അങ്ങനെ ഒരു അവധിക്കാലത്ത്‌ (വെടിക്കെട്ട്) 1267

ആ ഏഴു ദിവസങ്ങള്‍ ജീവിതത്തിന്റെ ഭ്രമണപഥത്തിലെ ഏറ്റവും മനോഹരമായ ഏഴു ദിവസങ്ങളായി എനിക്കിപ്പോഴും തോന്നുന്നു…ലൈംഗികതയുടെ ആദ്യ വസന്തം, എന്റെ എല്ലാ ആഗ്രഹങ്ങളോടും കൂടി എനിക്ക് സാധിപ്പിച്ചു തന്ന അവരെ പിന്നെ ഒരിക്കലും എനിക്ക് മറക്കാനായില്ല.. പക്ഷെ അന്നു അവര്‍ എന്നെ എന്ത് കൊണ്ട് അവരുടെ പൂറില്‍ ഒരിക്കല്‍ പോലും കുണ്ണ കയറ്റിച്ചില്ലെന്നു എനിക്കിപ്പോഴും അറിയാത്ത ഒരു നിഗൂഡതയാണ്… പില്‍കാലത്ത് അന്വേഷിച്ചപ്പോള്‍ അവര്‍ ഒരിക്കല്‍ പോലും വിവാഹം കഴിച്ചില്ലെന്നാണ് അറിയാനായത്.. ചിലപ്പോള്‍ അതിനു പിറകിലും വിചിത്രമായ എന്തെങ്കിലും ഒരു കഥ ആ എഴുത്തുകാരിക്ക് പറയാന്‍ ഉണ്ടായിരുന്നിരിക്കാം…

അന്നു അവര്‍ മടങ്ങുന്ന നേരത്ത് എന്നോടു പറഞ്ഞത് എനിക്കിപ്പോഴും ഓര്‍മ്മയുണ്ട്…
“ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും സുന്ദമായ കുറെ ദിവസങ്ങളാണ് അപ്പു എനിക്ക് തന്നത്.. ഞാന്‍ ഒരിക്കലും മറക്കില്ല എന്റെ ഈ ആരാധകനെ..എന്റെ പുസ്തകങ്ങളെ സ്നേഹിച്ച ഈ അപ്പുവിനെ…” നിറുകയില്‍ ചുംബിച്ചു കൊണ്ട് അച്ഛനുമമ്മയും കാണാതെ അന്നു അവര്‍ എന്റെ കൈകളിലേക്ക് ഒരു പൊതി വച്ചു തന്നിരുന്നു…

ഇന്നും ഈ ഇരുപത്തെട്ട് വര്‍ഷത്തിനു ശേഷവും അതെന്റെ കൈയ്യില്‍ ഭദ്രമായി ഞാന്‍ സൂക്ഷിച്ചു വച്ചിട്ടുണ്ട്.. അത് മറ്റൊന്നുമായിരുന്നില്ല…
അന്ന്‍ ഞാന്‍ ആദ്യമായി കയ്യിലെടുത്ത അവരുടെ വയലറ്റ് നിറമുള്ള ആ ഷഡ്ഡീ… ആ സമ്മാനത്തിന് കാലാന്തരത്തിൽ നിറം മങ്ങിപ്പോയെങ്കിലും ഓര്‍മ്മകളുടെ കരയില്‍ ആ ഏഴു സുന്ദര ദിനങ്ങളും അവരും ഇന്നും നിറം മങ്ങാതെ മായാതെ നില്‍ക്കുന്നു…

….ശുഭം…

ഇഷ്ടപ്പെട്ടെങ്കില്‍ കമന്റ് ചെയ്യാന്‍ മറക്കരുത്…കമന്റിനു വേണ്ടി നിങ്ങല്‍ മാറ്റി വയ്ക്കുന്ന ആ ഒരു നിമിഷമാണ് ഓരോ എഴുത്തുകാരന്റെയും ഒരുപാട് ദിനങ്ങള്‍ സഫലമാക്കുന്നത്..