അപകടം വരുത്തി വെച്ച പ്രണയം 2 [ടോണി] 527

അനുഭവപ്പെട്ടു.. പക്ഷേ അപ്പോൾ വിന്നിമോൻ ഉണർന്നിരുന്നു. കുഞ്ഞ് കരയുന്നില്ലായിരുന്നെങ്കിലും ഉടനേ തന്നെ അവനു പാലു കൊടുക്കണമായിരുന്നെന്നു അവൾ പറയാതെ പറഞ്ഞു.. മുറിയിൽ ചെന്നിട്ട് കൊടുക്കാമല്ലോയെന്നു ഞാൻ നിർദ്ദേശിച്ചു. അവൾ സമ്മതിച്ചു..

“അതിരിക്കട്ടെ.. നിങ്ങളുടെ ഷോപ്പിംഗ് സാമഗ്രികളൊക്കെ എവിടെ?”

“ആഹ്, ഷോപ്പിംഗോ.. ഞങ്ങളതിനായിത്തന്നെയാ ഇന്നീ നഗരത്തിലേക്ക് വന്നത്.. പക്ഷേ ഒന്നും വാങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. അതിനു മുന്നേ.. കാർത്തിക്കിനു ഇങ്ങനെ സംഭവിച്ചില്ലേ..”

“ഓ..കെ.. എനിക്ക് മനസ്സിലാവും. എന്തായാലും ഇന്നിനി മാറിയിടാൻ തനിക്കിനി വേറെ ഡ്രസ്സ് എന്തേലുമുണ്ടോ?”

ഞാൻ അവളെ മുഴുവനായും നോക്കിയിട്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.. അവളും അവളുടെ ശരീരം മുഴുവനായൊന്നു ഓടിച്ചു നോക്കി. അവളുടെ സാരി നല്ല മുഷിഞ്ഞ അവസ്ഥയിലായിരുന്നു.. അവൾ..

“അത്‌.. ഇല്ല..”

അപ്പോഴേക്കും ബിൽ എത്തിയിരുന്നു. ഞാൻ ക്യാഷ് നൽകി. എന്നിട്ട് ഞങ്ങൾ കുഞ്ഞിനെയും കൊണ്ടു പുറത്തേക്ക് നടന്നു. അവിടെയപ്പോൾ ടാക്സികളൊന്നും ലഭ്യമല്ലായിരുന്നു. എന്തായാലും ഒരു ഓട്ടോ കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ കൈകൊട്ടി വിളിച്ചു നിർത്തിച്ചു. എന്നിട്ട് ഞങ്ങളെ ഒരു ലോഡ്ജിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകാൻ ഞാനയാളോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു.

“നല്ലതും നിലവാരമുള്ളതുമായ ഒന്ന്.”

ഞാനയാളോടു വിശദീകരിച്ചു. അപ്പോൾ ദീപിക വെറുതേ താഴെക്കു നോക്കിയൊന്നു പുഞ്ചിരിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു..

“എന്താ?”

അവളെന്നെ നോക്കി..

“എന്ത്?”

“താനിപ്പോ ചിരിക്കുന്നതു കണ്ടു.. അതെന്തിനാണെന്ന് അറിയാനൊരു ത്വര..”

“ഏയ് ഒന്നുമില്ല.. അല്ല.. ഞാൻ താങ്കളെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുകയായിരുന്നു..”

“ഓ.. ശരിക്കും..? അതിനും മാത്രം എന്താ എന്നെക്കുറിച്ചിപ്പോ ചിന്തിക്കാൻ..?

“ഉം.. വേറൊന്നുമല്ല.. നിങ്ങൾ വളരെ കരുതലുള്ളൊരു വ്യക്തിയാണ്.. എല്ലാ കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചും.. എല്ലാവരോടും..”

ആ കറുത്ത കണ്ണുകളിലേക്ക് ഞാനങ്ങനെ നോക്കിയിരുന്നു പോയി..

“ഓ.. അപ്പോളിതൊരു കോംപ്ലിമെന്റാണോ..?”

“അല്ല, വാസ്തവമാണ്..”

“എന്നാലുമതൊരു കോംപ്ലിമെന്റ്, അതുമല്ലെങ്കിൽ.. ഒരു അഭിനന്ദനമെങ്കിലുമല്ലേ..?”

“ഇല്ല.. അത്‌… ഹ്മ്മ്.. ഓക്കേ, ഞാനുദ്ദേശിച്ചത് അതു തന്നെയാ.. അതൊരു അഭിനന്ദനവും അതോടൊപ്പം വാസ്തവവുമാണ്.. ഇപ്പൊ സന്തോഷമായോ?!”