അരളി പൂവ് 7 [ആദി007] 387

ഇന്റർവ്യൂ ആയിട്ട് കൂടി വരാത്തതും മറ്റു കമ്പനി ആയിട്ടുള്ള മീറ്റിംഗ് അറ്റൻഡ് ചെയ്യാത്തതും നാസറിനെ തല്ലിയതും ഉൾപ്പെടെ എണ്ണമിട്ടു തോമസ് പറയാൻ തുടങ്ങി.ദേവനാകട്ടെ ഞാനൊന്നും അറിഞ്ഞില്ലേ രാമ നാരായണ എന്ന മട്ടിൽ.ഒടുവിൽ പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു സഹിക്കെട്ട് തോമസ് തന്റെ ക്യാബിനിലേക്ക് പോയി

“പാവം ”
ദേവൻ തിരിഞ്ഞു നടന്ന തോമസിനെ നോക്കി സ്നേഹത്തോടെ ഒന്ന് പുഞ്ചിരി തൂകി

ദേവന് ഈ ലോകത്ത് ഏറ്റവും ഇഷ്ടം തന്റെ സുഹൃത്തുക്കളെ ആണ്.അവർ അറിയാത്ത ഒരു രഹസ്യവും അയാളുടെ ജീവിതത്തിൽ ഇല്ലന്ന് തന്നെ പറയാം.ആരോട് എത്രയൊക്കെ ചെറ്റത്തരം കാട്ടിയാലും തന്റെ കൂട്ടുകാരോട് നൂറു ശതമാനവും ആത്മാർത്ഥമായി ഉള്ള സ്നേഹവും വിശ്വാസവുമാണ്.

ക്ഷെണ നേരം കൊണ്ട് ദേവന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തു.അതിൽ സേതു എന്ന് എഴുതി കാണിച്ചു

“ഹലോ സർ ”

“എവിടെ ഊമ്പാൻ പോയടാ മൈരേ ..”

ദേവൻ ഉറക്കെ ചിരിച്ചു

“നിന്റെ ആക്കി ചിരി ഒന്ന് നീർത്തട കഴുവേറി.എനിക്കറിയാം ആരെങ്കിലും ഒത്തു കിട്ടിക്കാണും ”

“കിട്ടിയല്ലോ …എന്താ സേതു സാറിനു വേണോടാ തായോളി”

“അയ്യോ …എനിക്കൊന്നും വേണ്ടേ ”
അപ്പുറത്തെ തലക്കലിൽ നിന്നും സേതു പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു

“ഓ ഞാനോര്ത്തില്ല കല്യാണം കഴിഞ്ഞു താൻ വിശുദ്ധനായ മനുഷ്യൻ ആയ കാര്യം ”

“മതിയട മതി. ആക്കാതെ”

“ഓ തമ്പ്രാ !”

“മം ഇപ്പൊ ഇത്തിരി ബിസിയാ.ഇന്ന് വൈകിട്ട് കാണാം.സർ ഫ്രീ അല്ലെ.”

“ഓ ഫ്രീ ആണേ”

“ജോണും വിനയനുമൊക്കെ കാണും നമ്മുടെ തോമസ് സാറിനെയും വിളിച്ചോ ”

“ഏറ്റടാ മൈരേ ”

“പോടാ പൂറിമോനെ ”
ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഫോൺ കട്ടാക്കി ഇരുവരും.

“മെയ്‌ ഐ കമിങ് സർ”
ഡോർ തട്ടി വിളിച്ചു മറിയം ചോദിച്ചു

“മം വാ വാ …”

മറിയം അകത്തേക്ക് വന്നപാടെ ദേവനെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു

“എന്താണ് മറിയക്കുട്ടി ഒരു ആക്കി ചിരി ..?”