അനുവാദം 2014 [POV] 2 [സംഗീത] 265

കുതിപ്പിൽ വണ്ടിയിൽ നിന്നും കയ്യ് പിടി വിട്ടു എന്റെ വയറ്റിൽ പിടിച്ചു… മുൻപൊട്ടുള്ള കുതിപ്പിൽ… അവന്റെ കൈ എന്റെ വയറിന്നെ അകത്തേക്ക് ഞെക്കി…അവന്റെ മുൻഭാഗം എന്റെ ബാക്കിൽ വന്നിടിച്ചു…
പെട്ടന്നു തന്നെ ഞാൻ ബ്രേക്ക് പിടിച്ചു..വണ്ടി പെട്ടെന്നുതന്നെ നിന്നും മനുവിന്റെ മുഖം എന്റെ പുറത്തുവന്നിടിച്ചു… അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ പുറത്തു ചുംബിച്ചത് ഞാനറിഞ്ഞു….എന്റെ അടിവയറ്റിൽ അവന്റെ കൈകൾ പിടിച്ചമർത്തിയത് എന്റെ മുലഞെട്ടുകളെ വീണ്ടും ഉത്തേജിപിച്ചു…അവ വീണ്ടും എന്റെ ടോപ്പ് തുളച്ചു തലകാണിച്ചു…”ചേച്ചീ… ഇങ്ങനെയാണോ ഒരു വണ്ടി അദ്ധ്യേമേ എടുക്കുക? പതിയെ എടുക്കാൻ ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ?…”അവൻ അപലം ശബ്‌ദം കണപ്പിച്ചു…
അവൻ ഒരു കുട്ടിയല്ലാതായി…അവന്റെ വാക്കുകളിലെ പൗരുഷം എനിക്ക് അനുഭവപെട്ടു…”അതുപിന്നെ..ഞാൻ ആദ്യമായിട്ട്…” എന്റെ ശബ്ദം തന്നുപോയി…മനു അധികാരമെടുക്കുന്നതുപോലെ എനിക്ക് തോന്നി…

പെട്ടന്നവൻ ശബ്ദം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു..

“ചേച്ചി സൂക്ഷിച്ചെടുക്കണം ഇല്ലെങ്കി പുറകിലിരിക്കുനയാൽക്കാണ് ആപത്ത്..”

“ശരി മനു”

അവൻ അവന്റെ കൈകൾ എന്റെ കയിന്റെ മേൽ തലോടി…അവൻ അല്പം മുൻപോട്ടു കേറിയിരുന്നു…അവന്റെ മുൻഭാഗം എന്റെ നിതംബങ്ങൾക്കിടയിൽ കുത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു…അവയെ വകഞ്ഞുമാറ്റാൻ ശ്രേമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…അവന്റെ ചുടുശ്വാസം എന്റെ നെഞ്ചിൽ തട്ടി താഴ്ത്തിക്കിറങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു…അവൻ എന്റെ ശരീരത്തോട് ചേർന്നിരുന്നത് എനിക്ക് പേടിയോ… അറപ്പോ തോന്നിക്കുന്നില്ല…രവിയേട്ടൻ എന്റെ ഭർത്താവാണ് പക്ഷെ മനു…അവനും…എന്നെ ആഗ്രഹിക്കുന്നപോലെ… എന്റെ കരുതലും ചൂടും സ്നേഹവും ചോദിക്കുന്നപോലെ…എന്റെ മനസ്സ് വെപ്രാളപ്പെട്ടു…അവന് ഒരിറ്റു സ്നേഹം കൊടുക്കാൻ സമ്മതം മൂളി…

“ചേച്ചി…ചേച്ചീ എവിടേക്കാണ് മാഞ്ഞു പോവുന്നേ? ഇവിടെ ശ്രദ്ദിക്”

“ആ ഞാൻ ഇവിടുണ്ട്…”

“ചേച്ചിക്ക് ടെന്ഷനുണ്ടോ?”

“ചെറുതായിട്ട്”

“അതൊക്കെ മറിക്കോളും ചേച്ചി…”

അവൻ മെല്ലെ അവന്റെ കൈ എന്റെ കയിന്മേലെ വച്ചു ആക്സിൽറ്റർ തിരിച്ചു… വണ്ടി പതിയെ നീങ്ങിയപ്പോൾ നിലത്തുനിന് കാലെടുക്കാൻ പറഞ്ഞു…പതിയെ എന്റെ കൈവിരലുകളിന്റെ മേൽ അവന്റെ വിരലുകൾ വച്ച് ബ്രേക്ക് പതിയെ വലിച്ചു വണ്ടി നിറുത്തി…

“എന്റെഅമ്മോ….ഒരാളെ ഞാൻ ഒരു ദിവസം കൊണ്ട് സ്കൂട്ടർ ഓടിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചു”

അവന്റെ സന്തോഷം എന്റെ മനസിൽ പുഞ്ചിരി തൂകി…

“ഇന്നിത്രേം മതി …ചേച്ചി വണ്ടിയെടുക്ക്…നമുക്ക് വീട്ടിലേക് തിരിക്കാം…”

“ആയോ ഞാനൊന്നുമില്ല..ഞാൻ ആരേലും ഇടിച്ചാലോ…?”

“ഒരു കുഴപ്പവും ഇണ്ടാവില്ല.. ഞാനാണ് പുറകിളിരിക്കുന്നെ…ഉം…കൂടുതൽ പറച്ചിലൊന്നും വേണ്ട…വണ്ടിയെടുക്ക്..”

അവന്റെ പൗരുഷം വീണ്ടും ഉണർന്നു…അവനെ അനുസരിക്കാതെ നിവർത്തിയുണ്ടായില്ല….

“ശേരി മനു”