അരമന മഠത്തിലെ ഇടനാഴി [JO] 470

ആ നോക്കട്ടെ. നിങ്ങള് വരുന്ന വഴി എന്തേലും കഴിച്ചിട്ട് പോരെയെന്നാ… ഞാനും കഴിച്ചിട്ട് വന്നോളാം . ഇനി ഇവിടെ വന്നിട്ടൊണ്ടാക്കി തിന്നാനൊന്നും നേരംകാണില്ലല്ലോ…

ആ…. അല്ല നിങ്ങള് കാറുംകൊണ്ടാണോ പോണേ… ??? അപ്പൊ ഞങ്ങളെങ്ങനെ പോകും… ???

ബൈക്കും കൊണ്ട് പോയിട്ട് വന്നാപ്പോരെ???

അവിടംവരെ ബൈക്കിൽ പോകാനോ??? എന്നിട്ട് വേണം ഒള്ള പൊടിമൊത്തമടിച്ച് ആവിശ്യമില്ലാത്തത് മൊത്തം വരുത്തിവെയ്ക്കാൻ… ഒന്നാമതേ കണ്ണ് ഉപ്പന്റെ കണ്ണുപോലെയായി…

അല്ല ഇനിയെങ്ങാനും വൈകിട്ട് ഓഫീസിന്നിറങ്ങാൻ താമസിച്ചാ എനിക്ക് പോരാൻ വേറെബസ് കിട്ടില്ലെടീ… അതല്ലേ…!!! നീയൊരു പണി ചെയ്യ്… ഒരു വണ്ടി വിളിച്ച് പോ… കുറച്ചുനേരം വെയ്റ്റ് ചെയ്യൻ പറഞ്ഞാപ്പോരെ… ???

എന്നപ്പിന്നെ നിങ്ങക്ക് വണ്ടി വിളിച്ചു വന്നൂടെ… ??? ഞാനന്നേ പറഞ്ഞതാ ആ ബൈക്കും കൂടി ഓടിക്കാൻ പഠിക്കാൻ. എവടെ…. ഞങ്ങള് ബസിന് പൊക്കോളാം. ഈ നാട്ടില് ട്രാൻസ്‌പോർട്ടിന് കൊറവൊന്നുമില്ലലോ..
ഹും…

അമ്മ വീണ്ടും കെറുവിച്ചകത്തേക്ക് പോയി. പോയ പോക്കിൽ ആ ഫ്രിഡ്ജിൽ നിന്നെന്തോ എടുക്കാനായി കുനിഞ്ഞതും ആ കൊഴുത്ത ചന്തിക്കുടങ്ങളുടെ എടുപ്പും മുഴുപ്പും ഞാൻ ഒരിക്കൽക്കൂടി കണ്ടു. കുനിയുമ്പോൾ പിന്നോട്ട് തള്ളുന്ന ആ കൊഴുത്ത മാംസത്തിനിടയിലേക്ക് ഓടിച്ചെന്നു മുഖംപൂഴ്ത്തി ആർത്തിയോടെ നക്കാനാണ് അപ്പോഴെനിക്കു തോന്നിയത്. ആ വിടവിനിടയിലൂടെ നാക്കിഴച്ച്, ഇരുപുറവും ആർത്തിയോടെ കടിച്ചുകുടയണമെനിക്ക്. ഇരുകൈകൊണ്ടും അമർത്തിഞെരിച്ചുടക്കുമ്പോൾ ചുവന്നുതുടുക്കുന്ന ആ കുടങ്ങളെ ചുണ്ടും നാവും പല്ലുംകൊണ്ടെനിക്കു താലോലിക്കണം… ആ ഓർമയിൽതന്നെയെന്റെ ത്രീഫോർത്തിനുള്ളിൽ കുണ്ണ കൂടാരമടിച്ചിരുന്നു. എന്തോ പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് പോകുന്ന അച്ഛന്റെ സ്വരം ആ മനോഹര കാഴ്‍ചയിൽ എനിക്ക് ഒരരോചകം തന്നെയായിരുന്നു. അമ്മയോടുള്ള ദേഷ്യം തീർക്കാനെന്നപോലെ കതകും വലിച്ചടച്ച് അച്ഛൻ പോയതും ഞാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് വേഗത്തിൽ നടന്നു. പുറത്ത് കാർ സ്റ്റാർട്ടാവുന്നത് കേട്ടതും വല്ലാത്തൊരു സമാധാനമായിരുന്നു എനിക്ക്. അറിയാതൊരു ദീർഘനിശ്വാസം വിട്ടുകൊണ്ട് ഞാൻ അമ്മയെ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു… ആ കൊഴുത്ത ശരീരം കൺകുളിർക്കെ കാണാനുള്ള ത്വരയോടെ… !!!

നീയങ്ങനെ ഒറങ്ങിനടക്കാതെയൊന്നുപോയി പല്ലുതേയ്ക്കുന്നുണ്ടോ കണ്ണാ… ദേ മണി എട്ടരയായി. ഒമ്പതരയെങ്കിലുമാകുമ്പോ പോയാലെ സന്ധ്യകഴിയുമ്പോഴ്ത്തേനും ഇങ്ങെത്തൂ…

അടുക്കളയെ ഹാളുമായി വേർതിരിക്കുന്ന, ആ വാതിലിൽ കതകിന് പകരമായി ഇട്ടേക്കുന്ന കർട്ടൻ വകഞ്ഞുമാറ്റി അടുക്കളയിലേക്ക് കാലെടുത്തു വെച്ചതേ അമ്മയുടെ ശകാരമായിരുന്നു കേട്ടത്.