അന്തർജ്ജനം [ആൽബി] 324

“ഏതായാലും സാറ് കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞുവാ.ഞാൻ അപ്പുറത്തേക്ക് ചെല്ലട്ടെ.അല്ലേൽ അതിയാൻ വിളി തുടങ്ങും.”രാജീവന്റെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി കീഴ്ച്ചുണ്ട് കടിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ അകത്തേക്ക് കയറി.

സരള കാട്ടിയ ഇടവഴിയിലൂടെ രാജീവ്‌ നടന്നു.രണ്ടുവശത്തും മൺതിട്ടകൾ വേർതിരിക്കുന്ന ആ മൺപാത.
രാവിലെ തങ്ങളുടെ ജോലികൾതേടി ഇറങ്ങിയ നാട്ടുകാരിൽ ചിലർ സൂക്ഷിച്ചുനോക്കുന്നു.അയാളെ കടന്ന് പോകുന്നവർ തിരിഞ്ഞ് ഒരു തവണകൂടി ഇതാര് എന്ന ചോദ്യം സ്വയം ചോദിച്ചുകൊണ്ട് അവരുടെ പാടുനോക്കിപ്പോയി.രണ്ടാമത്തെ വളവും തിരിഞ്ഞ് രാജീവൻ പുഴക്കര ലക്ഷ്യംവച്ചു.കടവിലെത്തുമ്പോൾ കുറച്ചു സ്ത്രീകൾ തുണിതിരുമ്മി കുളിക്കാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പാണ്. അടിപ്പാവാടകൊണ്ട് മുലക്കച്ച കെട്ടിയിരിക്കുന്നു.പരിചയമില്ലാത്ത ആളെക്കണ്ടതും അവർ കൈകൾ കൊണ്ട് മുലച്ചാൽ മറച്ചു.

ആരാ,പുരുഷൻമാരുടെ കടവ് അപ്പുറെയാ.കൂട്ടത്തിൽ മുതിർന്ന
സ്ത്രീയാണ്.അല്പം ദേഷ്യം കലർന്ന നീരസ്സത്തോടെ ആക്രോശിച്ചു.

അയ്യോ,അറിയാതെ ഞാൻ….. മാറിത്തരാം.അല്ല പുരുഷൻമാരുടെ കടവിലേക്ക്.

ദാ അങ്ങോട്ട്‌ പൊക്കോ,അതിലേയാ.
ആ പൊന്തക്കാടിന്റെ അപ്പുറം.

അവർ ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയ വഴിയിൽ മുന്നോട്ടുനടന്നു.പൊന്തക്കാട് പിന്നിട്ടു
കടവിലെക്ക് നടക്കുമ്പോൾ,സമീപം ഒരു വൃദ്ധൻ പല്ലുപോയ മോണകാട്ടി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മറപറ്റിയിരിക്കുന്നു.
കുറച്ചപ്പുറം കടവിൽ പിള്ളേർ നീന്തിക്കുളിക്കുന്നുണ്ട്.ഉള്ളിലെ ചിരിയടക്കി രാജീവ്‌ മുന്നോട്ടുനടന്നു.
നല്ല തണുത്ത പുഴവെള്ളത്തിൽ മുങ്ങിനിവരുമ്പോൾ രാജീവൻ അന്നുവരെ.പരിചയിച്ചതിൽനിന്നും വ്യത്യസ്തമായ അനുഭൂതി,അവൻ അനുഭവിച്ചു.

നീന്തലിനൊപ്പം പിള്ളേരുടെ കണ്ണുകൾ ദൂരേക്ക് സഞ്ചരിക്കുന്നത് കണ്ട രാജീവൻ തലയുയർത്തി ആ ഭാഗത്തേക്ക്‌ നോക്കി.അങ്ങ് കടവിൽ തരുണീമണികൾ നല്ല വിസ്തരിച്ചുള്ള കുളിയാണ്.തന്നോട് ദേഷ്യപ്പെട്ട് ഉറഞ്ഞുതുള്ളിയ ചേച്ചി പുഴക്കരയിൽ കല്ലിലേക്ക് തന്റെ കാലുയർത്തിവച്ച് തുടകളിൽ സോപ്പ് തേച്ചുപിടിപ്പിക്കു
ന്നു.കൊഴുത്തുരുണ്ട തുടകൾ വാഴപ്പിണ്ടികണക്കെ തിളങ്ങുന്നു.
പ്രഭാതരശ്മികൾ പതിക്കുമ്പോൾ അവക്ക് പൊന്നിന്റെ നിറമാണ് എന്ന് തോന്നും.കുനിഞ്ഞു സോപ്പിടുമ്പോൾ കാണുന്ന ആ മുലച്ചാലിലേക്ക് താലി ഊർന്നുക്കിടക്കുന്നു.കൈയ്യുയർത്തി രോമം നിറഞ്ഞ കക്ഷങ്ങളിൽ സോപ്പു പതപ്പിച്ചു കൈ പതിയെ മുലച്ചാലിലേക്കും ശേഷം മുഴുത്ത മാമ്പഴങ്ങളെയും തഴുകിത്തലൊടി തുടയിടുക്കിൽ ചൊറിഞ്ഞോന്നു കഴുകി വെള്ളത്തിലേക്കിറങ്ങി.
ഇതിനിടയിൽ പരസ്പരം പുറം ഉരച്ചു