അരളിപ്പൂന്തേൻ 1

Aralippoonthen Part 1 | Author : Wanderlust

പ്രിയ വായനക്കാരെ,
എന്റെ ആദ്യത്തെ കഥ വായിച്ച ചിലരുടെയെങ്കിലും മനസിൽ ഒരു നൊമ്പരമായി മാറിയ തുഷാര എന്ന പേര് ഈ കഥയിൽ കൂടി വീണ്ടും നിങ്ങൾക്ക് മുന്നിൽ എത്തിക്കുകയാണ്. കാമകേളികൾ കൂടുതൽ ഉൾകൊള്ളിച്ചുകൊണ്ട് തീർത്തും പ്രണയത്തിൽ ചാലിച്ച ഒരു കഥയാണ് ഇത്. ഈ കഥയിലെ കഥാപാത്രങ്ങൾ ആരും മരിക്കുന്നില്ല, നിരാശപ്പെടുത്തില്ല, മറിച്ച് കഥയിലുടനീളം അവർ നിങ്ങളെ ചിരിപ്പിച്ചും സന്തോഷിപ്പിച്ചും മുന്നോട്ട് പോകും. നിങ്ങൾ തന്ന സ്നേഹത്തിന് ഒരിക്കൽകൂടി നന്ദി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാൻ തുടങ്ങുന്നു…
××××××××××××××××

: അരളിപ്പൂ ഇതലുകൾക്കിടയിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന പൂന്തേൻ നുകർന്നു നാക്ക് നീട്ടി നിൻ കന്ത് നുണഞ്ഞിരിക്കാൻ ഈ രാത്രി അനന്തമായ് നീണ്ടുപോയെങ്കിൽ എന്നാശിക്കുന്നു ഞാൻ എന്റെ ലില്ലിക്കുട്ടീ…

: നിൻ രസനേന്ദ്രിയം മീട്ടുന്ന ശ്രുതിയിൽ അലിഞ്ഞു ഞാൻ ഈരേഴ് സ്വർഗ്ഗവും പൂണ്ടിതാ വീണ്ടും കൊതിക്കുന്നു നിന്നിൽ അലിഞ്ഞുചേരാൻ….

: ഓഹ് മൈ ഡിയർ ലില്ലീ ……. ഇത്രയും നാൾ എന്തേ എനിക്ക് തോന്നിയില്ല ഇങ്ങനൊന്ന് സുഖിക്കണമെന്ന്. നിന്നെ അറിയാൻ വൈകിപോയല്ലോ എന്ന സങ്കടം മാത്രം. ഇനിയൊരു കണ്ടുമുട്ടൽ ഉണ്ടാവുമോ എന്നറിയില്ല. അതുകൊണ്ട് ഇന്നെനിക്ക് കുടിച്ചു തീർക്കണം നിന്റെ പാലരുവി മുഴുവനും.
__________________

ഇവൾ ലില്ലി. വെറും ലില്ലി അല്ല , ലില്ലി ടോംസ്. ആള് നല്ല സ്വയമ്പൻ റഷ്യക്കാരി ആച്ചായത്തി ആണ്. അപ്പൊ ഞാൻ ആരാണെന്ന് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ അല്ലെ… ലാലു. മുഴുവൻ പേര് ശ്രീലാൽ. ഇഷ്ടമുള്ളവർ ലാലു എന്നും ശ്രീ എന്നൊക്കെ വിളിക്കും. ക്യാപ്റ്റൻ മാധവന്റെയും ശ്രീലക്ഷിമിയുടെയും ഒറ്റ മോൻ. അച്ഛൻ ആർമിയിൽ ക്യാപ്റ്റൻ ആയിരുന്നു. ഒരു ഭീകരാക്രമണം അച്ഛന്റെ ജീവനെടുത്തു. പോകുന്നതിന് മുൻപ് രണ്ടെണ്ണത്തിന്റെ തലയോട്ടി ചിതറിച്ചിട്ടാണ് അച്ഛൻ പ്രാണൻ വെടിഞ്ഞത്. അതുകൊണ്ട് രാഷ്ട്രം മരണാനന്തര ബഹുമതിയായി ധീരതയ്ക്കുള്ള  വിശിഷ്ട മെഡൽ നൽകി അച്ഛനെ ആദരിച്ചു. അച്ഛനുവേണ്ടി അന്ന് ആ മെഡൽ ഏറ്റുവാങ്ങുമ്പോൾ എന്റെ കണ്ണിൽ കണ്ണുനീർ നിറഞ്ഞില്ല. പകരം ചങ്കിൽ ചോര തിളയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അച്ഛന്റെ പാത പിന്തുടരണം എന്നതായിരുന്നു ചെറുപ്പത്തിൽ ഒക്കെ ആഗ്രഹം. പക്ഷെ അമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ ഇനി ഒരിക്കൽ കൂടി നിറയാൻ ഇടവരുത്തരുതെന്ന് അമ്മ വീട്ടുകാർ വാശിപിടിച്ച്  എന്നെ എഞ്ചിനീറിങ്ങിന് പറഞ്ഞുവിട്ടു. അച്ഛൻ വിട്ടുപോകുമ്പോൾ എനിക്ക് 15 വയസ്സാണ്. ചരിത്രം ഒക്കെ പിന്നെ പറയാം.. ഇപ്പൊ വന്ന കാര്യം നടക്കട്ടെ…