അരമന മഠത്തിലെ ഇടനാഴി [JO] 432

അതൊക്കെ തേക്കാമെന്റെ ഭാനുമോളെ… ആദ്യം എങ്ങോട്ട് പോണ കാര്യമാണെന്ന് പറ…

ദോശചുടുകയായിരുന്നു അമ്മയുടെ കൊഴുത്ത ശരീരത്തെ പിന്നിൽനിന്ന് വാരിപ്പുണർന്നുകൊണ്ടായിരുന്നു എന്റെ ചോദ്യം. കൈകൾക്കിടയിലൂടെ അമ്മയുടെ കൊഴുത്ത വയറിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു ആ തോളിന് മുകളിലൂടെ ആ തുടുത്ത കവിളിലേക്ക് മുഖം ചേർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട് ഞാനെന്റെ ദേഹം പരമാവധി അമ്മയോടടുപ്പിച്ചു. പക്ഷേ ഏറെക്കുറെ മുഴുവനായി ഉയർന്നുനിന്ന കുണ്ണ അമ്മയുടെ ചന്തിവിടവിലേക്ക് കയറിപ്പോകുമെന്നു തോന്നിയതിനാൽ അരക്കെട്ട് അമ്മയോട് ചേർക്കാൻ ഞാൻ ഭയപ്പെട്ടു. അവിടംമാത്രം ഒരൽപ്പം അകത്തിപ്പിടിച്ചായിരുന്നു എന്റെ നിൽപ്പ്. എന്നിട്ടും ആ തടിപ്പ് അമ്മക്കറിയാമെന്ന് എനിക്കുറപ്പായിരുന്നു.

കൊഞ്ചാതെ പോണണ്ടോ കണ്ണാ നീ… ദേ പഴുത്ത ചട്ടുകമാ കയ്യിലിരിക്കണേ… വെച്ചുതരും ഞാൻ…

അമ്മ ചെറുചിരിയോടെയും ചെറു ദേഷ്യത്തോടെയും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഒന്ന് തിരിയാൻ നോക്കി. പക്ഷേ അമ്മയെ കൂടുതൽ ഇറുക്കിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ അതേപടി നിന്നതിനാൽ അമ്മക്ക് അനങ്ങാൻ കൂടി പറ്റിയില്ല. കൂടാതെ ഞാൻ പരിപൂർണ്ണമായി അമ്മയിലേക്കോട്ടിയതിനാൽ മുമ്പിലെ ബർത്തും പിന്നിലെന്റെ ദേഹവുമായതിനാൽ തിരിയാൻ അമ്മക്കൊട്ടും ഇടമില്ലായിരുന്നു. അതോടെ ആ ഉദ്യമം വേണ്ടെന്നുവച്ച് അമ്മ കല്ലിൽക്കിടന്ന ദോശ മാറ്റി അടുത്തത് ചുടാനുള്ള പരിപാടിയായി. എണ്ണ പുരട്ടി അടുത്തത് കോരിയൊഴിക്കാനായി അമ്മ ചെറുതായൊന്നു മുന്നോട്ടാഞ്ഞതും അമ്മയുടെ കൊഴുത്ത നിതംബമെന്റെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് കൂടുതൽ അമർന്നു. പഞ്ഞിപോലെ മൃദുലമായ അമ്മയുടെ ചന്തിപ്പന്തുകൾ എന്റെ അരക്കെട്ടിൽ പതുങ്ങിയമർന്നപ്പോൾ ആ നിൽപ്പിൽ അമ്മയെ പിടിച്ചുനിർത്തി പണ്ണാനാണെനിക്കു തോന്നിയത്. ആ സൗന്ദര്യം മതിയാവോളം ആസ്വദിച്ചില്ലെങ്കിൽ ഈ ജീവിതത്തിൽ മറ്റെന്തു നേടിയിട്ടും കാര്യമില്ലെന്നെന്റെ മനസ്സ് പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. അല്ല, നാളുകളായി എന്റെ മനസ്സിൽ അത് മാത്രമായിരുന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നത്. !!!

അത്രക്ക്…, അത്രക്ക് സുന്ദരിയാണെന്റെയമ്മ. ഭാനൂട്ടിയെന്നും ഭാനുവെന്നുമൊക്കെ ഞാനും അച്ഛനും കളിയായും കാര്യമായും വിളിക്കുന്ന എന്റെ അമ്മ; ഭാനുമതി. നിതംബം മറയ്ക്കുന്ന മുടിയും ഒട്ടും ഉടവുതട്ടാതെ മുന്നോട്ടാഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന മുഴുത്ത മുലകളും മാംസളമായ ഇടുപ്പും ആലിലവയറും നടക്കുമ്പോൾ പരസ്പരം കയറിയിറങ്ങുന്ന ഉരുണ്ടുകൊഴുത്ത കുണ്ടിയുമൊക്കെയായി മൊത്തതിലൊരു നാടൻ സുന്ദരിതന്നെയാണെന്റെയമ്മ. അമ്മയുടെ മുഖകാന്തിക്കും അതികം ഉയരവും തടിയുമില്ലാത്ത വെളുത്തുകൊഴുത്ത ശരീരവും കണ്ടാൽ കൊതിവിടാത്തതായി ആരുമുണ്ടാവില്ല. തേനിറ്റുവീഴുമെന്നപോലെ എപ്പോഴും നനവൂറുന്ന ചുവന്നുതുടുത്ത അല്ലിചുണ്ടുകൾ കണ്ടാലേ കടിച്ചു തിന്നാനാണ് തോന്നുക. ആരുമറിയാതെ ക്ലോസപ്പിലെടുത്ത അമ്മയുടെ തേൻചുണ്ടുകളുടെ ചിത്രമായിരുന്നു കുറച്ചുകാലം മുമ്പുവരെ എന്റെ വാണങ്ങൾ ഏറ്റുവാങ്ങിയിരുന്നത്.