അഞ്ജലീപരിണയം 4 [സിദ്ധാർഥ്] 784

“അപ്പൊ അത് ചീറ്റിംഗ് ആവില്ലേ….”

“ഓഹ് അപ്പൊ നി ഇപ്പൊ ചെയ്തതോ, നിനക്ക് മാത്രമേ പണിക്കാർ ആയിട്ട് ചെയ്യാൻ പാടുള്ളു എന്ന്, നി എന്താ അതുകൊണ്ട് ഉദേശിച്ചേ, ഞാൻ എന്താ വല്ല വെടിയും ആണെന്നാണോ….?”അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ അവനോട് ചാടി കയറി. പെട്ടന്നുള്ള അവളുടെ ഈ പെരുമാറ്റത്തിൽ അവൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി.

“എടി നി എന്തിനാ എങ്ങനെ ആവിശ്യം ഇല്ലാത്തതൊക്കെ പറയുന്നേ, ഞാൻ അങ്ങനെ ആണോ പറഞ്ഞെ….?”

“പിന്നെ ഇതൊക്കെ തുടങ്ങിയത് ഞാൻ മാത്രമല്ലല്ലോ, നമ്മൾ ഒരുമിച്ചല്ലേ. നിങ്ങൾ ആണുങ്ങൾ കുറെ പേരായിട്ട് ചെയ്താ വല്യ കഴിവുള്ളവർ ഞങ്ങൾ പെണ്ണുങ്ങൾ ചെയ്താൽ വെടികൾ പോക്ക് കേസ് അല്ലെ…..”

“അഞ്ചു നി ഇപ്പൊ എഴുതാപുറമാണ് വായിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നെ. ഞാൻ പറഞ്ഞത് നി ചെയ്യുമ്പോ ഞാനും കൂടി ചെയ്തു എന്നാണ്. അത് പറയാൻ ഞാൻ മറന്നു അത്രേയുള്ളൂ. അതിന് ഇങ്ങനെ ഓവർ റിയാക്റ്റ് ചെയുന്നതെന്തിനാ….”

“ഓഹ് ഇപ്പോ ഞാൻ ഓവർ റിയാക്റ്റ് ചെയ്തു എന്നായോ, ഞാൻ നിന്നോട് പറയാതെ ആരുടേലും കൂടെ ചെയ്താ എന്താവും….”

“എന്നാ ഒരു കാര്യം ചെയ്, നി ആരുടേലും കൂടെ പോയ്‌ ചെയ്തോ അല്ലപിന്നെ….”

പ്രണവ് അരിശം കേറി പറഞ്ഞു.അവർ രണ്ട് പേരും മുഖം ഏറ്റിപിടിച്ച് രണ്ട് ഇരുന്നു. അഞ്ജലി ജനൽ വഴി പുറത്തേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു.അവളുടെ മുഖത്ത് ദേഷ്യഭാവം അല്ലായിരുന്നു. മറിച്ച് സങ്കടം ആയിരുന്നു. അവൾ മനഃപൂർവം വഴക്ക് ഉണ്ടാകുണ്ടാക്കിയതായിരുന്നു. അത് അവനോടുള്ള പരിഭവം കൊണ്ടായിരുന്നില്ല.സ്വയം ഉള്ള ഒരു തരം വിലയിരുത്തൽ പോലെയായിരുന്നു. ഇനിയും അവൻ വല്ലതും ചോദിച്ചാൽ താൻ മറ്റേ കാര്യം പറഞ്ഞു പോയാലോ എന്നുള്ള ഒരു പേടി.