അപ്പായും ഞാനും [Sojan] 560

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് എന്തോ ഒരു സ്വരം!

ഞാൻ പുതപ്പുമാറ്റി നോക്കുമ്പോൾ അപ്പാ ഇരുന്ന്‌ വിങ്ങിപ്പൊട്ടുന്നു.

ഞാൻ : “ഉം എന്താ അപ്പാ ഇത്?”

അപ്പ : “എന്നാലും പൊന്നൂ നമ്മൾ ഇങ്ങിനൊക്കെ?” അപ്പായ്ക്ക് വാക്കുകൾ കിട്ടുന്നില്ല.

എനിക്ക് ചിരി വന്നു. ആ തളർന്ന അവസ്ഥയിലും ഒരു തരത്തിൽ ഞാൻ കട്ടിലിൽ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.

ഞാൻ : “ആ കുപ്പിയുടെ ബാക്കിയെന്തിയേ?”

രംഗത്തിന് ഒരു സാധാരണ സംഭവത്തിന്റെ ഛായ കൂടി നൽകാനായാണ് ഞാൻ വിഷയം മാറ്റിയത്.

അപ്പ : “അതവര് കൊണ്ടു പോയി”

ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ് ടീഷർട്ട് മാത്രം ധരിച്ച്, ഊണു മുറിയിലെ ഷോക്കേസിൽ ഷോ പീസായി വച്ചിരിക്കുന്ന സ്ക്കോച്ചിൽ നിന്നും ഒരെണ്ണം ഒഴിച്ച് വെള്ളവും കലർത്തി അപ്പയ്ക്ക് കൊണ്ടുവന്നു കൊടുത്തു.

ഞാൻ : “ഇതങ്ങ് കഴിച്ചിട്ട് എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടന്ന്‌ ഉറങ്ങിക്കോ”

അപ്പ : “വയ്യെടാ കുട്ടാ”

ഞാൻ : “പോടാ, ഇത് അപ്പായുടെ കുഴപ്പമൊന്നുമല്ല, എന്റെ കൊതിയായിരുന്നു, അതുകൊണ്ടാ, അപ്പാ വിഷമിക്കുകയേ വേണ്ട”

അപ്പ : “എന്നാലും”

ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും ഇങ്ങിനൊക്കെ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ അലയടിച്ചുയരുന്ന സംതൃപ്തി തന്നെയായിരുന്നു ഇരുവർക്കും ഉണ്ടായിരുന്നത്.

ഒറ്റ വലിക്ക് അത് കഴിച്ചിട്ട് അപ്പാ ബാത്ത് റൂമിലേയ്ക്ക് പോയി.

ഞാൻ : “ഈ ഷീറ്റ് കഴുകേണ്ടെ?”

അപ്പ : “അതേൽ വീണല്ലേ?” അപ്പാ ബാത്ത് റൂമിൽ നിന്നും പറഞ്ഞു.

ഞാൻ : “ആം, ഇപ്പോൾ തന്നെ മിഷ്യനിലിടാം അല്ലേ?”

അപ്പ : “ങാ വേറെ കുറെ തുണികൾ കൂടി ഇട്ടേയ്ക്ക്, അമ്മയ്ക്ക് സംശയം തോന്നേണ്ട”

ഞാൻ : “ഞാനിനി ഇവിടെ കിടക്കണോ?”

അപ്പ : “നിനക്ക് കിടക്കണോ?”

ഞാൻ : “അടുത്ത ദിവസം അമ്മയില്ലാത്തപ്പോ?”

അപ്പ : “പൊയ്ക്കോണം, ഇനി ഇങ്ങിനൊന്നും ഇല്ല”

ഞാൻ : “അത് ആപ്പാ പറയുന്നതല്ലേ? എന്നെ കണ്ടാൽ അപ്പായ്ക്ക് വേണ്ടാ എന്ന്‌ പറയാൻ ഒക്കുമോ?”

അപ്പ : “ഒക്കും”

ഞാൻ : “ഇല്ല”

അപ്പ : “എന്റെ പൊന്നൂ നീ ഈ കുടുംബം തകർക്കരുത്”