അനുവാദം 2014 [POV] 2 [സംഗീത] 265

അവൻ എന്റെ പുറകിൽ എന്റെ ശരീരത്തോട് ചേർന്നിരുന്നു എന്റെ ശരീരത്തിൽ ചൂട്‌ കൂടി…
എനിക്ക് വേഗം വീട്ടിലെത്തിയാൽ മത്തിയെന്നവസ്ഥയായി…എനിക്കിപ്പോ അണപൊട്ടും…എന്റെ പാന്റി ഇപ്പോ നനഞ്ഞു കുതിർന്നിരിക്കുവാണ്…എനിക്കിനി വയ്യ
മനുവിന്റെ മുൻപിൽ ഞാൻ നാണംകെടും…
ഇതെല്ലാമോർത്തപ്പോൾ ഞാൻ പരമാവധി വേഗത്തിൽ ഓടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു..
“ചേച്ചി പതുക്കെ…”

“മനു എനിക്ക്‌ ബാത്‌റൂമിൽ പോണമെടാ…അതാണ്”

“ശെരിയേച്ചി…”

അവന്റെ അനുവാദം കിട്ടിയപ്പോൾ ഞാൻ കുറച്ച് സ്പീഡിൽ പായിച്ചു….വീട്ടിൽ ഞാൻ സഡൻ ബ്രേക്കിട്ടു നിർത്തി…പഴയപോലെ മനുവിന്റെ കൈ എന്റെ അടിവയറ്റിൽ ഞെങ്ങിയമർന്നു…

“ഹാ”

“എന്തുപറ്റി ചേച്ചി …?”

“ഒന്നൂല്യ മനു ഞാൻ ബാത്‌റൂമിൽ പോവട്ടെ….നാളെ നമുക്ക് വീണ്ടും പോവാം…”

മനുവിനോട് പെട്ടെന്നുതന്നെ വിടുതൽ വാങ്ങി എന്റെ റൂമിലെ ബാത്‌റൂമിൽ കയറി കതകടച്ചു…തുണികളെല്ലാം മാറി കളഞ്ഞു പാന്റിയുരി നോക്കിയപ്പോൾ അത് നന്നായി നനഞ്ഞ് കുതിർന്നിരിക്കുന്നു…മനത്തുനോക്കിയപ്പോൾ നാട്ടാമടിക്കുന്നു…മനു എന്റെ ശരീരത്തെ അബലയാക്കിയിരിക്കുന്നു..കയേറിയിരിക്കുന്നു..എന്റെ ശരീരത്തിന് അവന്റെ ബലം അറിയാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു…ഇതൊക്കെ തെറ്റാണ് പക്‌ഷേ ആ തെറ്റ് ചെയ്യാൻ ഈ ലോകം തന്നെ എന്നെ പ്രേരിപ്പിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ എന്താ ചെയ്യുക…?
അത് ഞാൻ എന്റെ രവിയേറ്റനോട് ചെയുന്ന ഏറ്റവും വലിയ പാപമാണ്…പക്ഷെ എന്റെ ശരീരത്തിന് വേണ്ട സമയത്ത് രവിയേട്ടൻ ഇല്ലാതിരിക്കുമ്പോൾ എന്റെ പതിവൃത്തതെ തന്നെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്ന അവസ്ഥയാണ്…രവിയേട്ടൻ മറന്നു ഞാനൊരു തെവിശ്ശിയാകണോ?…വയ്യ ഓർത്ത തീരുമാനമെടുക്കാൻ എനിക്ക് പറ്റണില്ല..എന്തായലും വരുന്നതുപോലെ വരട്ടെ… ഞാനൊരു തെവിശ്ശിയായൽ അതിന് കാരണകാരൻ രവിയേട്ടനാണ്..എന്റെ ശക്തി ക്ഷയിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അത് തരേണ്ടയാൾ കൂടെ ഇല്ലാതായാൽ…?

മതി ഈ വിചാരങ്ങൾ….നടക്കനുള്ളത് നടക്കട്ടെ….

അന്ന് രാത്രി മനു എനിക്ക് മെസ്സേജ് അയച്ചു…
~”സംഗീതേച്ചി…”

=”എന്താടാ പറ…”

~”ചേച്ചി എന്തായി… സുഖപ്പെട്ടോ?”

=”എന്ത് സുഖപ്പെടാൻ?”

~”അല്ല ചേച്ചി ബാത്‌റൂമിൽ പോയി സുഖപ്പെട്ടോ…?”

അവന്റെ ഒരു ആക്കിയ ചോദ്യം

=”മനു നീ മേടിക്കും…”

~”ഹ ഹ ഹ…ചേച്ചി ഇങ്ങനെ ചൂടാവല്ലേ…”

=”ഛീ പോടാ…”

~”ഇതൊക്കെ എല്ലാവർക്കും ഉള്ളതല്ലേ…”

=”ങും…”

~”ചേച്ചി അപ്പൊ നാളെ വീണ്ടും പോവല്ലേ?”

=”എവിടേക്ക്?”