അരളി പൂവ് 7 [ആദി007] 387

നാസറിന്റെ വീട്,

“ഇക്കയോട് ഞാൻ അപ്പോഴേ പറഞ്ഞില്ലേ.ഓൻ ശെരിയല്ലന്നു”
ഇടി കൊണ്ട് തളർന്നു സോഫയിൽ ഇരിക്കുവായിരുന്ന നാസറിനോട് ജബ്ബാർ പറഞ്ഞു

നാസറിന്റെ മുഖത്ത് കടന്തൽ കുത്തിയെ കണക്കെ നീരും പാടും തെളിഞ്ഞു കാണാം.അമ്മാതിരി ഇടിയല്ലേ കിട്ടിയേ.അയാൾ ആകെ അരിശത്തിലാണ്.അപ്പോഴേക്കും റംല തിളപ്പിച്ച വെള്ളവുമായി എത്തി.റംലയെ കണ്ടപാടെ ജബ്ബാർ ഒന്നൂടെ നാസറിനെ ഉപദേശിക്കാൻ തുടങ്ങി.

“ഓൻ ഒത്തിരി തല്ലിയോ …?”
തുണി കൊണ്ടുവന്ന ചൂടുവെള്ളത്തിൽ മുക്കി കൊണ്ട്.മുഖത്തോടെ കൊണ്ടുവന്നതും

“മാറു നായിന്റെ മോളെ …ഓൾടെ ഒരു തുണി ”
അരിശം മൂത്തു വെള്ളം അയാൾ തട്ടി തെറിപ്പിച്ചു.

“അങ്ങാടിയിൽ തോറ്റതിന് ഇന്റ മേൽ കുതിരകേറണ്ട ”
റംലയും ഒട്ടും വിട്ടു കൊടുത്തില്ല.അവൾ പാത്രവും എടുത്തു നേരെ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി.സമാധാനിപ്പിക്കാൻ എന്നോണം ജബ്ബാറും അവളുടെ പിറകെ നടന്നു.

ജബ്ബാർ അടുക്കളയിൽ ചെന്നു നോക്കുമ്പോൾ റംല ഇരുന്നു കരയുന്നു.ജബ്ബാറിന് ആകെ സങ്കടം ആയി.

“ഐയ്യെ എന്റെ ഇത്ത എന്തിനാ കരയുന്നെ ?”

റംല ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ തേങ്ങി
ജബ്ബാർ അവളുടെ തോളിൽ തട്ടിക്കൊണ്ടു ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

“ഇക്കാന്റെ സ്വഭാവം അറിയില്ലേ.എന്റെ ഇത്ത ഒന്ന് കരച്ചില് നിർത്ത്”

“അനക്കറിയോ …
എത്ര നാളായി ഞാൻ സഹിക്കുന്നു.എന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഓർത്ത അറിയോ .ഇല്ലേ ഇയാളുടെ സ്വഭാവത്തിന് ഞാൻ പണ്ടേ ചത്തേനെ”

“അയ്യോ അങ്ങനെ പറയല്ലേ ഇത്ത ..”
ജബ്ബാർ അവളുടെ തോളിൽ മെല്ലെ അമർത്തി തന്നോട് ചേർത്തു.കണ്ണുനീർ ഒപ്പി.

“നീ ഉള്ളതാ എനിക്കൊരു ആശ്വാസം ”

റംല ഇത് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ ചക്ക മുലകളിൽ ഒന്ന് ജബ്ബാറിന്റെ നെഞ്ചിൽ പതിയെ ചേർന്ന് നിന്നു.ഇതേ സമയം ജബ്ബാറിന്റെ കൈ അവളുടെ നൈറ്റിക്ക് മുകളിലൂടെ തോളിലെ ബ്രെസിയർ വള്ളിയിൽ തൊട്ടു വരച്ചു .

അപ്പോഴേക്കും ജബ്ബാറിന്റെ കുട്ടൻ ഇപ്പൊ പൊട്ടി ചീറ്റും എന്ന അവസ്ഥയിലായിരുന്നു.അവളുടെ മണം അവനെ മത് പിടിപ്പിച്ചു.

‘ഹോ എന്തൊരു ചരക്കാ എന്റെ ഇത്ത’
അവൻ അവളെ അടിമുടി നോക്കി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.