അറവുകാരൻ [Achillies] 1062

പോകാൻ ഇറങ്ങിയതാണ് സുജ….
മുൻകൂർ വാങ്ങിയ പണവും കടവും എല്ലാം തിരിച്ചു വീട്ടാൻ ജോലിക്ക് പോയെ പറ്റൂ എന്ന് സുജയ്ക്കറിയാം.

അപ്പോഴേക്കും കാത്തിരിപ്പിനു വിരാമം ഇട്ടുകൊണ്ട് ശ്രീജ ഇറങ്ങി വന്നു.
സുജായേക്കാളും നാല് വയസ്സിനു മൂത്ത ശ്രീജ കാണാൻ ഐശ്വര്യം ഉള്ള ഒരു വീട്ടമ്മയാണ്.
കറുപ്പ് ബ്ലൗസും അതിനുമേലെ വിടർത്തിയിട്ട കറുത്ത സാരിയും ഉടുത്തു ഇറങ്ങിയ ശ്രീജയുടെ തെറിച്ചുയർന്നു നിൽക്കുന്ന ഉരുണ്ടു കൊഴുത്ത മുലകളും ബ്ലൗസിനും സാരിക്കുമിടയിൽ നിന്ന് തുറിച്ചു ചാടി കിടക്കുന്ന മുഖത്തേക്കാൾ നിറം ഉള്ള തൊട്ടാൽ പിതുങ്ങുന്ന അരയും.
നടുതൊട്ടു കിടന്നാടുന്ന കറുത്ത മുടിയും, ഓരോ അടിയിലും തമ്മിലമർന്നു ഉരുണ്ട് കയറിയിറങ്ങുന്ന ചന്തിപാതികളുമായി സുജയുടെ ചേച്ചിയാണെന്നു തോന്നും വിധം സുന്ദരി ആയിരുന്നു ശ്രീജയും.
രണ്ടു പേരും ഫാക്ടറിയിലേക്ക് പോവും വഴി, വഴിനീളയുള്ള കൂർത്ത നോട്ടങ്ങൾ കാണാത്ത പോലെ ഇരുവരും നടന്നു.

“ഈ മാസം മുന്നോട്ടു എങ്ങനെ കൊണ്ടുപോവും എന്നാലോചിച്ചിട്ടു ഒരെത്തും പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല ചേച്ചി…..”

തണൽ വീണു തണുത്ത മരങ്ങൾക്കിടയിലെ വഴിയിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ സുജ ശ്രീജയോട് പറഞ്ഞു.

“നീ പേടിക്കല്ലേടി കൊച്ചെ…
എന്തേലും വഴി ഉണ്ടാക്കാം…. ഞാൻ ഒക്കെ ഇല്ലേ,…ആദി പിടിക്കാതെ ഇരിക്ക്.”

ശ്രീജ സമാധാനിപ്പിച്ചിട്ടും സുജയുടെ മനസ്സ് കെട്ടഴിഞ്ഞു പോയ പട്ടം പോലെ ആയിരുന്നു.

**************
മുന്നിലേക്ക് വീഴുന്ന കാർട്ടൺ മടക്കി പിൻ ചെയ്ത് പെട്ടികൾ ആക്കി മാറ്റിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ സുജയുടെ മനസ്സിൽ ജോലി കഴിഞ്ഞു ഇറങ്ങാൻ നേരം സണ്ണിയെ കണ്ട് കുറച്ചു പണം കൂടെ കടം വാങ്ങാനുള്ള ചിന്ത ആയിരുന്നു.

“ശ്രീജേച്ചി…..ഇന്ന് പോവാൻ നേരം നിക്കണോന്നു മുതലാളി പറഞ്ഞു….നാളെ അയക്കാനുള്ള സ്റ്റോക്ക് ന്റെ എണ്ണം എടുക്കാനുണ്ടെന്ന്….”

കുഞ്ഞൂട്ടി വന്നു കാർട്ടൺ മടക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന ശ്രീജയോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ ശ്രീജ ശേരിയെന്ന രീതിയിൽ തലയാട്ടി.

ഫാക്ടറിയിൽ അത്യവശ്യം മുൻപരിചയമുള്ളതുകൊണ്ട് ശ്രീജയെയാണ് മാസത്തിൽ രണ്ടു തവണ സ്റ്റോക്കിന്റെ എണ്ണം എടുക്കാൻ സണ്ണി ഏല്പിക്കാറുള്ളത്.
അതുകൊണ്ട് തന്നെ അതിൽ അസ്വാഭാവികത ഒന്നും ആർക്കും ഇല്ല.
എന്നാൽ അത് കേട്ടപ്പോൾ സുജയ്ക്ക് ആശ്വാസം തോന്നി, കടം ചോദിക്കുമ്പോൾ ശ്രീജേച്ചി കൂടെ ഉള്ളത് തനിക്കൊരു ധൈര്യം ആവുമല്ലോ എന്ന് സുജ കരുതി,