അന്തർജനങ്ങൾ ഉറങ്ങാറില്ല 3 [സ്പൾബർ] [Climax] 560

“” കാണിച്ച് കൊടുക്ക് തമ്പുരാട്ടീ…

നമ്മുടെ കുമാരേട്ടനല്ലേ…””..

“”അത് നീയാണോ തീരുമാനിക്കുക… ?

നീ വന്ന കാര്യം നടത്തി പോകാൻ നോക്ക്…””..

തമ്പുരാട്ടി ശബ്ദമുയർത്തി..

“”അതല്ല തമ്പുരാട്ടീ… വേണേൽ കുമാരേട്ടനും അകത്തേക്ക് വന്നോട്ടെ…..എനിക്ക് പ്രശ്നമൊന്നുമില്ല… “..

ഹനീഫ പറഞ്ഞത് കേട്ട് തമ്പുരാട്ടിയവനെ തുറിച്ച് നോക്കി.. എന്നാൽ നീലാംബരി നോക്കിയത് കഴപ്പോടെയാണ്…രണ്ടാണുങ്ങളും, രണ്ട് പെണ്ണുങ്ങളും ഒരുമുറിയിൽ.. പക്ഷേ, കുമാരനെപ്പോലെ ഒരു വയസനെ കിട്ടിയിട്ട് എന്താവാൻ..?..

“” എനിക്ക് പ്രശ്നമുണ്ട്… നിനക്ക് വേണേൽ നീ വാ… അല്ലെങ്കിൽ നീ തന്ന പൈസ തിരിച്ച് തരാം… നീ തിരിച്ച് പൊയ്ക്കോ…”..

അതും പറഞ്ഞ് തമ്പുരാട്ടി അകത്തേക്ക് കയറി..ഹനീഫയെ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് ക്ഷണിച്ച് നീലാംബരിയും..പൈസയില്ലെങ്കിലും അവനെ അവൾ വിടില്ലായിരുന്നു..

“”കുമാരേട്ടാ… പോവരുത്… നമുക്കിത് ശരിയാക്കാം… ഇന്ന് തന്നെ… കുമാരേട്ടൻ കുറച്ച് നേരം ഇവിടെയിരിക്ക്… തമ്പുരാട്ടിയെ ഞാനൊന്ന് കൂടി സോപ്പിട്ട് നോക്കട്ടെ…”.

പതിയെ കുമാരേട്ടനോട് പറഞ്ഞ് ഹനീഫയും അകത്തേക്ക് പോയി.. അവിടെ കാത്ത് നിൽക്കുകയായിരുന്ന നീലാംബരി അവനെ അകത്താക്കി വാതിലടച്ച് കുറ്റിയിട്ടു..

“” വരൂ… അറയിലേക്ക് പോകാം…””..

മന്ത്രണം പോലെ പറഞ്ഞ് നീലാംബരി മുന്നിൽ നടന്നു.. ചന്തിപ്പാളിയെ പകുത്ത്, ഇറുകിക്കിടക്കുന്ന പാന്റീസിൽ ഓളം വെട്ടുന്ന പിന്നഴകിലേക്ക് നോക്കി ഹനീഫ അവളെ അനുഗമിച്ചു..പലവട്ടം കോലോത്ത് വന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഇതിന്റെ അകത്തേക്ക് കയറുന്നത് ആദ്യമായിട്ടാണ്.. നീളൻ ഇടനാഴിയിലുള്ള നടുവിലെ മുറിയിലേക്കാണ് നീലാംബരി കയറിയത്.. ഹനീഫയും അകത്ത് കയറിയതും നീലാംബരി അറയുടെ കനത്ത വാതിലടച്ചു.. തമ്പുരാട്ടി വിരിച്ചിട്ട മെത്തയിലിരിക്കുന്ന അവൻ കണ്ടു..അൽഭുതത്തോടെയാണവൻ ആ അറ നോക്കിക്കണ്ടത്.. ചുമരും മച്ചും കനത്ത മരപ്പാളികളാണ്.. ജനലും വാതിലുമടച്ചാൽ ഈ മുറിയിൽ നിന്ന് ഒരു ശബ്ദവും പുറത്ത് പോവില്ലെന്ന് അവന് മനസിലായി.. നല്ല തേക്കിൻ കാതലിൽ കടഞ്ഞെടുത്ത, കൊത്തുപണികൾ നിറഞ്ഞ വലിയ കട്ടിൽ..ആ വലിയ അറയുടെ പകുതിയോളം വലിപ്പമുണ്ടതിന്..നല്ല കനത്തിലുള്ള മെത്തയും ഉണ്ട്.. ഒരു മരക്കസേരയും, ഒരു മേശയും മുറിയിലുണ്ട്… മേശപ്പുറത്ത് ഒരു മൺകൂജയിൽ വെള്ളവും..