പിന്നെ അടിക്കില്ലല്ലോ.”
അനസൂയക്ക് വീണ്ടും അരിശം വന്നു. “എടാ നാറീ… നിനക്ക് നന്നാവാൻ ഉദ്ദേശം ഇല്ലേ?”
“എടോ എനിക്ക് തന്നെ ഭയങ്കര ഇഷ്ടമാണ്… കാര്യം നിനക്കെന്താ മനസ്സിലാവാത്തത്?”
“എടാ ഞാനൊരു ഭാര്യയാണ്. അത് നിനക്ക് മനസ്സിലാവില്ലേ?”
“ഞാനൊരു ഭർത്താവാണ്. എനിക്കും ഭാര്യയും മക്കളുമൊക്കെ ഉണ്ട്.”
“എന്നിട്ടാണോ താൻ എന്റെ പിന്നാലെ നടക്കുന്നത്?”
“ഇങ്ങനെ അപമാനിക്കല്ലേ പൊന്നേ. വേണേ അടിച്ചോ.”
“പിന്നെ ഇത് താൻ എന്താ ചെയ്യുന്നേ.”
“ഇതൊക്കെ ഒരു രസമല്ലേ? തനിക്ക് തന്റെ ഭർത്താവ് അറിയാത്ത ഒരു രഹസ്യമില്ലേ?. അതേപോലെ എനിക്ക് എൻറെ ഭാര്യ അറിയാത്ത ഒരു രഹസ്യമുണ്ട്; അത് താനാണ്. തനിക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ എൻറെ ഒരു മികച്ച പോലീസുകാരൻ എന്ന എൻറെ ക്രെഡിബിലിറ്റിയാണ് ഞാൻ റിസ്ക് ചെയ്യുന്നത്. കുറച്ചു ദിവസം കഴിയുമ്പോൾ ഭരത് എന്നെ പോങ്ങൻ എന്ന് വിളിക്കും. വിളിക്കില്ലേ?”
അനസൂയക്ക് പെട്ടെന്ന് മറുപടി വന്നില്ല. ഫാരിസ് തുടർന്നു.
“അപ്പോ ആ വിളി കേട്ട് മിണ്ടാതെ നിൽക്കണമെങ്കിൽ എനിക്ക് അയാളോട് പറയാൻ പറ്റാത്ത എന്തെങ്കിലും നേട്ടം വേണ്ടേ?”
അനസൂയ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. പാരിസ് പതിയെ അവളുടെ ഒരു കൈ
കയ്യിലെടുത്തു.
“അപ്പൊ അതിനാണോ ഇത്?”
അവൾ ചോദിച്ചു.
“അല്ല. ചില ആഗ്രഹങ്ങൾ നഷ്ടപ്പെടുമ്പോൾ മറ്റു ചില ആഗ്രഹങ്ങൾ നിറവേറണം. അല്ലെങ്കിൽ നമ്മുടെ ലൈഫ് സീറോ ആവില്ലേ?”
“എന്താ തന്റെ ആഗ്രഹം?”
അയാൾ അവളുടെ കൈ ഉയർത്തി തന്റെ ചുണ്ടിലേക്കു ചേർത്തു. അനസൂയക്ക് കൈ വലിക്കണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ കഴിഞ്ഞില്ല. അയാളുടെ ചുംബനമേറ്റ കൈയിലൂടെ വൈദ്യുതി കടന്നു പോകൂന്ന പോലെ അവൾക്കു തോന്നി.
അവളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് വല്ലാതെ കൂടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.