അപ്പച്ചി ഒരു അവരാതി.. എന്ന സത്യം [Stone Cold] 2221

സുലേഖ അത് നോക്കി ചിരിച്ചു.. അപ്പോൾ ആണു. കണ്ണൻ വലിയൊരു വയൽ കാണുന്നത് പച്ചപ്പ്‌ വിരിച്ച് നിക്കുന്ന വയൽ.. കണ്ണൻ അവിടേക്കു നോക്കി ഇരുന്നു.. വണ്ടി വലിയൊരു ഗേറ്റ് ഉള്ള വീട്ടിലേക്കാണ് വേണു ഓടിച്ചു കയറ്റിയത്… മോനേ.. ദാ… ഇതാ വൈദ്യരുടെ വീട് സുലേഖ പറഞ്ഞു. വണ്ടിയിൽ നിന്നു എല്ലാവരും ഇറങ്ങി. സുലേഖ കണ്ണന്റെ കൈ പിടിച്ചു അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചേർന്ന് നിന്നു.. വേണു അവരുടെ പുറകെ നടന്നു..

നമ്മടെ കുടുംബതു ആർക്കൊക്കെ വയ്യാസിക വന്നാലും നോക്കുന്നത് ഈ വൈദ്യന്റെ തലമുറയിൽ പെട്ടവർ ആണു… സുലേഖ പറഞ്ഞു.. അപ്പൊ നമ്മൾ ആരും ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകില്ലേ…? ഞാൻ ചോദിച്ചു… അതിനു മറുപടി ഒരു ചിരിയും ഇല്ല എന്നാ ഉത്തരവും ആയിരുന്നു സുലേഖയിൽ നിന്നു

ആ വലിയ ഉമ്മറത്തേക്ക് ഞാൻ നോക്കിയപ്പോ ചാരുകസേരയിൽ ഒരു വൃദ്ധൻ കിടക്കുന്നു ഞാൻ അയാളെ നോക്കി മെലിഞ്ഞിട്ടാണ്. ഒരു മുണ്ട് മാത്രം ആണു വേഷം കറുത്ത മുണ്ടും കഴുത്തിൽ നിറയെ. രുദ്രാക്ഷവും നെറ്റിയിൽ ഭസ്മം താടിയും മുടിയും നരച്ചിരിക്കുന്നു നല്ല നീളമുള്ള താടി മുടി അത്രയും നീളമുള്ളതു അല്ല..

നമസ്കാരം വൈദ്യരെ.. അപ്പച്ചി തൊഴുതു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

മ്മ്മ്മ്… ഇതു സുരേഷിന്റെ മകൻ അല്ലെ.. സുലേകെ…? അയാൾ ചോദിച്ചു

അതെ… വൈദ്യരെ.. മോനു തുമ്മലും ചുമയും… ചെറിയ പനി കോളും… അപ്പച്ചി പറഞ്ഞു…

മ്മ്മ്മ്.. അകത്തേക്ക് നടന്നോളൂ… വൈദ്യൻ പറഞ്ഞു.. അപ്പച്ചി.. എന്നെ നോക്കി വാ എന്നാ ആംഗ്യത്തിൽ തല ഇളകി.. ഞാനും അപ്പച്ചിയും ആ വീടിനു ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു അടുക്കും തോറും ഇരുട്ട് പോലെ.. തോന്നി എനിക്ക്. അനന്തഭദ്രം സിനിമയിലെ ദികമ്പരന്റെ വീട് പോലെ.. ഉള്ളിൽ നിറയെ ഇരുട്ട്… അകത്തു കയറിയപ്പോ വീടിനു ഉള്ളിലെ അകത്തലത്തിൽ സൂര്യ പ്രകാശം അടിച്ചു നല്ല വെളിച്ചം ഉണ്ട്.. ഞാൻ അപ്പച്ചിയപ്പനെ നോക്കിയപ്പോ ആൾ വണ്ടിക്ക് അടുത്തായി നിക്കുന്നു.