അനിയത്തി നൽകിയ സമ്മാനം 10 [നാച്ചോ] 270

അമൃത ഗാഥയുടെ ചുമലുകളിൽ പിടിച്ച് അവൾക്ക് നേരെ നിർത്തി …

“കാത്തു ….ആരും ഒന്നും അറിയില്ല ..ഈ രഹസ്യം നമുക്കുള്ളിൽ മാത്രം നിൽക്കും ….നിനക്ക് വേറെയും വിവാഹം കഴിക്കാം ..അത് നിന്റെയിഷ്ടം പക്ഷെ ..ഞാൻ നിന്നെ തിരഞ്ഞെടുത്ത് കഴിഞ്ഞു …..എന്റെ ഡയാന ..അവളോട് ചോദിച്ചാണ് ഞാനീ തീരുമാനം എടുത്തത് …അവൾക്കും പൂർണ സമ്മതം …ഇനി നിന്റെ കൂടെ അഭ്പ്രായം അറിഞ്ഞാൽ മതി ..” നിന്റെ കോഴ്സ് കഴിഞ് നമുക്ക് മുംബൈക്ക് പോയി അവിടെ സുഖമായി ജീവിക്കാം ….” അമൃതയുടെ കണ്ണുകളിൽ അപേക്ഷയുടെ നിസ്സഹായത നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു ..

“അമ്മുവേച്ചി ..ഞാൻ ..ഞാൻ എനിക്കതിന് കഴിയുമോ ..”…ഗാഥ വിങ്ങി വിങ്ങി അവളോട് ചോദിച്ചു …

“കാത്തു …..ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ ..എന്റെ ഡയാനക്ക് ശേഷം ഞാൻ നിന്നോളം വേറെ ആരെയും സ്നേഹിച്ചിട്ടില്ല …ഇന്നലെ രാത്രിയിൽ തന്നെ ഞാൻ നിൻറെ കരുതലും സ്നേഹവും അറിഞ്ഞതാണ് …ഇന്നലെ അതുലിന്റെ അടുത്ത് നീ എനിക്ക് വേണ്ടി വാദിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് അവളെയാണ് ഓര്മ വന്നത് …അപ്പോഴേ നിന്നെ എന്റെ മനസ്സിൽ കുടിയിരുത്തിയതാണ് “…അമൃത പറഞ്ഞു ..

ഗാഥക്ക് ഇനിയും താങ്ങുവാനായിരുന്നില്ല .അവൾ അമൃതയുടെ മാറിലേക്ക് വീണ് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു ….. “അമ്മുവെച്ചിക്ക് എന്നെ അത്രക്കിഷ്ടമാരുന്നോ ….” അവൾ വിങ്ങി പൊട്ടി … അമൃത അവളുടെ മുഖത്തെ കൈയിലെടുത്ത് ആ ചുണ്ടുകളിൽ ഒരു മുതൽ നൽകി … “കരയാതെ ..കാത്തു …എന്റെ മുത്ത് കരയല്ലേ … “അവൾ ഗാഥയെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു …. അവൾ തന്റെ മാലയൂരി ഗാഥക്ക് നൽകി … “കാത്തു ….ഈ മാല എന്റെ കഴുത്തിൽ അണിയൂ ….”.ഗാഥക്ക് അപ്പോഴും പൂർണ മനസ്സ് വന്നിരുന്നില്ല ..എന്തോ ഒരു കുറ്റ ബോധം അവളിൽ വന്നിരുന്നു …..എങ്കിലും അവൾ ആ മാല വാങ്ങി അമൃതയുടെ കഴുത്തിൽ അണിയിച്ചു … പുറകെ തന്നെ കുറച്ചു മുന്നേ ഗാഥയുടെ കൈയ്യിൽ നിന്നും വാങ്ങിയ മാല അവളുടെ കഴുത്തിലും അമൃത അണിയിച്ചു … “ഇനി ഈ പ്രസാദം എന്റെ നെറ്റിയിൽ ഇട്ട് താ ..”കയ്യിലുള്ള പ്രസാദം ഗാഥക്ക് നേരെ നീട്ടി അവൾ പറഞ്ഞു ….. അതിൽ നിന്നും അൽപ്പം സിന്ദൂരം എടുത്ത് അമൃതയുടെ സീമന്തരേഖയിൽ ചാർത്തി ഗാഥ …..