അപർണ – മരുഭൂമിയിലെ മാണിക്യം [Mallu Story Teller] 744

പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ അപർണയുടെ കണ്ണുകൾ ജയനെ തിരയുവാൻ തുടങ്ങി. ചുറ്റും നടന്നു തിരഞ്ഞു നോക്കിയെങ്കിലും ജയനെ മാത്രം അവൾ കണ്ടില്ല. വീശിയടിക്കുന്ന ചെറിയ തണുത്ത കാറ്റിൽ വിറങ്ങലിച്ചു നിൽക്കുന്ന അവളുടെ മനസ്സിൽ ചെറിയ ഭയത്തിന്റെ നിഴൽ വീണു തുടങ്ങിയിരുന്നു.

“ഹല്ലോ അപ്പു കുട്ടി…”

അവൾ പെട്ടന്ന് ഞെട്ടി പോയി. തിരഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ഇതാ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നിൽക്കുന്നു ജയൻ ചേട്ടൻ.

തന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു നിന്ന അപർണ്ണയെ അടിമുടി നോക്കിയ ജയൻ മൂക്കത്തു വിരൽ വെച്ചു.

“ഡീ …നീ വല്ലാതെ മാറി പോയല്ലോ…കെട്ടിച്ചു വിടാറായി….എല്ലു പോലെ ഉണ്ടായിരുന്ന ആളാ..”

“hmm ..അതിനു വല്ലപ്പോഴും നാട്ടിൽ വന്നു കുടുംബക്കാരെ എല്ലാം ഒന്ന് കാണണം….. ചേട്ടനും നല്ല മാറ്റം ഉണ്ട്…ഇതെന്ത് കോലം ആണ്… ”

ജയനെ കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഇല്ല, മൂന്ന് നാല് കൊല്ലം മുൻപ് അവളെ കണ്ട ആരായാലും ഇന്ന് കണ്ടാൽ അത്ഭുതപെട്ടുപോവും. അത്ര പെട്ടന്നായിരുന്നു അവൾ തുടുത്ത ആരെയും മയക്കുന്ന ഒരു സുന്ദരി ആയത്.

“കാണാതെ ആയപ്പോൾ ഞാൻ പേടിച്ചു പോയി കേട്ടോ”

“സോറി മോളെ, ഓഫീസിൽ നിന്നും ഇറങ്ങാൻ വൈകി പോയി…ഇന്നാ ഈ കോട്ട് ഇട്ടോ, വിറക്കുന്നുണ്ടല്ലോ” താൻ ധരിച്ചിരുന്ന കോട്ട് ഊരി അവൾക്കു കൊടുത്ത ശേഷം ട്രോളയിൽ ലഗ്ഗേജ് എടുത്ത് വെച്ച അവർ രണ്ടു പേരും പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിലേക് നടന്നു.

“എടാ അനസ്” കാറിന്റെ ഡോർ തുറന്നു ജയൻ തട്ടി വിളിച്ചപ്പോൾ ആണ് ഉറക്കത്തിലേക്കു മയങ്ങി വീണ അനസ് കണ്ണ് തുറന്നത്.

“ദേ, ഇതാണ് അപർണ്ണ ” ജയൻ അവളെ അനസിനു പരിചയപ്പെടുത്തി കൊടുത്തു. കാറിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി കണ്ണ് തിരുമി തന്റെ കണ്ണട എടുത്ത് വെച്ച് അപർണയെ നോക്കിയ അനസിനു ഒരു നിമിഷത്തേക് തന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.