: വൗ…. സൂപ്പർ മച്ചാ. അല്ലേലും നിനക്ക് കുറച്ച് അഹങ്കാരം കൂടുതൽ ആയിരുന്നു. എന്തായിരുന്നു രണ്ടിന്റെയും ഒലിപ്പിക്കൽ…
: ആ… അത് പോയി.. പിന്നെ നിന്റെ വിശേഷം പറ. ഭർത്താവ് എന്താ പരിപാടി
: എന്ത് വിശേഷം, നല്ലതെന്നെ, ചേട്ടായി ഇപ്പൊ ചെന്നൈയിൽ ആണ്. ഈ അടുത്ത ട്രാൻസ്ഫർ ആയത്.
: ട്രാൻസ്ഫറാ… എന്താ ജോലി, ആർമി ആണോ
: അല്ലടാ ബാങ്കിലാ..
: ഓഹ്.. അപ്പൊ കാര്യങ്ങളൊന്നും നടക്കുന്നുണ്ടാവില്ല അല്ലേ…
: പോടാ പോടാ… നീ ഇങ്ങനൊക്കെ പറയോ. നീ മിസ്റ്റർ പെർഫെക്റ്റ് ആയിരുന്നല്ലോ
: പറയുക മാത്രമല്ലെടി… വേണേൽ ചെയ്യാനും ഒരുക്കമാട്ടോ…
: തെണ്ടി… നീ എന്നെ ബസ് സ്റ്റോപ്പ് വരെ ആക്കിയേ. ആ ബസ് പോയാൽ പിന്നെ അവിടെ പോസ്റ്റാവും
: അവസാനം പിള്ളേര് വല്ലതും പറഞ്ഞുണ്ടാക്കുമോ…
: എനിക്കില്ലാത്ത നാണക്കേട് എന്തിനാ ചക്കരേ നിനക്ക്… നീ വണ്ടിയെഡ് മോനെ ദിനേശാ
പ്രിൻസി ബൈക്കിന്റെ പുറകെ കയറി തോളിൽ കൈയ്യുംവച്ച് കൂളായിട്ട് ഇരുന്നു. ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ എത്തിയതും അവളുടെ ബസ് വന്നതും ഒരുമിച്ചാണ്. അവൾ ടാറ്റയും പറഞ്ഞ് കയറിപോകുന്നത് കണ്ട പിള്ളേരൊക്കെ എന്നെയും അവളെയും മാറിമാറി നോക്കുന്നുണ്ട്. ഇത്ര പെട്ടെന്ന് ടീച്ചറെ വളച്ചെടുത്തോ എന്ന ഭാവം ആയിരിക്കും…. എല്ലാവരും എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുകയും പരിചയം നടിക്കുകയും ഒക്കെ ചെയ്യുമ്പോൾ ഒരു മൂലയിൽ തല കുനിച്ചിരുന്ന് ഒളികണ്ണിട്ട് നോക്കുന്ന ആ മാൻപേട കണ്ണുകൾ എന്നിൽ ഉടക്കി… ആഹാ കാന്താരി ഇവിടുണ്ടായിരുന്നോ. അവളുടെ നോട്ടം കാണുമ്പോൾ കണ്ണ് കുത്തി പൊട്ടിക്കാൻ തോന്നുന്നുണ്ട്…
പൂറിമോള്… പിള്ളേരുടെ മുന്നിൽ എന്നെ നാണം കെടുത്തിയിട്ട് തല കുനിച്ച് ഇരിക്കുന്ന കണ്ടില്ലേ… ഞാനൊന്നും അറിഞ്ഞില്ലേ, രാമനാരായണ എന്ന മട്ടിൽ… നിന്നെ എന്റെ കയ്യിൽ കിട്ടുമെടി മൈരേ.. അപ്പൊ കാണിച്ചുതരാം. മനസ്സിൽ ഇങ്ങനൊക്കെ പറയാമെന്നല്ലാതെ വേറെ എന്ത് ചെയ്യാൻ അല്ലേ …
: ബ്രോ… ടീച്ചറെ മാത്രമേ പറ്റൂ… ഞങ്ങളെക്കൂടെ കയറ്റുമോ പുറകെ…
: പിന്നെന്താ മോളേ… പുറകിൽ മാത്രമാക്കണ്ട…
: അപ്പൊ ഈ മോളെ വിളി പതിവുള്ളതാണല്ലേ..
❤️❤️❤️❤️