അർച്ചന [Wizard] 270

 

‘എടാ വിജിത്തേ നിനക്കോര്‍മ്മയുണ്ടോ അന്ന് ഞങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം കിടക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞ് നീ

കരഞ്ഞ് ബഹളം വെച്ചത്…’ അര്‍ച്ചന വിജിത്തിന്റെ ഉള്ളിലിരിപ്പ് അറിയാന്‍ ആണത്

ചോദിച്ചത്.

 

‘ഉം… അമ്മ പറയുമാരുന്നു അങ്കിളിന്റേം ആന്റീടേം ആദ്യരാത്രിയില്‍ മണിയറയില്‍

കിടക്കാന്‍ ബഹളം വെച്ചകഥയൊക്കെ…’

 

‘ആഹാ… നാത്തൂന്‍ അതൊക്കെ നിന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ… അന്ന് എന്ത് പാട് പെട്ടാ നിന്നെ

നാത്തൂന്‍ ഉറക്കിയത്. ശരിക്കും നീ ഉറങ്ങിയിട്ടാ ഞങ്ങള്‍ റൂമിലേക്ക് പോയത് തന്നെ…’

 

‘ആണോ… എന്നിട്ടെന്താരുന്നു മാമീ അവിടെ…’ വിജിത്ത് ജിജ്ഞാസയുള്ള ഒരു

കൊച്ചുകുട്ടിയുടെ ഭാവത്തോടെ അര്‍ച്ചനയോട് ചോദിച്ചു.

 

‘അവിടെ മലമറിക്കല്‍…’ അര്‍ച്ചന ചിരി ഉള്ളിലൊതുക്കി കൃത്രിമ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.

 

‘ഓ… പിന്നേ… പറ മാമീ എന്നിട്ടെന്താരുന്നു…’

 

ചെറുക്കന്‍ തന്നെ സുഖിപ്പിക്കാന്‍ നോക്കുകയാണെന്ന് അര്‍ച്ചനയ്ക്ക് മനസ്സിലായി.

അവളുടെ ചുണ്ടിന്റെ കോണില്‍ ഒരു ചിരി വിടര്‍ന്നു.

 

വിജിത്ത് അത് കണ്ടു. ആന്റിക്കും സുഖം വന്നു തുടങ്ങി എന്ന് അവന് മനസ്സിലായി.

 

അര്‍ച്ചന ആകെ ത്രില്ലിലായി. പെട്ടെന്നാണെങ്കിലും അവള്‍ക്ക് വിജിത്തിന്റെ

ഉള്ളിലിരിപ്പ് മനസ്സിലായി. അവന്റെ നോട്ടമൊക്കെ തന്നെ ശരിക്കും മോഹിച്ചിട്ടാണെന്ന്

അവള്‍ക്ക് മനസ്സിലായി.

 

‘അതിപ്പം അറിഞ്ഞിട്ട് അഭിജിത്തിനെന്തിനാ…’

 

‘അല്ല മാമീ ഓരോ പുതിയ അറിവുകള്‍ കിട്ടുകയല്ലേ…’

 

‘ഓ… എന്ത് അറിവ്…’ അര്‍ച്ചന വടിച്ച് ഷേപ്പ് ചെയ്ത തന്റെ വലത്തേ പുരികം ഉയര്‍ത്തി