അംഗലാവണ്യ അമ്മയുടെ കഥ 5 [ഒറ്റകൊമ്പൻ] 1320

“രാജേട്ടാ, ആർത്തിമൂത്ത് അവളെ ഞെക്കി കൊന്നുകളയല്ലേ.. . ഹ..ഹ..ഹ.. കൊതിയൻ..” കുലുങ്ങിചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഭാമയാൻറ്റി മൊഴിഞ്ഞു.

രാജേന്ദ്രനങ്കിൾ എൻറ്റെ അമ്മയുടെ മാർദ്ദവമാർന്ന പൂറ് ഞെക്കികൊണ്ടിരിക്കുന്നത് കണ്ട് ഞാൻ ജീൻസിന് മുകളിലൂടെ എൻറ്റെ അണ്ടി പിടിച്ച് ഞെരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

ടക്ക്..
ടക്ക്…
ടക്ക്…
എന്ന ശബ്ദം ഇടനാഴിയുടെ അറ്റത്തുനിന്നും മുഴങ്ങുന്നത് കേട്ട് ഞാൻ ഞെട്ടി വേഗം തൂണിൻറ്റെ പിന്നിൽ മറഞ്ഞിരുന്നു.

എന്നിട്ട് ഞാൻ പതിയേ ആരാണതെന്ന് നോക്കി. ഞാൻ നോക്കുമ്പോൾ
കാരണവർ ടക്ക് ടക്ക് എന്ന് ഗാംഭീര്യത്തോടെ ഊന്നുവടിയും കുത്തി “ദേവൂട്ടീ… ഭാമേ…… ദേവൂട്ടീ… ഭാമേ…”
എന്ന് വിളിച്ചുകൊണ്ടുവരികയായിരുന്നു.

ഇടനാഴിയാകേ ആ വിളിയും ഊന്നുവടിയുടെ ടക്ക് ടക്ക് ശബ്ദം മുഴങ്ങി.

അപ്പോൾ അകത്തെമുറിയിൽ നിന്നും ഭാമയാൻറ്റിയുടെ അടക്കിപിടിച്ച ശബ്ദം കേട്ടു, “അയ്യോ രാജേട്ടാ.. വലിയച്ഛൻ വരുന്നുണ്ട്.. അവളെ വിട്ടേ.. നമ്മളെ കാണാതായിട്ട് വലിയച്ഛൻ അന്യേഷിച്ചുവരുന്നതാണെന്ന് തോന്നുന്നു..”

കാരണവർ മുറിയുടെ മുന്നിലേക്കെത്താറായപ്പോൾ മുറിയുടെ വാതിൽ തുറക്കപ്പെട്ടു….
ആദ്യം പുറത്തേക്കിറങ്ങിയത് ഭാമയാൻറ്റിയാണ് പുറകേ രാജേന്ദ്രനങ്കിളും

“ങ്ഹാ ഞാൻ നിങ്ങളെയവിടെയൊക്കെ നോക്കിയിരുന്നു.. കാണാഞ്ഞിട്ടാണ് ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്… ദേവൂട്ടി എവിടെ?”
കാരണവർ ആരാഞ്ഞു..

“ഞാൻ ഇവിടെയുണ്ട് വലിയച്ഛാ..” എന്നുപറഞ്ഞ് മുഖംരണ്ടുകൈകൊണ്ടും തുടച്ചുകൊണ്ട് എൻറ്റെ അമ്മ പുറത്തേക്കിറങ്ങി വന്നു.

അമ്മ ആ പട്ടുതുണി അരയിൽ ചുറ്റിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു അപ്പോൾ.. ജംബറിൻറ്റെ ഹുക്കുകളും ഇട്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.

“ങ്..ഹാ.. ഞാൻ കരുതി ദേവൂട്ടി എന്നോടെങ്ങാനും പറയാതെ പോയ്കളഞ്ഞെന്ന്..! ഹ്മ്.. തിരക്കൊക്കെ ഒന്ന് മാറിയിട്ട് ചോദിക്കാന്ന് കരുതിയാ, എല്ലാവരുടേയും മുന്നിൽ
വെച്ച് ചോദിച്ച് മോളേ വിഷമിപ്പിക്കണ്ടാന്ന് കരുതി, മനുവിൻറ്റെ അച്ഛന് ഞങ്ങളോടുളള പിണക്കം ഇപ്പോഴും മാറീയിട്ടില്ലല്ലേ.. ഹ്മ്..”
എന്നുചോദിച്ചുകൊണ്ട് കാരണവർ ഒരു ദീർഘനിശ്വാസമിട്ടു.

“അയ്യോ അതുകൊണ്ടൊന്നും അല്ല വലിയച്ഛാ.. ഏട്ടന് ജോലിതിരക്കായതുകൊണ്ടാണ് വരാൻ കഴിയാഞ്ഞത്..” അമ്മ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു.

“മ്… അയാൾക്കെന്നാ അല്ലെങ്കിലും തിരക്കില്ലാത്തത്..”