അർത്ഥം അഭിരാമം 6 [കബനീനാഥ്] 1021

അര മണിക്കൂർ നടക്കുന്നതിനു മുൻപേ , ജലപാതത്തിന്റെ ഇരമ്പം കേട്ടു തുടങ്ങി……

പുഴ…….!

ഈ പുഴയ്ക്കക്കരെ ജനവാസ മേഖലയാകാം എന്നൊരു പ്രത്യാശ ഇരുവരുടെയും ഉള്ളിൽ മൊട്ടിട്ടു …

“വേഗം അമ്മാ……. ”

അജയ് തിടുക്കം കൂട്ടി……

കിതപ്പിലായതിനാൽ അഭിരാമി മറുപടി പറഞ്ഞില്ല……

പുഴയുടെ ഇരമ്പം അടുത്തു കേട്ടു തുടങ്ങി……

അജയ് യുടെ ഹൃദയം ആർത്തു തുടങ്ങി……

ഈറ്റക്കാടും കാട്ടുതഴച്ചെടികളും കുറച്ചു ദൂരെ നിന്നു തന്നെ ഇരുവരും കണ്ടു…

“ഇനി എനിക്ക് വയ്യടാ..”

അല്പം പിന്നിൽ നിന്ന് ശബ്ദം കേട്ട് അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി..

അമ്മ കുറച്ചു പിന്നിലാണ്..

” ഒന്നു വേഗം വരുന്നുണ്ടോ… ?”

അവൻ മുന്നിൽ നിന്ന് ശുണ്ഠിയെടുത്തു..

“ഇനി എന്നേക്കൊണ്ട് ഒരടി വയ്യ..”

എളിക്ക് കൈ കൊടുത്ത് കുനിഞ്ഞു നിന്നു , കിതച്ചു കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു..

അജയ് തിരികെച്ചെന്നു…

ബാഗ് എടുത്ത് മുൻവശത്ത് തൂക്കിയ ശേഷം അവനവളെ പുറത്തെടുത്തു നടന്നു……

പുഴക്കരയിലേക്ക് നടന്നത് കാടുമെതിച്ചു തന്നെയായിരുന്നു..

ആവേശവും രക്ഷപ്പെടാനുള്ള ത്വരയും ചേർന്നപ്പോൾ ശക്തിയും ധൈര്യവും സ്വയം വന്നുചേരുകയായിരുന്നു……

പക്ഷേ പുഴയ്ക്കു സമാന്തരമായി പത്തു മിനിറ്റ് നടന്നിട്ടും നുഴഞ്ഞുകയറാൻ പോലും ഒരു വഴി അവൻ കണ്ടില്ല …

എങ്ങും മുള്ളു നിറഞ്ഞ കാട്ടുതഴകൾ മാത്രം… !

അവന് അരിശം വന്നു തുടങ്ങി …

നിലം ചവിട്ടിക്കുലുക്കി , ആരോടോ അരിശം തീർക്കാനെന്ന പോലെ അവൻ പുഴയൊഴുകും പോലെ താഴേക്ക് നടന്നു.

വീണ്ടും പത്തു മിനിറ്റിലേറെ അവൻ അഭിരാമിയേയും എടുത്ത് നടന്നു……

പുഴ വട്ടം തിരിഞ്ഞ് വീണ്ടും വനത്തിലൂടെ തന്നെയാണ് കയറി ഒഴുകുന്നത് എന്ന് ആ സമയം അവൻ ചിന്തിച്ചതേയില്ല…….

രക്ഷപ്പെടണം, എന്ന വ്യഗ്രത മാത്രമായിരുന്നു മനസ്സിൽ…

മുൾക്കാടുകൾ കാരണം ഒരു തരത്തിലും പുഴയ്ക്കരികിലേക്ക് എത്തിചേരാൻ സാധിക്കാതെ വന്നപ്പോൾ ആവേശം , അവന്റെയുള്ളിൽ തന്നെ കെട്ടടങ്ങി..

പ്രേതബാധയുള്ള സ്ഥലത്തു കൂടെയാണോ തന്റെ സഞ്ചാരം എന്നവൻ ഒരു വേള ചിന്തിച്ചു പോയി……

വെള്ളച്ചാട്ടത്തിന്റെ ശബ്ദം ഏറിയും കുറഞ്ഞും ഇതിനിടയിൽ പല തവണ അവർ കടന്നുപോയിരുന്നു…

അവൻ ക്ഷീണിച്ച് അവളെ താഴെയിറക്കി……