അർത്ഥം അഭിരാമം 7 [കബനീനാഥ്] 1191

ഒരു നിമിഷം മൗനം കൊണ്ടുപോയി..

” ഞാൻ…… നിനക്കൊരു ഭാരമായിത്തീർന്നു…… അല്ലേ… ….?”

ഒരു വിങ്ങലിന്റെ അകമ്പടിയോടെയുള്ള അവളുടെ ചോദ്യം അവന്റെ ഹൃദയത്തെ ശിഥിലമാക്കിക്കളഞ്ഞു..

ജലപാതത്തിൽ നിന്നും അഗാധതയിലേക്ക് ഒന്നുകൂടി വീണതുപോലെ അവൻ പിടഞ്ഞു…

“അമ്മാ………. ”

നൊമ്പരത്താൽ അവനവളെ പുണർന്നുപോയി…

“തൃശ്ശൂരെത്തിയാൽ നിനക്ക് പോകാമല്ലോ അല്ലേ… ? ”

തപ്തമായ അവളുടെ വാക്കുകൾ, അവന്റെ ചെവിക്കുള്ളിൽ അലയടിച്ചു…

” ന്നെ… …. റ്റക്കാക്കീട്ട്… ….”

ഗദ്ഗദം വഴിമുട്ടിച്ച വാക്കുകൾ കരച്ചിലിനോടൊപ്പം ചിതറിത്തെറിച്ചു…

“അമ്മാ…..”

ശ്ലഥമായ അവന്റെ ഹൃദയമായിരുന്നു ആ വിളിച്ചത്……

പുറത്തേക്ക് ഒഴുകിപ്പരന്ന സ്നേഹാധിക്യത്താൽ അജയ്, കിടക്കയിൽ നിന്ന് അവളെ വാരിയെടുത്തു…

“ന്റെ മുത്തിനെ ഞാൻ ഇട്ടിട്ടു പോവ്വോ… ?”

അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ അവളുടെ മുടിയിഴകളിൽ വിരൽ പരതിപ്പിടിച്ച്, അവനവളുടെ മുഖം ചുംബിച്ചുലച്ചു……….

” ന്റെ പൊന്നേ………. ”

അവളും അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്കൊട്ടി… ….

രക്ഷയും രക്ഷകനും ഒരാൾ മാത്രമെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ , അവന്റെ സ്നേഹം കാട്ടരുവി പോലെ ശാന്തവും, ചുഴി പോലെ അഗാധവും വന്യവുമാണെന്നും തിരിച്ചറിഞ്ഞ കേവലമൊരു പെണ്ണിന്റെ , ഉടലാലുള്ള മുദ്രണമായിരുന്നു ആ പരിരംഭണം..

കണ്ണുനീരുപ്പ് പ്രേമ ചഷകമായിരുന്നു…

കദനങ്ങൾ പ്രണയ വാക്യങ്ങളായിരുന്നു……

അടരാൻ മനസ്സില്ലാതെ, മാറിടങ്ങൾ അവന്റെ നെഞ്ചിലുരച്ചു കത്തിച്ച് അവൾ തന്റെ പ്രണയാഗ്നി അവനെ വെളിപ്പെടുത്തി…

ശരീരങ്ങളുടെ കിതപ്പിന്റെ കാറ്റിൽ, അഗ്നിയാളിത്തുടങ്ങി…

ആദ്യമായി അഭിരാമി അർത്ഥം അറിയുകയായിരുന്നു…

സ്നേഹത്തിന്റെ അർത്ഥം..!

കരുതലിന്റെ അർത്ഥം… !

രക്ഷയുടെയും ശിക്ഷയുടെയും അർത്ഥം…!

കരിയും വ്യാഘ്രവും കഠിനകഠോര വനാന്തരവും കരിമ്പൊടിച്ചു രുചിച്ച പോൽ മധുരമാക്കിയവന്റെ , നെഞ്ചിലെ ചൂടേറ്റ് അവൾ മധുരപ്പതിനേഴിന്റെ മദനാലസ്യത്താൽ അടിമുടി പൂത്തുലഞ്ഞു… ….

” അമ്മാ………..”

തീക്ഷ്ണമായിരുന്നു വിളി…

” അജൂട്ടാ………… ”

അതിലേറെ തീക്ഷ്ണമായിരുന്നു മറുവിളി.

അജയ് നെ അവൾ കിടക്കയിലേക്ക് ചായ്ച്ചു…

അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണവൾ മൊഴിഞ്ഞു..

” ന്നെ വിട്ടു പോകല്ലേ… …. ”

” ഇല്ലമ്മാ………. ”

” സ്നേഹല്ലാതെ …ന്നും ന്റെ കയ്യിലില്ലാ… ”

” മതീല്ലോ… ”

ഇരുളിൽ ഹൃദയങ്ങൾ ഉരുകിപ്പറഞ്ഞു കരഞ്ഞു…