നിതംബം ..ഇങ്ങനെ ഓരോ യാത്രയിലും കണ്ണിനു ആനന്ദം നല്‍ക്കുന്ന കാഴ്ചകള്‍ അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ ആനി എനിക്ക് നല്‍കുമായിരുന്നു.ആനിയോടോത്തുള്ള യാത്രകളില്‍ ഉള്ള പതിവ് നേരം പോക്കുകള്‍ ആണ് ഇതെല്ലം എനിക്ക്.
‘മക്കളെ …അക്കരെ എത്തുമ്പോള്‍ സൂക്ഷിക്കണം… അവിടത്തെ മണ്ണിനു പോലും നിങ്ങളെ മാറ്റി മറിക്കാന്‍ കഴിയും….” തോണി തുഴയുന്ന വൃദ്ധന്റെ സ്വരം എന്നെ പകല്‍ സ്വപ്നത്തില്‍ നിന്ന് ഉണര്‍ത്തി.” വൃദ്ധന്‍ തന്റെ പല്ലില്ലാത്ത മോണ കാടി ചിരിച്ചു. ചിരിക്കുമ്പോള്‍ പുകയിലയുടെ ഗന്ധം അന്തരീക്ഷത്തില്‍ ഒഴുകി.
എന്താ അമ്മാവന്റെ പേര് ? ആനി ചോദിച്ചു.
കൊച്ചു രാമന്‍…..വൃദ്ധന്‍ കൊച്ചു കുട്ടികള്‍ സ്കൂള്‍ ടീച്ചറോട് പറയുന്നത് പോലെ പറഞ്ഞു. ” ഈ മണല്‍ തരികള്‍ക്ക്, പുഴയിലെ വെള്ളത്തിനു എല്ലാം കൊച്ചു രാമനെ നന്നായി അറിയും.. മുപ്പതു കൊല്ലമായി ഞാന് ഈ പണി തുടങ്ങിയിട്ട്…..” വൃദ്ധന്‍ തന്റെ സര്‍വീസ് സ്റ്റോറി തുറക്കുകയാണ് എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി
“ഈ ഭദ്രയെ പറ്റിയുള്ള കഥയില്‍ എന്തെങ്കിലും സത്യമുണ്ടോ അമ്മാവാ…? ആനി ചോദിച്ചു കൊണ്ട് ക്യാമറ ഓണ്‍ ചെയ്യാന്‍ എന്നോട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.കൂടുതല്‍ കബികഥകള്‍ വായിക്കാന്‍ കംബികുട്ടന്‍.നെറ്റ് സന്ദര്‍ശിക്കുക
“ഭദ്ര….ഒരു പാവം കുട്ടി….എന്റെ ചെറുപ്രായത്തില്‍ കേട്ട മുത്തശ്ശി കഥയിലെ നായിക… എന്തിനാ ഞാന് കൂടുതല്‍ പറയണത് ..പോയി കാണുക……വൃദ്ധന്‍ ചിരിച്ചു.
വൃദ്ധന്‍ പറഞ്ഞതിന്റെ അര്‍ഥം ഞങ്ങള്‍ക്ക് മനസ്സിലായില്ല. എങ്കിലും അയാളോടൊപ്പം ഞങ്ങളും ചിരിച്ചു.
“ബുദ്ധിമുട്ടണ്ട ….ക്യാമറ വൃദ്ധന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഫോക്കസ് ചെയ്യുമ്പോള്‍ അയാള്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞു… എന്റെ മുഖം അതില്‍ വരില്ല…..കൊച്ചു രാമന്‍ ഒരു യന്ത്രത്തിലും വരില്ല..”
എനിക്കെന്തോ എല്ലാം വിചിത്രമായി തോന്നി. ആനിക്കും തോന്നിയിരിക്കണം. ഞങ്ങള്‍ മൂന്ന് പേരും പിന്നീട് ഒന്നും പരസ്പരം മിണ്ടിയില്ല. തോണിയും വൃദ്ധനും ആണിയും ഞാനും നിസ്സംഗ മായ മനസ്സോടെ ഞങ്ങള്‍ അക്കരെ എത്തി.
ഞങ്ങള്‍ കൊടുത്ത കടത്ത് കൂലി വാങ്ങാന്‍ വിസമ്മതിച്ചു കിഴവന്‍ തന്റെ തോണിയുമായി മടക്ക യാത്ര ആരംഭിച്ചു. ലക്ഷ്യമില്ലാതെ ഒഴുകിയ പൊങ്ങു തടികളെ ലക്ഷ്യ സ്ഥാനത് എത്തിച്ച ചാരിതാര്‍ത്ഥ്യത്തോടെ…
********************
തോണി ഇറങ്ങിയ ആനി എന്തിനോ വേണ്ടി ധൃതിയില്‍ നടക്കാന്‍ തുടങ്ങി..കാടു വള്ളികള്‍ തൂങ്ങിയാടുന്ന പുല്ലുകള്‍ നിറഞ്ഞ ചെറു വനം എന്ന് തോന്നിക്കുന്ന ആ പുല്‍ പ്രദേശ ത്തിലൂടെ ഞങ്ങള്‍ എത്ര ദൂരം നടന്നു എന്ന് ഞങ്ങള്‍ക്ക് അറിഞ്ഞില്ല. ആനിയാകട്ടെ ഏറെക്കാലം ഇവിടെ ജനിച്ചു വളര്‍ന്ന ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയെ പോലെ യാണ് പെരുമാറിയിരുന്നത്. എവിടെയോ എത്തി ചേരാനുള്ള ത്വര അവളുടെ നടത്തയില്‍ ദൃശ്യമായിരുന്നു . ആ ചെറു നിതംബം കുലുക്കിയുള്ള ആ നടത്തത്തിന്റെ മനോഹാരിത നോക്കി കൊണ്ട് ഞാന് ക്യാമറ തൂകി പിറകെ നടന്നു.അവസാനം ഒരു ചെറിയ കുളത്തിനടുത്തു ഞങ്ങള്‍ എത്തി ചേര്‍ന്നു
” ഇതാണ് ആ കുളപ്പുര. ” ആനി കിതപ്പോടെ പറഞ്ഞു…” നീ ഇവിടെ നില്‍ക്കൂ.. ഞാന് കുളിച്ചു വരം…. നമുക്ക് കുറച്ചു കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്തു തീര്‍ക്കാന്‍ ഉണ്ട്…”
The Author
ഹോ എഴുത്തുകാരന് ഞങ്ങളെ ariyilla?? അത്രക്ക് മൂത്രം ഉണ്ടങ്കിൽ വെള്ളത്തിൽ ഇറങ്ങുമ്പോൾ ആനി എത്ര ശ്രമിച്ചാലും ലീക്കായി പോകും അത് ഞങ്ങടെ pratheakatha ആണ് പിന്നെ കുറച്ച് മുട്ടിയ നിക്കും.?
Pirannal divasam arenkilum vayas chodikkooo..waste
good story… Neetu i miss u please
Ee kadha moshanam aanu.
super….great work…please continue…”best kambikada of the year