റാം (പുറത്ത് നിന്ന്): “അഖ്ഖി, വേഗം വരൂ, തിരക്ക് കൂട്ടൂ!”
അവന്റെ വിളി കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ മറ്റൊന്ന് മാറ്റി ഉടുക്കാൻ നിന്നില്ല. ധൈര്യം സംഭരിച്ച്, ഞാൻ അതുമായി മുന്നോട്ട് പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു.
ഞാൻ സ്റ്റുഡിയോയിലേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ ലൈറ്റുകളും കാമറയുമൊക്കെയായി റൂമിന്റെ രൂപം ആകെ മാറിയിരുന്നു.
റാം: “റെഡി?”
അഖ്ഖി: “യെസ്.”
റാം: “ഓക്കെ. എങ്കിൽ തുടങ്ങാം.”
ഞാൻ പലതരം പോസുകൾ നൽകി, റാം ചിത്രങ്ങൾ ക്ലിക്കുചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. ഇടയ്ക്ക് അവൻ ‘നല്ലത്’ എന്ന് പറഞ്ഞ് പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു.
റാം: “നന്നായിട്ടുണ്ട്! സാരിയുടെ പല്ലു നിന്റെ കയ്യിൽ പിടിക്കൂ.”
ഞാൻ അതുപോലെ ചെയ്തു.
റാം: “ഗ്രേറ്റ്! ഇനി, ഒരല്പം കുനിയൂ. കുറച്ചുകൂടി ക്ലീവേജ് ലൈൻ കാണത്തക്ക വിധം.”
അവൻ അല്പം എന്റെ അടുത്ത് വന്ന് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്ത് തന്നു. ഞാൻ അവനത് വേണ്ടി കുറച്ചുകൂടി പോസുകൾ നൽകി.
റാം: “ഓക്കെ. മതി. ഇനി പോയി ഡ്രസ്സ് മാറ്റിക്കോളൂ.”
ഇപ്പോഴെനിക്ക് അവനിൽ നല്ല ആത്മവിശ്വാസം തോന്നിയിരുന്നു. അവൻ പ്രൊഫഷണലാണ്, എന്റെ ലക്ഷ്യത്തിന് വേണ്ടിയാണ് ഇതെല്ലാം ചെയ്യുന്നത് എന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിച്ചു.
അടുത്തതായി ഞാൻ ടോപ്പും ഷോർട്സും ധരിച്ചു. ഞങ്ങൾ വീണ്ടും ചില ഷൂട്ടുകൾ ചെയ്തു.
റാം: “ഈ ടോപ്പിന്റെ മുകളിലത്തെ ബട്ടൺ ഒന്ന് തുറന്നേ. നിന്റെ കഴുത്ത് നന്നായി കാണാൻ വേണ്ടിയിട്ടാണ്. എങ്കിലേ ആഭരണ മോഡലിംഗ് (Jewellery Modelling) ഷോട്ടുകൾ എടുക്കാൻ പറ്റൂ.”
ഞാൻ ആദ്യത്തെ ബട്ടൺ തുറന്നു.
റാം: “നല്ലത്. ഇനി ഒരു ബട്ടൺ കൂടി തുറന്നോളൂ. എങ്കിലേ കഴുത്തിന്റെ ഭാഗം പൂർണ്ണമായി കാണാൻ പറ്റൂ.”
അടുത്ത പാർട്ടിൽ എന്ത് സംഭവിക്കും?