അന്തർദാഹം 4 [ലോഹിതൻ] 271

ങ്ഹാ… ഇപ്പോ നിർത്തിയതാണോ പ്രശ്നം ആദ്യം എണ്ണ തേക്കുകയേ വേണ്ടന്നല്ലേ നീ പറഞ്ഞത്…

അതല്ലമ്മേ.. എന്തോ പോലെ…

ആ എന്തോപോലെ മാറണമെങ്കിൽ എന്റെ കൈയിൽ മരുന്നില്ല… വല്ല ആൺ പിള്ളേരുടെ കൈയിൽ കാണും…

അമ്മക്കിതു പറയാം… അമ്മയ്ക്ക് സമയത്തിന് മുടങ്ങാതെ മരുന്ന് കിട്ടുന്നുണ്ട ല്ലോ… വെറുതെ ഇരുന്ന എന്നെ പിരി കേറ്റീ ട്ട് പറയുന്നത് കേട്ടില്ലേ…

അത്ര വിഷമം ആണെങ്കിൽ എനിക്ക് മരുന്ന് തരുന്ന ഡോക്ടറോട് പറഞ്ഞു നിനക്കും മരുന്ന് വാങ്ങിത്തരാം…

ഒന്നും വേണ്ട ഒന്നു പോയെ… ഞാൻ ഈ എണ്ണയൊന്നു കഴുകി കളയട്ടെ… ദേവൂനെ തള്ളി മാറ്റിയിട്ട് മുലയും തള്ളി പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ ബാത്‌റൂമിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ചു…

ശരീരത്ത് ശേഷിച്ചിരുന്ന ചുരിദാർ പാന്റും പന്റീസും ഊരിക്കളഞ്ഞിട്ട് ഷവർ ഓൺ ചെയ്തു…

കുളിക്കുമ്പോൾ അവൾ ഓർത്തത് അമ്മയുടെ ആ വാക്കാണ്… അമ്മയ്ക്ക് മരുന്ന് കൊടുക്കുന്ന ഡോക്ടർ… അത് സുൽഫിക്കയല്ലേ… ശ്ശോ ഈ തള്ളയെങ്ങാനും സുൽഫിക്കയോട് ഇതൊ ക്കെ പറയുവോ ആവോ…

ആ മരുന്ന് താൻ സ്വീകരിക്കുമോ… അമ്മയതിനു സമ്മതിക്കുമോ… തമാശയാ യി പറഞ്ഞതാണോ… അവൾ സുൽഫിയെ പറ്റി ഓർത്തു… സുന്ദരനല്ലേ.. നല്ല ആരോഗ്യവും ഗംഭീര്യവും… എന്തൊരു ആക്ഞ്ഞാ ശക്തിയാ… അച്ഛനൊക്കെ പുള്ളിക്ക് മുൻപിൽ ചൂളി നിൽക്കുന്നത് കാണാറുള്ളതല്ലേ… താൻ പോലും അറിയാ ത്ത ഭാവത്തിൽ നൊക്കി നിന്നിട്ടുണ്ട്…

ചിലപ്പോഴൊക്കെ അമ്മയോട് അസൂയ തോ ന്നും… സ്വാതന്ത്ര്യത്തോടെ സുൽഫിക്കയോട് ഇടപെടുന്നത് കാണുമ്പോൾ…

സുൽഫിയെ കുറിച്ചോർത്തപ്പോൾ സുജയു ടെ വിരലുകൾ എത്തേണ്ടടത്ത് എത്തി…

പിറ്റേ ദിവസം സുൽഫിക്ക വന്നപ്പോൾ വേണ്ടതിനും വേണ്ടാത്തത്തിനും ഒക്കെ അമ്മ മൂപ്പരുടെ അടുത്തേക്ക് സുജയെ പറഞ്ഞയക്കാൻ തുടങ്ങി… ചായ കൊടുക്കാനും ഷർട്ട് അയൺ ചെയ്യാനും അങ്ങനെ അമ്മ ചെയ്തോണ്ടിരുന്ന പല കാര്യങ്ങൾക്കും തന്നെ അയച്ചു തുടങ്ങിയ തോടെ ഏകദേശം അമ്മയുടെ മനസിലിരി പ്പ്‌ അവൾക്ക് മനസിലായി തുടങ്ങി…

വൈകിട്ട് ഭക്ഷണം സമയത്ത് ദേവൂ സുജ യോട് പറഞ്ഞു…

നീ പോയി സുൽഫിയോട് കഴിക്കാൻ വരാൻ പറയ്…

സുജ അമ്മയെ ഒന്ന് നൊക്കി… എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.. സത്യം പറയണം… എന്താ അമ്മയുടെ പ്ലാൻ.