അവനു പിന്നിലായി അപ്പോളും ആരോ ഉണ്ടെന്നതില്‍ അവനു തര്‍ക്കമില്ല്ങ്കിലും ഒരു തവണ പോലും പിറകിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കാന്‍ അവന്‍ മുതിര്‍ന്നില്ല,..ഓടിയോടി അവന്സാനം അവന്‍ ആ കെട്ടിടത്തിന്‍റെ അവിടെ തന്നെ വന്നു നിന്നു….ദൈവമേ വഴി തെറ്റിയില്ല…ഏതോ ഉള്‍ക്കാട്ടിലെക്കാണു ഓടി കയറിയത് എന്ന് കരുതിയ വിനുവിന് അല്‍പ്പം ആശ്വാസമായി….
വേഗം ഹോസ്റ്റല്‍ വച്ച് പിടിക്കണം..പക്ഷെ അറയില്‍ കയറാന്‍ അല്ലെ പറഞ്ഞത്…വിനുവിന്‍റെ മനസു അവനോടു മന്ത്രിച്ചു..പിന്നെ..ജീവന്‍ തിരിച്ചു കിട്ടിയതെ എന്തോ പുണ്യം കൊണ്ടാണ് ഇനി ഇതിനകത്ത് കയറിയിട്ട് ചകാനാ..വിനു അവനോടു തന്നെ ചോദിച്ചു…ഇനി ഇവിടെ പഠിക്കണ്ട..ഇവിടെ എന്തൊക്കെയോ കുഴപ്പങ്ങള്‍ ഉണ്ട്…മതി…നാട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു പോകാം..വിനുവിന്‍റെ കൈകള്‍ അല്‍പ്പം മുന്‍പേ നടന്നത് ഓര്‍ത്തപ്പോള്‍ വിറച്ചു…
അവന്‍ വേഗത്തില്‍ ഹോസ്റ്റെലിലേക്ക് നടക്കാന്‍ ഭാവിക്കവേ അവന്‍റെ മുന്നിലേക്ക്‌ എവിടെ നിന്നോ ഒരു പട്ടി വന്നു നിന്നു…അതിന്റെ കണ്ണുകള്‍ ചുവന്നു കണ്ടു…വിനുവിന് വീണ്ടും വിറക്കാന്‍ തുടങ്ങി…അവന്‍ പതിയെ മുന്നോട്ടു നടക്കാന്‍ നിന്നപ്പോള്‍ ആ കറുത്ത പട്ടി കുരച്ചു കൊണ്ട് മുന്നോട്ടു ചാടി…
രക്ഷപ്പെടാന്‍ സൈടിലേക്കു മാറിയ വിനു പക്ഷെ ആഞ്ഞു ചാരിയത് ആ തെക്കേ അറ്റത്തെ അറയുടെ വാതിലില്‍ ആയിരുന്നു അത് താനേ തുറന്നുകൊണ്ട് വിനു അതിനകത്തേക്ക് വീണു..
അവന്‍ എണീറ്റ് പുറത്തു കിടക്കും മുന്നേ ആ വാതില്‍ തന്നെ അടഞ്ഞു സാക്ഷ വീണു..പുറത്തു നിന്നും ആരോ പൂട്ടിയതുപ്പോലെ അതിലെ താക്കോല ധാരത്തില്‍ കാണാന്‍ പറ്റി…വിനു വിയര്‍ത്തു കുളിച്ചു…തന്റെ സമയം കഴിഞ്ഞു എന്നതു അവനു ഉറപ്പായി…
കുറ്റാകുട്ടിരുട്ടില്‍ വിനു മുന്നോട്ടു നടന്നപ്പോള്‍ എവിടെയൊക്കെയോ തട്ടി വീണു..ഇന്ന് രാവിലെ വന്നപ്പോള്‍ കണ്ട കിളി വാതില്‍ ആണു അവന്‍ അന്വേഷിക്കുന്നത് …ചുമരില്‍ തപ്പി തപ്പി നേരത്തെ കണ്ട അടയാളങ്ങള്‍ വച്ചുക്കൊണ്ട് അവന്‍ അല്‍പ്പം മുന്നോട്ടു നടന്നപ്പോള്‍ കിളി വാതില്‍ കിട്ടിയില്ല പക്ഷെ കൈയില്‍ മറ്റെന്തോ തടഞ്ഞു..
അവന്‍ അതെടുത്തു നോക്കി…അതെ അതൊരു തീപ്പെട്ടിയാണ്…അവന്‍ കുലുക്കി നോക്കി ഉണ്ട് കൊള്ളികള്‍ ഉണ്ട്…ഒരെണ്ണം എടുത്തു വിനു തീപ്പെട്ടി ഉരച്ചു…വലിയ ശബ്ദത്തോടെ ആ തീ കൊള്ളി കത്തിയെരിയാന്‍ തുടങ്ങി…അതിന്റെ ചെറു പ്രകാശം അവിടമാകെ നിറഞ്ഞു…
അതിന്റെ ചെറു വെളിച്ചത്തില്‍ വിനു നോക്കി…അതാ അവനു അടുത്തായി ഒരു തൂക്കു വിളക്ക്..ഞാന്‍ രാവിലെ വന്നപ്പോള്‍ അങ്ങനെ ഒരു വിളക്കു ..ഇല്ല….ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.പക്ഷെ..ഇപ്പോള്‍ ഇതെങ്ങനെ..പിന്നെ അല്ലങ്കില്‍ ഇപ്പോള്‍ നടന്ന കാര്യങ്ങള്‍ എല്ലാം നിനക്ക് നേരത്തെ അറിയാവുന്നത് അല്ലെ..വേഗം ആ വിളക്കു കത്തിക്കാന്‍ നോക്കെടാ…അവന്‍റെ മനസു വീണ്ടും അവനോടു മന്ത്രിച്ചു…അത് ശെരിയാ…പെട്ടന്ന് തന്നെ വിനു ആ വിളക്കിലെ ആദ്യ തിരി തെളിയിച്ചു…അതിന്റെ പ്രകാശ വെട്ടത്തില്‍ വിനു ആ അറയാകെ ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി…അവനെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് ഒരായിരം വിളക്കുകള്‍ ആ അറയ്ക്കുള്ളില്‍ അങ്ങിങ്ങായി തെളിഞ്ഞു…
അവന്‍ പേടിച്ചു പിറകിലേക്ക് മാറി…എന്താണിത്…ദൈവമേ…അവന്‍റെ ഉള്ളില്‍ ഭയം എന്നാ വികാരം മാത്രമാണുള്ളത്…അവന്‍ ഒന്നുകൂടി ചുറ്റും നോക്കി..ആ വിളക്കുകളും അവയുടെ പ്രകാശവും അല്ലാതെ ആ അറയ്ക്കുള്ളില്‍ ഒന്നും തന്നെ ഇല്ലാ…രാവിലെ വന്നപ്പോള്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു ബെഞ്ചും അവിടെ ഇല്ല…
The Author
Great story.. Please do post next part as soon as possible.. You have talent even to get published
അയച്ചു കൊടുത്തുട്ടുണ്ട് ബ്രോ… വാക്കുകൾക്കു നന്ദി
അടിപൊളി. ആകാംഷ ശരിക്കും കൂട്ടുന്ന എഴുത്ത്. ഒരുപാട് ഇഷ്ടമായി. ബാക്കി ഭാഗങ്ങൾ വേണം.
പിന്നെ വേറെ ഒരു കഥയും ഉണ്ടായിരുന്നില്ലേ അമ്മയുടെ നിർബന്ധത്തിന് വഴങ്ങി കല്യാണം കഴിച്ച കഥ. അത് തീർത്തോ?
വാക്കുകൾക്ക് ഒരുപാടു നന്ദി.. ആ കഥ തീർന്നില്ല… അതും ഉടനെ എഴുതി തുടങ്ങും..
ചില വായനാനുഭവങ്ങൾ നമ്മളെ ഏറെ നേരം ചിന്തിപ്പിക്കും. മനുഷ്യമനസ്സിന് ഭാവനയുടെ എത്ര സങ്കീർണമായ തലങ്ങളിലൂടെ സഞ്ചരിക്കാനാവും എന്നതിന്റെ ഒരു വലിയ ഉദാഹരണമാണ് ഈ ഒരൊറ്റ അധ്യായം. ഈ ഭാവന മുളപൊട്ടുന്ന ആ മനസ്സിന് എന്നോട് തോന്നിയ പ്രണയം ഈ ജന്മത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ഭാഗ്യം. മറ്റേതൊരു വായനക്കാരെയും പോലെ ആകാംഷയുടെ മുൾമുനയിലാണ് ഞാനും. ആകെ ഒരു വ്യത്യാസമേ ഉള്ളു. കഥയുടെ ബാക്കി ഭാഗങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുന്നെന്നു നിങ്ങൾ എല്ലാവരും ഇവിടെ എഴുതുമ്പോൾ, എല്ലാ ദിവസവും അടുത്ത ഭാഗം എഴുതി തീർത്തോ എന്നു ചോദിച്ചു ഞാൻ പുറകെ നടക്കുവാ. ഒരു സൂചന പോലും തരില്ല കേട്ടോ. കഥ ആദ്യം വായിക്കാനുള്ള ഭാഗ്യം എനിക്കുണ്ടാവാറുണ്ട് എന്നുള്ളത് എടുത്തു പറയേണ്ടതാണ് അല്ലേ അച്ചു.
ഭാഗ്യം എന്റേതാണ് ഭദ്ര… നിന്നിൽ നിന്നിലെ സ്നേഹത്തിൽ അലിഞ്ഞു ചേരാൻ കഴിഞ്ഞത്… എനിക്ക് വേണ്ടി നീ എഴുതി തീർത്ത വാചകങ്ങൾക്കു മുൻപിൽ ഇത് വെറും കോറിയിടൽ മാത്രം… ഇന്നും നിന്റെ പല എഴുത്തും എനിക്ക് അപ്രാപ്യമാണ്… പിന്നെ കഥയുടെ കാര്യം അതിന്റെ തുടർച്ച എനിക്ക് പോലും അറിയില്ല… ഞാൻ ആദ്യമേ പറഞ്ഞില്ലെ എല്ലായിടത്തും ഞാൻ കഥ പാത്രങ്ങളെ ശൃഷ്ടിച്ചു പക്ഷെ ഇവിടെ അവരാണ് ഞാൻ എന്ന എഴുത്തുകാരനെ തിരഞ്ഞെടുത്തത്.. someone want to tell something to somebody…. അത്രമാത്രം എനിക്കറിയാം അതേന്നേക്കാൾ കൂടുതൽ നിനക്കും…
തന്റെ ഭാഗ്യം
adipoli
താങ്ക്സ്
അച്ചു ബ്രോ,
എന്താ ഇപ്പൊ പറയുക, വാക്കുകൾ കൊണ്ട് വിസ്മയം തീർത്തു. ഗംഭീരം, കാമവും ഫ്രിക്ഷനും നല്ല പോലെ ആസ്വദിച്ചു വായിച്ചു. ആ അറക്കുള്ളിലെ സംഭവഗങ്ങൾ ഞാൻ നേരിട്ട് അനുഭവിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി വിനുവിന് പകരം ഞാൻ ആണ് അതിൽ അകപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് എന്ന് തോന്നി.ഓരോ ഭാഗവും വായിച്ചു കഴിയുമ്പോൾ അടുത്ത ഭാഗം വായിക്കാൻ ആകാംഷയോടെയും കൊതിയോടെയും കാത്തിരിക്കുകയാണ്. അത്രമേൽ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു ഓരോ ഭാഗവും വരിയും വാക്കുകളും എല്ലാം. കാത്തിരിക്കുന്നു വരും ഭാഗങ്ങൾക്കായി.
സ്നേഹപൂർവ്വം
MR.കിംഗ് ലയർ
നല്ല വാക്കുകൾ നല്ല ആളുകൾ പറയുമ്പോൾ വീണ്ടും വീണ്ടും അക്ഷരങ്ങളെ തേടി അലയാൻ മടി തോന്നാറില്ല… ഇതുപോലുള്ള നാല് വാക്കുകൾ മതി നല്ലൊരു കഥ ജനിക്കാൻ… നന്ദി ബ്രോ
അച്ചു ഭായി ആ ഫ്ളോവിൽ ഈ പാർട്ടും വായിച്ചു പേജ് തീരുന്നതു arijinilla.സൂപ്പർബ് Awesome. ????
വാക്കുകൾ ഒരുപാടു സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നു… നന്ദി ബ്രോ
അക്ഷരലോകത്തെ മാന്ത്രികാ…എന്ത് എഴുതണം എന്നറിയില്ല…അങ്ങയുടെ എഴുത്തുകൾക്ക് മനസ്സിൽ ഓര്മകളുടെയും… വിസ്മയങ്ങളുടെയും ആശ്ചര്യങ്ങളുടെയും…നിഗൂഢതയുടെയും എല്ലാം പോറലുകൾ വരുത്താന് കഴിയുന്നുണ്ടെന്നും അത് അങ്ങനെ ഒന്നും മാഞ്ഞു പോവില്ല എന്നും ഉറപ്പാണ്….അങ്ങയുടെ കഥയിലെ കമ്പിക്ക് പോലും ഒരു ക്ലാസ് ഉണ്ട്…ഒരുപാട് ഇഷ്ടപെടുന്ന എഴുത്തുകാരന് ഒരുപാട് സ്നേഹം…
ഏറ്റവും കൂടുതൽ നമ്മൾ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരുടെ അടുത്ത് നിന്നും ഇങ്ങനെയുള്ള വാക്കുകൾ കേൾക്കുമ്പോൾ മറുപടികൾ എഴുതാൻ ഞാൻ അക്ഷരങ്ങൾക്കായി അലയുകയാണ്.. ഞാൻ എഴുതി തുടങ്ങും മുതൽ ഉണ്ട് ഈ പേരും അഭിപ്രായങ്ങളു… അർഹിക്കുന്നതല്ലങ്കിലും അക്ഷരലോകത്തെ മാന്ത്രികൻ എന്ന് എന്നെ വിളിച്ചതും താങ്കൾ തന്നെ… ഈ സപ്പോർട്ടിന് മുന്നിൽ ശിരസു നമിക്കുന്നു… ഒരുപാടു നന്ദി ബഗീര
കുരുതിമലക്കാവ് മുതൽക്കേ താങ്കളുടെ എഴുത്ത് ഇഷ്ടമാണ്..അതുകൊണ്ട് അഭിപ്രായങ്ങൾ എഴുതാൻ മടിക്കാറില്ല..എഴുതിയ എല്ലാ കഥയിലും പിടിച്ചിരുത്തി വായിപ്പിക്കുന്ന ഒരു മാന്ത്രികത ഉള്ളതുകൊണ്ടാണ് അങ്ങനെ ഒരു പേരിൽ വിളിച്ചു തുടങ്ങിയത്…എഴുതുന്ന എല്ലാ അഭിപ്രായങ്ങൾക്കും മുടങ്ങാതെ ഉള്ള താങ്കളുടെ മറുപടി പിന്നെയും അഭിപ്രായങ്ങൾ തുടരാൻ ഉള്ള കാരണമാണ്…ഒട്ടും വൈകാതെ തന്നെ അടുത്ത ഭാഗം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു…എഴുത്തിലൂടെ തന്നെ പ്രിയസഖിയെ കണ്ടെത്തി എന്നറിഞ്ഞു..കഴിഞ്ഞ ഭാഗത്തിൽ എവിടെയോ ആശംസകൾ അറിയിച്ചിരുന്നു…അച്ചുവിനും ഭദ്രക്കും സ്നേഹ ഗർജനങ്ങളോടെ…
ബഗീര..