ഏഞ്ചൽസ് ഹോസ്പിറ്റൽ 5 [OWL] 460

ബെൻസി: അറിയാതെ മനസ്സ് തെറ്റിപ്പോയതാണ്
ഞാൻ: നിൻറെ മനസ്സ് എത്ര നാളായി തെറ്റാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്
ബെൻസി: അറിയില്ല ഫാദർ
ഞാൻ: എന്താണ് നിൻറെ മനസ്സിനെ വഴിതെറ്റിക്കുന്ന ചിന്തകൾ
ബെൻസി: അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല
ഞാൻ: ഇവിടെയിരുന്നു ആയിരുന്നു നുണ പറയരുത്
ബെൻസി: അത് ഫാദർ ഞാനെങ്ങനെ പറയും . എൻറെ മനസ്സിൽ ദുഷ്ചിന്തകൾ വരുന്നു
ഞാൻ: ഞാൻ എന്ത് ദുഷ്ചിന്തകൾ ആണ് നിന്റെ മനസ്സിൽ വരുന്നത്.
ബെൻസി : അത് ഫാദർ, എനിക്ക് നല്ല ആണുങ്ങളെ കാണുമ്പോൾ എന്റെ വയറിൽ ഒരുതരിപ്പ് അനുഭവപ്പെടും.
ഞാൻ: എന്ത് , കന്യാസ്ത്രീക്കു യോജിച്ച ചിന്തകൾ ആണോ ഇത് .
ബെൻസി: ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യണം ഫാദർ എനിക്ക് എന്റെ മനസിനെഅടക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല.
ഞാൻ : ബെൻസി നീ സാത്താന്റെ കരങ്ങളിൽ ആണ് ഇപ്പോൾ . നീ ചെയ്ത പാപത്തിനു നീ ആദ്യം ശിക്ഷ അനുഭവിക്കണം . പിന്നെ പ്രായശ്ചിത്തം ചെയ്യണം. പിന്നെ നിന്റെ ശരീരം ശുദ്ധിയാക്കണം .
ബെൻസി : എല്ലാം ചെയാം ഫാദർ .
ഞാൻ കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു ബെൻസിയെ പിടിച്ചു എൻ്റെ മടിയിൽ കിടത്തി . ഇപ്പോൾ അവൾ എന്റെ തുടകളിൽ വയറു വെച്ച് കമഴന്നു കിടക്കുന്നു.
ഞാൻ അവളുടെ വിശുദ്ധ വസ്ത്രത്തിൽ ഉന്തി നിൽക്കുന്ന ചന്തികളിൽ
ഒന്ന് തലോടി . എന്നിട്ടു ആഞ്ഞടിച്ചു …
ടപ്പേ………
“ അയ്യോ” ബെൻസി നിലവിളിച്ചു .
ഞാൻ : തെറ്റ് ചെയ്താൽ ശിക്ഷ അനുഭവിക്കണം . കേട്ടോടി .
ബെൻസി: ഉം …..
ഞാൻ : ഇപ്പോൾ നീ ചെയ്ത കുറ്റം ഒക്കെ ഏറ്റു പറയണം .
ബെൻസി : ശരി ഫാദർ.
ഞാൻ പതുക്കെ അവളുടെ കന്യാസ്ത്രീ വസ്ത്രം അര വരെ പൊക്കി. അവളുടെ ഇളം കറുത്ത ചന്തികൾ ഒരുവെള്ള കോട്ടൺ ഷെഢിയിൽ നിറഞ്ഞു നില്കുന്നു.
ഞാൻ : പറയു മകളെ . നിന്റെ തെറ്റുകൾ മുഴുവൻ . (ഞാൻ എനിക്ക്അറിയാവുന്ന പള്ളിലെ അച്ഛൻ ടോണിൽ കാച്ചി)
ബെൻസി: ഞാൻ ആണുങ്ങളെ വേറെ രീതിയിൽ നോക്കാറുണ്ട് അച്ചോ
ഞാൻ : എടി എല്ലാം വിശദീകരിച്ചു പറയണം.
ബെൻസി : കന്യാമഠത്തിൽ പണിക്കു വരുന്ന ആന്റപ്പൻ ചേട്ടന്റെ വിയർത്തു കുളിച്ച ശരീരം നോക്കി നിൽക്കാറുണ്ട് .