അഞ്ജലി പിള്ള [മോഹിക] 99

ഡോ. രാജേഷ് – നാല്പത്തിരണ്ടു വയസ്സ്, പ്രൊഫസർ ഓഫ് ലിറ്ററേച്ചർ, ഗ്രേ ഹെയർ, ഗ്ലാസസ്, ഒരു മെച്ച്യൂർഡ് ചാർം. അവന്റെ ക്ലാസുകളിൽ അവൾ അവനെ നോക്കി ഇരിക്കാറുണ്ട്, അവന്റെ ശബ്ദം അവളെ തരിപ്പിക്കാറുണ്ട്. “അദ്ദേഹം എന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടോ?” അവൾ ചിന്തിച്ചു.

ഒരു ബുധനാഴ്ച ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു, അഞ്ജലി പ്രൊഫസറുടെ റൂമിലേക്ക് പോയി. “സർ, എന്റെ അസൈൻമെന്റ് ഡിസ്കസ് ചെയ്യണം,” അവൾ പറഞ്ഞു. റൂം ശൂന്യമായിരുന്നു. ഡോ. രാജേഷ് അവളെ നോക്കി. “വരൂ, അഞ്ജലി. ഇരിക്ക്.” അവൻ പറഞ്ഞു, അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.

സംസാരം തുടങ്ങി, പക്ഷേ അവന്റെ കൈ അവളുടെ കൈയിൽ തൊട്ടു. “നിന്റെ എഴുത്ത് വളരെ പാഷനേറ്റാണ്, അഞ്ജലി. നിന്നിൽ ഒരു ഫയർ ഉണ്ട്.” അവന്റെ ശബ്ദം മൃദുവായിരുന്നു. അഞ്ജലി ചൂടായി. “സർ… നിങ്ങളുടെ ക്ലാസ് എന്നെ ഇൻസ്പയർ ചെയ്യുന്നു,” അവൾ പറഞ്ഞു.

അവൻ എഴുന്നേറ്റു, ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്തു. “ഇവിടെ ആരും വരില്ല. നമുക്ക് കൂടുതൽ ക്ലോസ് ആയി ഡിസ്കസ് ചെയ്യാം.” അവൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു, മുഖം പിടിച്ചുയർത്തി. ചുണ്ടുകൾ ചുംബിച്ചു – മെച്ച്യൂർഡ്, അനുഭവസമ്പന്നമായ ചുംബനം. നാവുകൾ പരസ്പരം ചുഴറ്റി, അവളുടെ ശരീരം തരിച്ചു.

“സർ… ഇത്… നമുക്ക്…” അവൾ മൊഴിഞ്ഞു, പക്ഷേ അവന്റെ കൈകൾ അവളുടെ ബ്ലൗസിലേക്ക് നീങ്ങി. ബട്ടണുകൾ അഴിച്ചു, ബ്രാ ഹുക്ക് തുറന്നു. മുലകൾ തുറന്നു. “എന്തൊരു യൂത്ത്ഫുൾ ബ്രെസ്റ്റ്സ്,” അവൻ മൊഴിഞ്ഞു, ഒരു മുലയെ പിടിച്ചു മൃദുവായി ഞെക്കി. മുലഞെട്ടിൽ വിരലുകൾ കൊണ്ട് ചുഴറ്റി. “ആഹ്… സർ… നല്ല സുഖം…” അഞ്ജലി കുറുകി.