അന്നയും ജിമ്മയും 1 [സഖാവ്] 117

അന്ന : എന്നാൽ ശരി ഞങ്ങൾ പോകട്ടെ.

അവർ പോയതും വിഷ്ണു

എടാ ജോബി എന്നാ മൊതലാട അവൾ എങ്ങനേലും അവളെ നമ്മുടെ കിടക്കയിൽ എത്തിക്കണം.

അരുൺ : അതിനു നമ്മൾ നല്ല ഒരു പ്ലാൻ തയാറാക്കണം, ജോബി നീ അവളെ വളക്കം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ഇതുവരെ ഒന്നും ആയില്ലല്ലോ അവൾ ഇവിടെ ജോയിൻ ചെയ്തിട്ട് 6 മാസം കഴിഞ്ഞു.

ജോബി : എടാ തെണ്ടികളേ ഇതുവരെ നമ്മൾ കൂടെ ജോലി ചെയ്ത ഒന്നിനെയും പൊക്കിട്ടില്ല. എവിടേലും പാളിയാൽ നമ്മൾ എല്ലാം അകത്താവും. അതുകൊണ്ട് വളരെ ശ്രെദ്ധയോടെ വേണം എല്ലാം

വിഷ്ണു : എന്താണേലും ഹൈറേഞ്ചിലെ കാട്ടു പൂവിനെ വിട്ടുകളയാൻ പറ്റില്ല. നമുക്ക് കുറേക്കാലം മേയാൻ ഉള്ള മുതൽ ഒണ്ട് അളിയാ.

അരുൺ : എന്നാ ചന്തിയും മുലയുമാ അളിയാ അവൾക്ക് ഒരു നെടുവിരിയൻ സാധനമ കണ്ട അന്നുമുതൽ കൊതിക്കുന്നതാ അവളെ.

ജോബി : എന്തെങ്കിലും പ്രേശ്നത്തിൽ നിന്നും അവളെ രക്ഷിക്കുന്നപോലെ കാണിച്ചു അവളുടെ വിശ്വാസം പൊടിച്ചുപറ്റിയാൽ നമ്മുടെ പ്ലാൻ വർക്ക്‌ ആവും.

അരുൺ : അതിന് നമ്മൾ എന്താ ചെയുക.

വിഷ്ണു : അതിനു വഴി ഒണ്ട് എടാ ജോബി നീ ആ മാർട്ടിനെ ഒന്ന് വിളിച്ചുത.
ജോബി ഫോൺ എടുത്തു മാർട്ടിനു കാൾ ചെയ്തു

ഫോൺ റിങ് ചെയുന്നത് കേട്ടതും ജോബി വിഷ്ണുവിന് ഫോൺ കൊടുത്തു.

മറുതലക്കൽ

മാർട്ടിൻ : ഹലോ മച്ചാനെ ജോബി.

വിഷ്ണു : മൈരേ ജോബിയല്ല വിഷ്ണുആട.

മാർട്ടിൻ : പറ മച്ചാനെ

വിഷ്ണു : നിന്റെ ഒരു സഹായം വേണം ഞങ്ങൾക്ക് നീ ഇപ്പോൾ എവിടെയാ ഒള്ളത്.

മാർട്ടിൻ : ഞാൻ ഇപ്പോൾ ഇടപ്പള്ളിൽ ലുലുവിന് അടുത്ത് ഒണ്ട് മച്ചാനെ.

വിഷ്ണു : എന്നാൽ നീ നിന്റെ ആൾക്കാരെ കൂട്ടി ലുലുവിലേക്ക് വാ ഞാൻ പുറത്തു പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിൽ കാണും.

മാർട്ടിൻ : ഒരു 5 മിനിറ്റ് ഇപ്പോൾ വരാം.

വിഷ്ണു ജോബിയോടും അരുണിനോടും അന്നയെയും രേവതിയെയും വാച്ച് ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞിട്ട് പാർക്കിംഗ് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു.