അന്തർജ്ജനം [ആൽബി] 324

സാറെ,ഇങ്ങ് പോന്നോളൂ.തയ്യാറാണ്.

എന്നാൽ ചെല്ല് സാറെ.കുളീം തേവാരോം കഴിഞ്ഞാവാം ബാക്കി.
ഇത്തിരി തിരക്കുള്ള സമയമാണ്.

കടക്കുള്ളിലെ ഇടനാഴിയിലൂടെ പുകമഞ് ചായം തേച്ച അടുക്കളയും കടന്ന് സരള രാജീവനെ മുന്നോട്ട് നയിച്ചു.അടുപ്പിൽനിന്നും ഉയരുന്ന പുകയും അടുക്കളയുടെ പുഴുക്കുള്ള ചൂടും രാജീവന്റെ ദേഹം
വെട്ടിയൊഴുകി.ചായ്പ്പിലെത്തുമ്പോൾ പുകയടിച്ചയാളുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു

സാരമില്ല സാറെ,പൊക്കക്കൊണ്ട് ശീലം കാണില്ല അല്ലയോ.
പട്ടണത്തിൽ വീട്ടിലെല്ലാം ഗ്യാസടുപ്പ് അല്ലെ.

ആര് പറഞ്ഞു ചേച്ചിയോടിതൊക്കെ.

അതൊക്കെ അറിയാം.എന്നുവെച്ചു ഇങ്ങോട്ട് പൊകശല്യം ഇല്ലകേട്ടോ.

ചേച്ചി ആള് കൊള്ളാലോ, ഒരു രസികത്തി തന്നെ.

“ഒന്ന് പോ സാറെ,കളിയാക്കാതെ.”
അയാളുടെ കണ്ണുകളുടെ നോട്ടം നേരിടാനാവാതെ സരള ചൂളി.മുണ്ട് ഒരൽപ്പം ഉയർത്തിക്കുത്തി വെളുത്തു കൊഴുത്ത കണംകാലുകളും പുറംകാലിന്റെ പകുതിവരെ അനാവൃതമായിരുന്നു.മാറിൽനിന്നും കോന്തൽ ഇടതുവശത്തെക്ക് ചുരുട്ടി
അരഭാഗത്തു ചുരുക്കിക്കുത്തി കൊഴുത്തുരുണ്ട ആ പപ്പായമുലകൾ കട്ടി ഒരു ലാസ്യഭാവത്തോടെ ആ മധ്യ വയസ്സ് പിന്നിട്ട പെണ്ണൊരുവൾ നിൽക്കുന്നു.മുലക്കാമ്പുകൾ പോരിന് വിളിക്കുന്നതായിത്തോന്നി രാജീവിന്.
വിയർപ്പുകണങ്ങൾ ഒഴുകിയിറങ്ങി തിളക്കമാർന്ന വയറിന്റെ മാംസളത,
അതിന്റെ നടുവിൽ ആഴമുള്ള കുഞ്ഞിക്കിണറിലേക്ക് മഴവെള്ളത്തു ള്ളി പോലെ വിയർപ്പുതുള്ളികൾ ഒഴുകിയിറങ്ങി.ഏതൊരാളിലും ഞരമ്പിന് തീ പിടിക്കാൻ തക്ക കാഴ്ച്ച.രാജീവൻ മനഃസാന്നിധ്യം വീണ്ടെടുത്തു.

ചേച്ചി,ഒന്ന് കുളിക്കാൻ എവിടാ…

എന്റൊരു കാര്യം,സരള സ്വയം തലയിൽ തട്ടി.ഇവിടുന്നൊരു രണ്ട് വളവ് തിരിഞ്ഞാൽ പുഴയാ സാറെ.
ചായ്പ്പിൽ നിന്നിറങ്ങി അല്പം മാറിയുള്ള വഴി ചൂണ്ടിക്കാട്ടി.പിന്നെ കാര്യം സാധിക്കാനാണേൽ അപ്പുറെ മറപ്പുരയുണ്ട്.സാറിനിതൊക്കെ ഇഷ്ടായോ എന്തോ?

അതെന്താ ചേച്ചി അങ്ങനൊരു പറച്ചില്.ബാലേട്ടന്റെ പരിചയക്കാരൻ ആണ് എന്നുവെച്ചു ഞാനും വലിയ കൊമ്പത്തെ ആളൊന്നുമല്ല. ഒരു സാധാരണക്കാരൻ.ആകെ ഉള്ളത്
അമ്മയും ഒരു ചേച്ചിയും.അമ്മയെ ചേച്ചിയുടെ അടുത്ത് നിർത്തി.പഴയ പോലെ ഓടിനടക്കാൻ വയ്യേ.
എന്നാലും ഇടയ്ക്കുവന്ന് നിൽക്കും. അതാ ഒരു വീട് തിരക്കിയെ.അല്ലാതെ ഇഷ്ടക്കേടിന്റെയല്ല.