അനിതയുടെ ജീവിതം 1 [അപ്പൂസ്] 371

അനിത : വല്യ കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല ചേച്ചി ഉള്ളോണ്ട് കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞുതന്നു പിന്നെ അതികം ആളൊന്നും ഉണ്ടായില്ല ഇന്ന്

അപ്പു : പൈസ എത്ര ആ അമ്മേ അമ്മയ്ക്ക് പൈസ കിട്ടീട്ട് വേണം ഒരു ഫോൺ മേടിക്കാൻ

അനിത : മിണ്ടാതിരുന്നു കഴിക്ക് ചെക്കാ ഇവിടെ ബാക്കിയുള്ള കാര്യമെങ്ങാനാന്നു വിചാരിക്കുമ്പോഴാ അവന്റെ ഫോൺ

അപ്പു : അപ്പൊ അമ്മയ്‌ക്കൊരു ജോലി കി കിട്ടീട്ട് വാങ്ങിക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ക്ലാസ്സിൽ എല്ലാർക്കും ഇണ്ട് ഞാൻ മാത്രം

അപ്പുവിന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞൊഴുകുവായിരുന്നു അവൻ കഴിക്കുന്നത് നിർത്തി എണീറ്റ് റൂമിലേക്ക്പോയി

അജയൻ : എന്തിനാ അനി അവനോട് അങ്ങനെ പറയണ്ടായിരുന്നു

അനിതയും നിറഞ്ഞ മിഴിയുമായി കഴിപ്പ് നിർത്തി എണീറ്റു പാത്രങ്ങളൊക്കെ കിച്ചണിൽ കൊണ്ടുവച്ച് അപ്പുന്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി അപ്പോഴും അവൻ അവിടെ കിടന്നു കരയുവാർന്നു

അനിത : അപ്പൂസേ അപ്പൂട്ടോ അമ്മേടെ ചക്കര പിണക്കത്തിലാ

അവള് അപ്പുവിന്റെ അടുത്തായികിടന്ന് അവന്റെ മുടിയിൽ തലോടി

അനിത : ഒന്ന് നോക്കെടോ അമ്മക്കുട്ടിയോട് മിണ്ടിയില്ലേൽ അമ്മയ്ക്ക് വിഷമാവുട്ടോ എന്റെ ചക്കരക്ക് വേണ്ടിയല്ലേ അമ്മ പണിക്ക് പോണേ മോനൂന് അറിയില്ലേ ഇവിടുത്തെ അവസ്ഥ അതുകൊണ്ടല്ലേ അമ്മ പറഞ്ഞെ ഇനിയും മിണ്ടിയില്ലേൽ അമ്മയോട് സ്നേഹമില്ലന്നാണെ

അടുത്ത നിമിഷംതന്നെ അപ്പു തിരിഞ്ഞ് അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു അവൾ സ്നേഹത്തോടെ അവന്റെ നെറ്റിയിൽ ഉമ്മവച്ചു അവൻ അവളുടെ മാറിൽ മുഖം വച്ച് കിടന്നു

അപ്പു : ക്ലാസ്സിൽ എല്ലാവർക്കും ഫോൺ ഉണ്ടമ്മേ എന്നെ അവരൊക്കെ കളിയാക്കി അതോണ്ടാ ഞാൻ എനിക്ക് ഇപ്പൊ ഫോൺ ഒന്നും വേണ്ടമ്മേ ആദ്യം നമ്മളുടെ പ്രശ്നൊക്കെ മാറട്ടെ അമ്മ സങ്കടപ്പെടണ്ട

അവളുടെ നൊമ്പരം അണപ്പൊടി അവള് കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അവന്റെ മുഖമാകെ ഉമ്മവെച്ചു

അപ്പു : അയ്യേ എന്റെ അമ്മക്കുട്ടി കരയാതെ ശ്ശേ മുഖം ഫുൾ കണ്ണീരായിട്ടോ എന്റെ അയ്യേ ഉപ്പു രസം

അനിത : അമ്മേടെ ചക്കരക്ക് അമ്മ നല്ലൊരു ഫോൺ മേടിച്ചുതരും അമ്മയ്ക്ക് കുറച്ചു സമയം വേണം