ഉണ്ണീഷ്ണാ…. ഗൊച്ചു ഗള്ളാ…

അപ്പൊ ഇതാണല്ലേ ഇത്രേം നാളായിട്ട് ഞങ്ങളെ പറ്റിച്ചോണ്ട് ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചിരുന്നെ…

അപ്പോ ഞങ്ങളൊക്കെ ഇണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ കഥ വേണ്ടാന്നു വെച്ചോ?? ഞാൻ വിചാരിച്ചേ പഴയകാല സ്മരണകള് വല്ലോം പൊടി തട്ടി എടുക്കാനുള്ള പരിപാടീലാ ന്നാ ട്ടാ…

കഥ ഇത്തിരി സ്പീഡ് അപ്പായി ന്നൊരു അഭിപ്രായം ഉള്ളത് ശരിയെന്നയാണ്.. പക്ഷെ എഴുതീത് ഞങ്ങടെ ഉണ്നിഷ്ണനല്ലേ.. സൊ അതൊരു വിഷയമേ അല്ല.. എഴുതി തുടങ്ങുക എന്നതാണ് ഏറ്റവും വലിയ കടമ്പ… പിന്നെ ആദ്യത്തെ ആ ഒരു പകപ്പ് അങ്ങോട്ട് പോയി കിട്ടിയാൽ..

പിന്നെ എഴുത്തു ഒന്ന് നിർത്തി കിട്ടാനാ പാട്.. കാരണം കുറച്ചു കഴിയുമ്പോ ഒന്ന് മുൻകൂട്ടി ആലോചിക്കാതെ ചുമ്മാ പോയിരുന്നാൽ സിറ്റുവേഷൻസ് തനിയെ മനസ്സിലേക്ക് കടന്നു വരാൻ തുടങ്ങും.. അതിനെ പകർത്തുന്നത് ഒരു ലഹരി പോലാണ്..
പിന്നെങ്ങനാ അത് നിർത്താൻ പറ്റുന്നെ???

സോ… തുടക്കകാരുടെ ഒരുപാട് കഥകൾ ഇവിടെ വരുന്നതല്ലേ.. ചിലതെല്ലാം വളരെ കഷ്ടാണ് വായിക്കാൻ പോലും… ഉണ്നിഷ്ണന്റെ എഴുത്തിൽ അങ്ങനെ ഒരു അസ്കിതയുമില്ല ട്ടാ… എന്നുമാത്രല്ല വളരെ ഭംഗിയായി സീനുകളിൽ നിന്ന് സീനുകളിലേക്ക് ട്രാൻസ്‌ഫോം ചെയ്തിട്ടുമുണ്ട്.. ഒരു കുറവും അതിലൊന്നും പറയാനില്ല..

അടുത്ത പ്രാവശ്യം പേജുകളുടെ എണ്ണം കൂടിക്കോട്ടെ ഇത്തിരികൂടി ട്ടാ…

പിന്നെ ലാസ്റ്റ് പേജിലെ പേര് മാറി പ്പോയത്.. ഞാൻ ചെക്ക് ചെയ്തു..

അനിത എന്നതിലെ ആദ്യത്തെ രണ്ടു ലെറ്റേഴ്സ് “എ” യും “എൻ” ഉം ആണല്ലോ… കൈ തെറ്റി “എ” യുടെ തൊട്ടടുത്ത് കിടക്കുന്ന “എസ്” ലും “എൻ” ന്റെ തൊട്ടടുത്ത് കിടക്കുന്ന “എം” ലും കൊണ്ടാൽ “അനിത” എന്നത് “സ്മിത” എന്നായി മാറും..
ചിലപ്പോ അങ്ങനെ പറ്റീതാവും ല്ലേ…

ആദ്യായി എഴുതുന്ന ഒരാളുടെ പകപ്പിൽ അങ്ങനെ പലതും ശ്രദ്ധിക്കാണ്ട് പോവും.. അതൊന്നും സാരല്ല..
അതൊരു ചെറിയ സ്പെല്ലിങ് മിസ്റ്റേക്ക്.. അതിൽ വിഷമിക്കാനൊന്നുമില്ല ട്ടാ.. അതൊക്കെ സ്വാഭാവികമായി സംഭവിക്കണതാണ്… അത് മനസ്സിലാക്കാനുള്ള മനസ്സൊക്കെ നമ്മടെ സ്മിതാമ്മക്കുണ്ട്.. അതിന് ഇതിലൊന്നും ഒരു വിഷമോം തോന്നില്ല.. നല്ല സ്ട്രെങ്ത്തുള്ള കൂട്ടത്തിലാ ട്ടാ…

അപ്പൊ.. ഇനി വെക്കം വെക്കം അടുത്ത പാർട്ട് പെടച്ചോ..

സ്നേഹപൂർവ്വം
സിമോണ.