അംഗലാവണ്യ അമ്മയുടെ കഥ 5 [ഒറ്റകൊമ്പൻ] 1321

അതിന് മറുപടിയായ് എൻറ്റെ അമ്മ തൻറ്റെ മുഖത്തൊരു പുഞ്ജിവിടർത്താൻ ശ്രമിച്ചു.

“ഹയ്.യ്…… ഇതെന്താ ദേവൂട്ടീ നീ ചെമ്പട്ടുടുത്ത് നിൽക്കുണേ???”
അമ്മ ചുവന്ന പട്ടുടുത്തിരിക്കുന്നത് ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ട കാരണവർ പുരികം ചുളിച്ചുചോദിച്ചു.

“അത്.. ഞാൻ… ഞാനുടുത്ത മുണ്ടിൽ അഴുക്കായപ്പോൾ.. എടുത്തുടുത്തതാ വലിയച്ഛാ..” അമ്മ വിക്കിവിക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.

“ഹയ്..യ്.. അതാ ഇപ്പോ കാരൃമായേക്കണേ..! നിൻറ്റെ വലിയമ്മ ഇടാതെ വെച്ചിട്ടുളള പുത്തൻ മുണ്ടും ജമ്പറും ഒത്തിരിയിരുപ്പുണ്ട് പെട്ടിയിൽ.. അവള് പോയതിൽ പിന്നെ അതൊക്കെ ആർക്കും വേണ്ടാതിരിക്കുകയാ അവിടെ.. വാ.. ദേവൂട്ടീ മുണ്ട് ഞാനെടുത്ത് തരാം..”

എന്നുപറഞ്ഞുകൊണ്ട് കാരണവർ എൻറ്റെ അമ്മയെ തോളത്തുപിടിച്ച് തന്നോട് ചേർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട് സ്വർണ്ണംകെട്ടിയ ഊന്നുവടിയും കുത്തി തിരികേ നടന്നു.

വിയർത്തിരുന്ന അമ്മയുടെ വെളുത്തുതുടുത്ത പൂമേനി അസ്തമയസൂര്യൻറ്റെ പ്രകാശത്തിൽ തിളങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു അപ്പോൾ.

നടക്കുന്നതിനിടെ കാരണവരുടെ കരവലയത്തിനുളളിൽ നിന്നും അമ്മ കഴുത്തുതിരിച്ച് രാജേന്ദ്രനങ്കിളിനേയും ഭാമയാൻറ്റിയേയും ശുണ്ഠിയോടേ തിരിഞ്ഞുനോക്കികൊണ്ട് കീഴ്ചുണ്ട് ചുണ്ടുകൂർപ്പിച്ചു..

“മിണ്ടില്ല ഇനി നിങ്ങളോട് ഞാൻ.. പിണക്കമാ..”

എന്നുപറഞ്ഞിട്ട് കഴുത്തുനേരെയാക്കിട്ട് കാരണവരുടെ മാറോട് തൻറ്റെ തലചേർത്ത് അമ്മ നടന്നു..

“എന്താ പറ്റിയേ ദേവൂട്ടീ..” എന്ന കാരണവരുടെ ചോദ്യത്തിനുത്തരമായ് അമ്മ “അവരെന്നോട് തല്ലുപിടിച്ചു വലിയച്ഛാ..” എന്ന് കുട്ടികളേ പോലെ ചിണുങ്ങികൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

“ഹ.. ഹ.. ഹ.. ഈ ദേവൂട്ടിയുടെ ഒരു കാര്യം..” എന്നുപറഞ്ഞുകൊണ്ട് കാരണവർ ഒന്നുകൂടി അമ്മയേ തൻറ്റെ ദേഹത്തോട് ഞെക്കിചേർത്തമർത്തികൊണ്ട് കഴുത്ത് തിരിച്ച് അങ്കിളിനേയും ആൻറ്റിയേയും നോക്കി

“എൻറ്റെ കുട്ടിയോട് ഇനി തല്ലുപിടിച്ചാൽ രണ്ടെണ്ണത്തിൻറ്റേയും ചന്തിക്ക് നല്ല പെട തരും ങ്ഹാ.. കേട്ടല്ലോ രണ്ടും…..”

എന്നിട്ട് കാരണവർ അമ്മയേയും കൊണ്ടുളള നടപ്പ് തുടർന്നു. “ഇനി അവര് എൻറ്റെ ദേവൂട്ടിയോട് തല്ലുപിടിക്കില്ലട്ടോ.” എന്നുപറഞ്ഞ് കാരണവർ നടക്കുന്നതിനിടയിൽ എൻറ്റെ അമ്മയുടെ നെറുകയിൽ ചുണ്ടമർത്തി ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു.