അനിരുദ്ധന്റെ അന്നമോൾ

Anirudhante Annamol | Author : Komban

ഇളംകാറ്റു ഇടയ്ക്കിടെ വീശിച്ചെല്ലുന്ന, ശിശിര കാലമായിരുന്നു അത്. നഗരത്തിലെ തിരക്കുകൾ ഒഴിഞ്ഞ പ്രിന്റിങ് പ്രസിന്റെ മതിലും കടന്നു അന്ന കോമ്പൗണ്ടിലേക്ക് നടന്നുകയറി.

കറുത്ത സാരിയിലാരുന്നു ഇന്നവൾ, കയ്യിലൊരു ഹാൻഡ്ബാഗുണ്ട്. പുതുതായി വാങ്ങിയ ഹൈ ഹീൽ ചെരുപ്പായിരുന്നത് കൊണ്ട് അവളുടെ കുണ്ടി പരസ്പരം മത്സരിച്ചു തെന്നുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഓട്ടോ സ്റ്റാൻഡിലെ സഹോദരന്മാർ അവളുടെ ദേഹത്തെ ആപാദചൂഡം അളന്നു വൈകീട്ടത്തേക്കുള്ള മരുന്നുണ്ടാക്കുകയുമായിരുന്നു. തുറന്നു കിടന്നിരുന്ന ഓഫീസ് മുറിയിലേക്ക് കയറി. ടേബിളിൽ ഫയലിൽ ശ്രദ്ധകൊടുത്തിരിപ്പയിരുന്നു നന്ദന. മാനേജർ ഇരിക്കുന്ന അകത്തെ മുറിയിലേക്ക് ഒന്നെത്തി നോക്കിയശേഷം നന്ദനമാത്രമേ പ്രെസ്സിലുണ്ടായിരുന്നുള്ളു എന്നുറപ്പ് വരുത്തി. ഇരുവരും പരിചമായിട്ട് അധികനാളുമായിട്ടില്ല. അവൾ നന്ദനയെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി, ഒരുപിടി വേഗത കൂട്ടി തന്നെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.

“നിന്റെയൊരു ഒടുക്കത്തെ ഐഡിയ”

തോളിലെ ബാഗ് എടുത്തു താനിരിക്കുന്ന ടേബിലേക്ക് അമർത്തിവെച്ചുകൊണ്ട് അന്ന ചീറി.

“എന്ത് പറ്റിയെടീ?” ഇടതൂർന്ന എണ്ണമയമായില്ലാത്ത കറുകറുത്ത മുടിയിലേക്ക് തൊട്ടുകൊണ്ട് നന്ദന ചോദിച്ചതും അന്ന വീണ്ടും ചാടി.

“നിന്റെ തലനിറച്ചും എന്താ ചെളിയാണോ?”

“അല്ല പേൻ! എന്ത് പറ്റിയെന്നു പറയെടീ.”

“ഹെന്ത് പറ്റാൻ??!!” തീർത്തും നിരാശാഭവത്തോടെ അവളുടെ നീളൻ മുടിയിഴകളെ ചെന്നിവഴിയൊന്നു കൊതികൊണ്ട് ജനലരികിൽ ഉള്ള ടേബിളിന്റെ അരികെ അവൾ വിടർന്നു കൊഴുത്ത ചന്തികളെ പയ്യെ ഒന്നമർത്തി.

“നീ പറഞ്ഞപോലെ ഞാൻ ടവ്വലുമുടുത്തു ഏട്ടനെണീക്കുന്ന സമയം കുളിച്ചീറൻ മാറി ബെഡ്‌റൂമിൽ കയറിയതും….ആ സാധനം എന്നെ!”

നന്ദന പരവേശത്തോടെ മുഖത്തൊരു ചിരിയുമായി അന്നയുടെ ദേഹത്തേക്ക് ചേർന്നുനിന്നു. അന്നയാകട്ടെ നന്ദനയടുത്തു വന്നതുപോലുമറിയാതെ ചുണ്ടും പുരികവും മേലേക്കുയർത്തി നടന്നതോർത്തു. നന്ദനയ്ക്ക് അന്ന നെടുവീപ്പിടുന്നത് ശ്രദ്ധിക്കാനായി.

“ബാക്കീം കൂടെ പറയെടി…”

“വേണ്ട നീയൊരറ്റ ഒരുത്തി കാരണമാണ് സ്വന്തം ആങ്ങളയെ സെഡ്യൂസ് ചെയ്യാനും പറഞ്ഞേന്റെ മനസ് ചീത്തയാക്കിയത്.”

“അതിനു സ്വന്തം ചേട്ടനൊന്നുമല്ലലോ, ഒരു അച്ഛന്റെ മക്കളല്ലേ…അല്ലെ? അങ്ങനെയല്ലേ നീ പറഞ്ഞെ?”

“അതിലെന്തിത്ര പ്രസക്തി, കാണേണ്ടതെല്ലാം ആണൊരുത്തൻ കണ്ടില്ലെടി…പോത്തേ!” നന്ദനയുടെ കൊഴുത്തു വിളഞ്ഞ ചന്തിയിൽ അന്നയൊരു പിച്ച് കൊടുത്തു.