അരമന മഠത്തിലെ ഇടനാഴി [JO] 470

അച്ഛൻ അപ്പോഴാണെന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കിയത്. ഒരു നിമിഷം അതൊന്നു നോക്കിനിന്നിട്ട് എന്റെ കണ്ണിലൊന്നു കൈവെച്ചു തഴുകി. നേരിയ വേദനയോടെ ഞാൻ മുഖം വലിച്ചതും അച്ഛന്റെ മുഖത്തും ആ വേദന പ്രതിഫലിച്ചതുപോലെ. !!!

ആ ഇനി ഞാൻ സമ്മതിക്കാഞ്ഞിട്ടു വേണ്ട. ഒരു പണി ചെയ്യ്. എന്നാ നീ പോയിട്ട് വാ… ഓഡിറ്റിങ് നടക്കുന്നതുകൊണ്ട് എനിക്ക് ലീവ് കിട്ടില്ലെടീ…

അല്ലേലും നിങ്ങക്കെന്നാ എന്റെ വീട്ടുകാരുടെ അടുത്തുപോകുമ്പോ ലീവ് കിട്ടിയേക്കുന്നത്… ??? ഞാൻ കൊണ്ടോയിക്കൊളാം.

അമ്മ ശുണ്ഠിയെടുത്തതുപോലെ അകത്തേക്ക് പോയി. ഞാനും അച്ഛനും ഒരേപോലെ ആ പോക്ക് നോക്കിനിന്നു. അച്ഛൻ അമ്മയുടെ ദേഷ്യമാണ് നോക്കിയതെങ്കിൽ ഞാൻ നോക്കിയത് അമ്മയുടെ ഇളകിയാടുന്ന കുണ്ടിയായിരുന്നു. മത്സരിച്ചെന്നപോലെ പരസ്പരം കയറിയിറങ്ങുന്ന ആ ചന്തിപ്പന്തുകളുടെ ഭംഗിനോക്കിനിൽക്കെ അറിയാതെ എന്റെ കുണ്ണ വീണ്ടും കമ്പിയായിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ആ കാഴ്ച കൂടുതൽ കാണാനുള്ള എന്റെ പ്രതീക്ഷയെ മറച്ചുകൊണ്ട് അച്ഛന്റെ സൗണ്ട് ഞാൻ കേട്ടു.

എനിക്ക് വല്യ പ്രതീക്ഷയുണ്ടായിട്ടൊന്നുമല്ല; ഇല്ലെങ്കിലവള് ചെവിതല കേൾപ്പിക്കില്ലല്ലോന്നോർത്താ…

എവിടെ പോകുന്ന കാര്യമാച്ഛാ ???

അവൾടെ ഏതോ അമ്മാവന്റെയടുത്താ… നിന്റെ കണ്ണ് നേരെയാവണമെങ്കി അങ്ങേര് വേണമെന്നാ അവളുടെ പക്ഷം. ആ ഐ കെയറിലെ ഡോക്ടറ് ലെൻസില് നോക്കിപ്പറഞ്ഞത് നീയും കേട്ടതല്ലേ… ചെറിയ ചതവും മുറിവുമുണ്ട്… കുറച്ചുദിവസം മരുന്നൊഴിച്ചാലെ മാറൂന്ന്… എവടെ… പറഞ്ഞാ കേക്കണ്ടേ… ആ പോയേച്ചും വാ… കാശ് എന്റെയാ ഡ്രോയിലുണ്ട്.

ഉം… (ഞാനൊന്നു മൂളി. )

നീയാ മരുന്നുവല്ലോം ഒഴിക്കുന്നുണ്ടോ??? അതോ ഈ നടപ്പേ ഒള്ളോ… ???

അല്ല… ഞാൻ ഒഴിക്കുന്നുണ്ട്… (കണ്ണിലൊഴിച്ചാൽ കൂതീല് വരെ നീറുന്ന മരുന്ന് കോപ്പൊഴിക്കുമെന്നാണ് പറയാൻ വന്നതെങ്കിലും ഞാൻ ചുമ്മാ സമ്മതിച്ചുകൊടുത്തു.)

ഉം… ഒണ്ടൊണ്ട്… ഈ വെയിലും കൊണ്ടുള്ള നടപ്പ് തന്നേ…

പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് അച്ഛൻ കാറിന്റെ താക്കോലുമെടുത്തു പുറത്തേക്ക് നടന്നപ്പോഴും എന്തൊക്കെയോ ആരോടെന്നില്ലാതെ പുലമ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നു. പുള്ളിയുടെ എതിർപ്പിനെ മറികടന്ന് ക്രിക്കറ്റ് കളിക്കാൻ പോയി കണ്ണില് ഏറുകൊണ്ടതിന്റെ കലി ആണെന്നറിയാമെന്നതിനാൽ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചതേയില്ല. ചുമ്മാ എന്തിനാ പോണപണി ചോദിച്ചു മേടിക്കുന്നെ… ???!!!.

നിങ്ങള് നേരത്തേ വരുവോ. ??? ഞങ്ങള് പോയിട്ട് വരുമ്പഴേക്കും ഇരുട്ടും !!!

അടുക്കളവാതിൽക്കൽ വന്നുനിന്ന് അമ്മ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു. ഞാനും അക്കൂട്ടത്തിൽ അച്ഛന്റെ നേരെ നോക്കി.