അഞ്ജലി എന്ന പുതുമണവാട്ടി 5 [M D V] 732

“പിന്നെ അവർ പോയി കഴിഞ്ഞതും സലീമിക്ക എന്നെ കൂട്ടാൻ വന്നു”

“ലോഡ്ജിൽ മുറിയെടുത്തിട്ടുണ്ട് അവിടെ കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നാൽ അച്ഛൻ വൈകീട്ട് എന്നെ വന്നു കൂട്ടികൊണ്ട് പോകാം എന്ന് സലീമിക്ക പറഞ്ഞത്”

“അതെ മോളെ ഞാൻ വരാം എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു”.

“നീ സ്റ്റേഷനിൽ കരയുന്നത് കണ്ടപ്പോള് ഞാൻ പേടിച്ചു”

“അത് ഞാൻ അപ്പൊ ഒത്തിരി പേടിച്ചു ജയിലിൽ ഇടുമോ എന്നും അറിയില്ല അതാണ്, അപ്പോഴേക്കും അച്ഛൻ വന്നല്ലോ ഭാഗ്യം”

“ലോഡ്ജിൽ ശരിക്കും എന്താ സംഭവിച്ചത്”

“ലോഡ്ജിൽ കയറി കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞതും സലീമിക്ക എന്റെ പാന്റ് അഴിച്ചു മാറ്റിക്കൊണ്ട് എന്റെ വേണ്ടാത്ത ഇടത്തൊക്കെ നക്കി”

“ഞാനെത്ര കുതറിയിട്ടും ആ മനുഷ്യൻ കേട്ടില്ല അച്ഛാ”

“സാരമില്ല മോളെ. അവൻ അങ്ങനെ ചെയ്യുമെന്ന് ഞാനും വിചാരിച്ചില്ല മോളെ,”

“സാരമില്ല അച്ഛാ, പിന്നെ അയാളെ എന്തിനാ നമ്മുടെ ഒപ്പം ആ ചേച്ചിയുടെ കൂടെ വരാൻ പറഞ്ഞത്”

“ചേച്ചിയെ ഒറ്റയ്ക്ക് വരാൻ മടിയുള്ളതു കൊണ്ടാ മോളെ ..അയാൾക്കു വീടെത്തിയിട്ട് ഞാൻ കൊടുക്കുന്നുണ്ട്.”

“അയ്യോ ഇനി വഴക്കൊന്നും വേണ്ടച്ചാ ..എനിക്കൊന്നും പറ്റിയില്ലലോ !” അനന്യ സെൽവണ്ണനെ കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ കൊഴുപ്പിനെ അയ്യാളുടെ മുതുകിൽ ഞെരിച്ചു.

“സാരമില്ല  മോളെ അച്ഛനിപ്പോ കൂടെയുണ്ടല്ലോ, ഒന്നും സംഭവിക്കാതെ ഞാൻ നോക്കാം .”

അധികം വൈകാതെ അഞ്ജലിയുടെ വീട്ടുമുറ്റത്തു ബുള്ളറ്റ് നിർത്തി.

ഈ സമയം അഞ്ജലി ഓട്ടോയിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് സലീമിക്കയുടെ ചെവിയിൽ ചോദിച്ചു

“പെണ്ണിനെ ശെരിക്ക് പൊളിച്ചോ ഇക്ക”