അന്ധകാരത്തിലെ സാക്ഷികൾ

Andhakaarathile Saakshikal | Author : Nixon

“മാന്യസദസ്സിന് വിനീതമായ കൂപ്പുകൈ,

ഞാൻ ഇവിടെ പറയാൻ പോകുന്ന കഥയുടെ പേര്… അഗ്നിപുഷ്പം..”

അപ്പു യുവജനോത്സവവേദിയിൽ ആണ്, കഥാപ്രസംഗമത്സരം ആണ് ഐറ്റം, ഈ കഥ പറയാൻ ഒരുങ്ങിയിട്ട്

ഒത്തിരി നാളായി, എന്താ പറയാ സഭാകമ്പം ശ്ശി കൂടുതലാണെ, നാല് പേര് കൂടിയാൽ ന്റെ നാവു പൊങ്ങില്ല,

അപ്പൊ പറഞ്ഞു വരുന്നത് ന്റെ കഥകൾ തന്നെ,ഈ അപ്പുവിന്റെ,+2 പഠിക്കുന്നു,18 തികഞ്ഞ പാവം പയ്യൻ!!!,

ജില്ലാ യുവജനോത്സവമാണ് തിരുവമ്പാടി വെച്ച്,വർഷം രണ്ടായിരത്തിന്റെ ആദ്യം, ഒരു നവംബർ മാസം, നമ്മുടെ സ്മാർട്ട്‌ ഫോൺ റെവോലുഷൻ ഒന്നുമായില്ല അന്ന്, അങ്ങനെ പരിപാടികൾ ഒക്കെ വിജയകരമായി പൂർത്തിയാക്കി, തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് പോകാൻ വണ്ടിയിൽ കയറി, കുറ്റ്യാടി എത്തുമ്പോ സമയം എന്താവുമോ എന്തോ..

അച്ഛന്റെ ചൂരൽ പ്രയോഗം ഓർക്കാൻ വയ്യന്നെ., പുള്ളിക്ക് ഈ കലാ പരിപാടികൾ ഒന്നും ഇഷ്ടമല്ല, പുള്ളിയാൽ അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ട എന്റെ പൊന്നമ്മയുടെ ജീനിലെ കലാ ഗുണങ്ങൾ എന്നിലേക്ക് വന്നതായിരിക്കാം ഞാനും ഈ മേഖലയിൽ എത്തിപ്പെടാൻ കാരണം, അമ്മ നന്നായി പാടുമായിരുന്നു, ആ ശബ്ദം എനിക്ക് എനിക്ക് ആവോളം കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്,

അനിയൻ അച്ഛനെ പോലെ ആണ് സ്പോർട്സ് ഐറ്റംസ് ആണ് ഇഷ്ടം. ഞാൻ കാണാൻ തരക്കേടില്ലാത്ത ചുള്ളൻ ആണ്, എന്നും വെച്ച് സിക്സ് പാക്ക് ഒന്നുമല്ല,

കാണാൻ ചന്തമുള്ള ഓമനത്വം തുളുമ്പുന്ന.. ആ അങ്ങനെയൊക്കെ പറയാം, ഞാൻ ഈ കാര്യം ചില സേച്ചിമാർ പറഞ്ഞു കെട്ടിട്ടുള്ളതുമാണ് കേട്ടോ,, അപ്പോ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആണ് നമ്മുടെ പശ്ചാത്തലം, അപ്പൊ ഇനി കഥയിലേക്ക്…

സമയം 11 ആവാറായി, ഈ പഴേ മഹിന്ദ്ര ജീപ്പ് പേരാമ്പ്ര എത്താറാവുന്നു, ജീപ്പിനുള്ളിൽ പിറകിലായി ഡ്രൈവറുടെ പിറകിലായി ഞാൻ ഇരുന്ന് അങ്ങനെ മയങ്ങുമ്പോ ജീപ്പ് ഒരു ഗട്ടറിൽ തുള്ളി അപ്പോഴാണ് എന്റെ ഉറക്കം കളയാനായി ,മസാൽദശയായ ചരക്ക് എതിർവശത്തു ഇരിക്കുന്നത് ഹ്യുമാനിറ്റീസ് ബാച്ചിലെ അഖില..

അവളാണെങ്കിൽ ഒരു ആറ്റം പീസ് നല്ല വണ്ണം, ഇരു നിറം ആപ്പിൾ പരുവത്തിൽ ഉള്ള മുലകളും, പാവാടയും ഷർട്ടും ആണ് വേഷം, എന്റെ കാലുകൾ ആണെങ്കിൽ അവളുടെ കാലുകൾക്കിടയ്ക്ക് ലോക്ക് ആയ അവസ്ഥ ആണ്, തിങ്ങി നിറഞ്ഞാണ് എല്ലാരും ഈ ശകടത്തിൽ ഇരിക്കുന്നത് തന്നെ, എന്റെ തൊട്ടിപ്പുറത് ആണെങ്കിൽ കുമാരിടീച്ചർ,