അനുചന്ദനം [Unknown Vaazha] 217

ഇതും പറഞ്ഞു അവൻ ആർത്ത് ചിരിച്ചു…

“”ഒന്ന് പയ്യെ ചിരിക്കെന്റെ കിച്ചുവേ… ഇല്ലേല് നെറുകും തലേൽ കേറി ചാത്തോവും നീ””

കിച്ചുവിനെ ഒന്ന് വാരിക്കൊണ്ട് കോച്ച് മാധവേട്ടൻ പറഞ്ഞു.

“ടാ.. പിള്ളേരെ പൊളിച്ചെടാ നിങ്ങൾ”
അതും പറഞ്ഞു മാധവേട്ടൻ ഞങ്ങടെ തോളത്തു തട്ടി പ്രശംസിച്ചു.എന്നിട്ട് പിന്നേം തുടർന്നു.

“126 റൺസ്. അത് അത്ര ഈസി അല്ല അവർക്ക് അടിച്ചു എടുക്കാൻ അവരടെ ആദ്യ 4 ബാറ്റർസിനെ നമ്മൾക്ക് ഒതുക്കാൻ കഴിഞ്ഞ കളി നമ്മടെ കൈയ്യിൽ ഇരിക്കും കപ്പ്‌ നമ്മക്ക് കിട്ടും ചെയ്യും” ഇതും പറഞ്ഞു മാധവേട്ടൻ പുറത്തോട്ട് പോയി.

“”ഇതന്നെ അല്ലേ ഞാനും പറഞ്ഞെ ഇങ്ങേരിത് “” കിച്ചു മാധവേട്ടൻ പോയ തക്കത്തിന് അങ്ങേർക്ക് ഇട്ട് കൊടുത്ത്..

ഇത്രയും റൺസ് എടുത്തതിൽ എല്ലാവരും സന്തോഷത്തോടെ ഇരിക്കുമ്പോളും ഞാൻ ആ ബോൾ കൊണ്ട പെണ്ണിനെ ആലോചിച് ഇരിക്കുവാരുന്നു..അതിന് എന്തേലും പറ്റി കാണോ….അതിന്റെ മുഖം പോലും ഒന്ന് നേരെ കാണാൻ പറ്റീല..

“”എന്താടാ നിന്റെ മുഖത്തു ഒരു തെളിച്ചമില്ലാത്തെ.. ഏഹ്!!! സെഞ്ച്വറി അടിക്കാൻ പറ്റാത്ത നിരാശ ആണോട ഗുട്ട””…

എന്റെ അടുത്ത് ബെഞ്ചിൽ വന്നിരുന്നോണ്ട് കിച്ചു ചോദിച്ചു.

“ഏയ്യ് അതൊന്നുമല്ലടാ.. എന്റെ ലാസ്റ്റ് ബോൾ സിക്സ് ആയില്ലേ അത് നേരെ പോയി വീണത് ഒരു പെണ്ണിന്റെ മണ്ടക്കോട്ട് എങ്ങാണ്ട് ആയിരുന്നു. അതിന് എന്തേലും പറ്റിക്കണോന്ന് ആലോയിക്കൂവാർന്നു ഞാൻ. “”

“”നീ ഒന്ന് പൊയ്ക്കെ ശവമേ… ഒരു ബോൾ തലക്ക് കൊണ്ടെന്ന് വെച്ച് ആരും ചാവാൻ ഒന്നും പോണില്ല.. ഹല്ല പിന്നെ അവൻ ഒരു സത്യവാൻ വന്നിരിക്കണ്””