അഞ്ജലീപരിണയം 1 [സിദ്ധാർഥ്] 1152

“എന്തെടി, അവൻ പിടിച്ചപ്പോൾ നിനക്ക് വല്ലതും തോന്നിയോ…?”

“തോന്നിയെങ്കിൽ….?”

“എന്നാൽ ആ തോന്നൽ അങ്ങ് മാറ്റി തരാം…”

പ്രണവ് അവളുടെ സാരീ പിടിച്ച് പൊക്കി പാന്റിക്ക് മുകളിൽ അമർത്തി. എന്തോ പറയാൻ വന്ന അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ അവൻ ചുണ്ടമർത്തി. ഒരു കൈക്കൊണ്ട് അവളുടെ രണ്ട് കയ്യും പിടിച്ച് അവൻ മുകളിലേക്ക് പൊക്കി വച്ചു. പാന്റിക്ക് പുറത്ത് കൂടി അവളുടെ അവൻ അവളുടെ പൂവിൽ തടവി.

“എന്തോ തോന്നിയെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്, നനഞ്ഞട്ടില്ലലോടി….”

“ടാ… ഹ്മ്മ്… നമ്മുടെ വീട് അല്ല, വീട്ടിൽ പോയിട്ട് ആവാം….”

“വീട്ടിൽ പോയിട്ട് എന്താ, എന്നും ചെയുന്ന പോലെ അല്ലെ, ഒരു പുതുമ ഇല്ലലോ…”അവൻ അവളിൽ നിന്ന് വിട്ട് മാറി.

“ഹ്മ്മ് എന്താ മിസ്റ്റർ പ്രണവ് മേനോൻ ഒരു മടുപ്പ് പോലെ….?”

“അഹ് മടുപ്പ് പോലെ തന്നെയാണ്…”

അതും പറഞ്ഞ് കൈ കഴുകി അവൻ പുറത്തേക്ക് പോയി. അഞ്ജലി ആകെ കൺഫ്യൂഷൻ ആയി നിന്നു. പാർട്ടി കഴിഞ്ഞ് ഫുഡ് ഒക്കെ കഴിച്ച് അവർ വീട്ടിലേക്ക് പോണു. മോളെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് അഞ്ജലി കാറിൽ ഇരുന്നു. പ്രണവ് ഡ്രൈവിങ്ങിൽ ശ്രെദ്ധിച്ചു മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു. അങ്ങനെ അവർ വീട്ടിൽ എത്തി.

“അഹ് ഇത്ര വേഗം വന്നോ പാർട്ടി കഴിഞ്ഞ്…?”

പിറകിലെ സ്വരം കേട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ അത് നമിതയായിരുന്നു. ഗേറ്റിൽ അവരെ നോക്കി ചിരിച്ചു നിക്കുന്നു.

നമിത, നമി എന്ന് വിളിക്കും. അഞ്ജലിയുടെ ഏറ്റവും അടുത്ത കൂട്ടുകാരി. അവർ Mbaക്ക് ഒരുമിച്ചായിരുന്നു, ഹോസ്റ്റലിൽ റൂമേറ്റും. അഞ്ജലിയുടെ മനസാക്ഷി സൂക്ഷിപ്പുകാരി. നമിതയുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് മൂന്ന് വർഷമായി. ഭർത്താവിന്റെ പേര് ജോബിൻ, ജോ എന്ന് വിളിക്കും.കുട്ടികൾ ആയിട്ടില്ല.