അനിയന്‍മാരും ഞങ്ങളും [ആരാമം] 633

അങ്ങനെ ആകെ മൊത്തം ഒന്നുമല്ലാതായ പോലെ ഒരു ജീവിതം, മാനസികമായും ശാരീരികമായും അയാളുമായുള്ള ജീവിതം എനിക്ക് സംതൃപ്തി ഇല്ലാതെയായി മകനെ ഓര്‍ത്ത് മാത്രമാകും ഞാന്‍ ആറ് വര്‍ഷം എങ്ങനെയോ ജീവിച്ചത്. ശരിക്ക് പറഞ്ഞാല്‍ ആ ആറ് വര്‍ഷം പോയതും ഞാന്‍ അറിഞ്ഞില്ല. അയാളുമായി മുന്നോട്ട് പോകാന്‍ കഴിയില്ല എന്ന് ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ ഉറപ്പിച്ച് പറഞ്ഞ് ഡിവോഴസ് വാങ്ങി. അതിന് ശേഷം വീട്ടില്‍ കഴിയുമ്പോഴാണ് അനിയന്‍ ഗള്‍ഫ് ഒഴിവാക്കി വരുന്നത് എന്‍റെ ഡിവോഴ്സ് കഴിഞ്ഞ് മൂന്ന് മാസമായി കാണും അപ്പോള്‍.

കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞ് എനിക്ക് കിട്ടിയ ആകെയുള്ള ഒരു സുഖവും സന്തോഷവും അയാളുടെ കുണ്ണക്ക് ബലമുള്ള സമയത്ത് എന്‍റെ പൂറില്‍ ഒന്ന് കയറ്റിയതിന്‍റെ മാത്രമാണ്. അതിന് നല്ല സുഖം കിട്ടിയെങ്കിലും അധിക സമയമോ അധിക കാലമോ അതനുഭവിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. ആ സുഖം കല്ല്യാണത്തിന് മുന്നെയുള്ള എന്‍റെ ലെെഗിംഗ താത്പര്യങ്ങളില്‍ നിന്ന് എനിക്ക് ചെറിയ മാറ്റം വരുത്തിയിരുന്നു.

ചെറുതല്ല വലുതായിട്ട് തന്നെ എന്ന് പറയാം. ആ സുഖം അറിഞ്ഞതില്‍ പിന്നെ എനിക്ക് കുണ്ണ കയറ്റാന്‍ നല്ല ആഗ്രഹവും ആസക്തിയും ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അയാളില്‍ നിന്നത് കിട്ടാതെയായി. മെല്ലെ മെല്ലെ ഞാന്‍ ആ സുഖം ആവശ്യമാകുമ്പോഴെക്കെ വിരലിട്ട് കളിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. കല്ല്യാണത്തിന് മുന്നത്തെ പോലെ വല്ലപ്പോഴും അല്ല, ഇടക്ക് ഇടക്ക് എനിക്ക് അത് ചെയ്യണം എന്ന് തോന്നി തുടങ്ങി.

അയാള്‍ എന്തെങ്കിലും ചെയ്താലും ഇല്ലങ്കിലും ഞാന്‍ കുണ്ണ കയറിയ സുഖം ആലോചിച്ച് പൂറില്‍ വിരലിടല്‍ ഒരു പതിവാക്കിയ പോലെയായി. മെന്‍സസ് സമയം ഒഴിവാക്കിയാല്‍ ആഴ്ചയില്‍ മൂന്നോ നാലോ വട്ടം ചെയ്യും. അത് ഞാന്‍ ഡിവോഴ്സ് ആകും വരെയും ഡിവോഴ്സ് കഴിഞ്ഞ് വീട്ടില്‍ ആയിട്ടും അത് ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നു. ആ സമയത്താണ് അനിയന്‍ നാട്ടില്‍ വന്നത്, സാധാരണപോലെ തന്നെ ഞങ്ങള്‍ വീട്ടില്‍ എല്ലാവരും സാഹോദര്യ സ്നേഹത്തോടെയും സന്തോഷത്തോടെയും ജീവിച്ച് പോകുന്നു.