അനിയത്തിയുടെ അപ്പം [സ്പൾബർ] 971

 

 

“ആ തുളസീ… വന്നിട്ടൊത്തിരി നേരായി… പോകാൻ നിൽക്കുകയാ…”..

 

 

“ ശൊ… ഞാനറിഞ്ഞില്ല സാറ് വന്നത്…”.

 

 

തുളസിയുടെ നോട്ടത്തിലുള്ള ആർത്തി കഴപ്പിയായ ജീനക്ക് പെട്ടെന്ന് മനസിലായി..

 

 

“എല്ലാ റൈഡിലും കയറിയോ മോളേ..?”..

 

 

തുളസി, ജീനയോട് ചോദിച്ചു..

 

 

“ആ.. കുറച്ചൊക്കെ…”..

 

 

താൽപര്യമില്ലാതെ ജീന പറഞ്ഞു..

 

 

“സാറേ.. ഈ മുണ്ടും ഷർട്ടും അടിപൊളിയാട്ടോ… ചുള്ളനായിട്ടുണ്ട്…”..

 

 

തുളസി പതിയെ പറഞ്ഞത് ജീനയും കേട്ടു..

 

 

“ ഇതെന്താ സാറേ… മുണ്ടെങ്ങിനെയാ നനഞ്ഞേ…?”..

 

 

വെള്ളമുണ്ടിന് താഴെ നനഞ്ഞ് നിറം മാറിയത് കണ്ട് തുളസി ചോദിച്ചു..

 

 

“ അത് കൈ കഴുകിയപ്പോ വെളളം വീണതാ…”..

 

 

“ശരി സർ… ഞാനങ്ങോട്ട് ചെല്ലട്ടെ…”..

 

 

നല്ലൊരു സെല്യൂട്ടും കൊടുത്ത് തുളസി നടന്നു..

 

 

“ഇച്ചായനതിന് കൈകഴുകിയില്ലല്ലോ… പിന്നെങ്ങിനെയാ മുണ്ട് നനഞ്ഞത്…?”..

 

 

കുസൃതിയോടെ ജീന ചോദിച്ചു..

 

 

“എന്നെക്കൊണ്ട് പറയിക്കരുത് നീ… ആകെ ഒലിപ്പിച്ച് എന്റെ മുണ്ടും നാശമാക്കി, മനുഷ്യനെ നാണം കെടുത്താനായിട്ട്… “.

 

 

“ഇപ്പോ എനിക്കായോ കുറ്റം… ?.

ഇച്ചായന് മുണ്ട് മാറ്റിപ്പിടിച്ചൂടായിരുന്നോ… ?..

അല്ലാ,ആ തുളസിക്കെന്താ ഇച്ചായനെ കണ്ടപ്പോ ഒരിളക്കം…?”..

 

 

കുശുമ്പോടെ ജീന ചോദിച്ചു..

 

 

“അവളൊരു പാവാടീ… ഭർത്താവ് ഗൾഫിലാ… നന്നായിട്ട് ഡ്യൂട്ടി എടുക്കുന്നവളാ തുളസി…”.