അല്പം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വാതിലിൽ ആരോ മുട്ടി. കാവ്യ തനിക്ക് കിട്ടിയ വസ്ത്രങ്ങളൊക്കെ എടുത്ത് അവിടെയും ഇവിടെയുമൊക്കെ പൊത്തിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് ചെന്ന് കതക് തുറന്നു.
മമ്മി, അതിനു പിന്നിൽ പപ്പ.
അവൾ ആദ്യം ഒന്ന് ചമ്മിയെങ്കിലും പെട്ടെന്ന് തന്നെ സംയമനം പാലിച്ചു.
മമ്മി: ഇവിടെ ആരാ പെണ്ണേ വിളിച്ചു കൂവി യത്.
കാവ്യ : ഹോ അത് പിന്നെ ലൂസി അവൾക്ക് തലവേദന എടുക്കുന്നെന്ന്.
മമ്മ: ഓഹോ തലവേദനയെ ഉള്ളോ, അതോ മുല വേദനയും കൂടിയുണ്ടോ. ദാ, ഞാനൊരു കാര്യം പറഞ്ഞക്കാം രണ്ടിനോടും. വേണമെങ്കിൽ എന്തൊക്കെയാന്ന് വെച്ചാൽ ചെയ്തിട്ട് പൊയ്ക്കോണം. നക്കുവോ പണ്ണുവോ ഊക്കുവോ എന്താന്ന് വെച്ചാൽ ആയിക്കോട്ടെ. ഇവിടെ കിടന്നു ബഹളം ഉണ്ടാക്കി നാട്ടുകാരെയൊക്കെ വിളിച്ചു കൂട്ടിയാൽ രണ്ടിന്റെയും പൂറ്റിൽ ഞാൻ കാന്താരിമുളകുടച്ചു തേക്കും പറഞ്ഞേക്കാം. കഴപ്പെടുത്ത കുറെ പെൺപിള്ളാരുണ്ട്, ഫെമിനിസ്റ്റുകൾ ആണ് പോലും.
കാവ്യ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ദേഷ്യത്തോടെ കതക് വലിച്ചടച്ചു.
കട്ടിലിൽ കിടന്നിരുന്ന ലൂസിയുടെ പുറത്തേക്ക് അവൾ ഒരു മൃഗത്തെ പോലെ ചാടിവീണു. ലൂസിയുടെ അടുത്ത് കാലും കവച്ച് അവൾ കിടന്നു.
ലൂസി വീണ്ടും പതുക്കെ പതുക്കെ അവളുടെ പുറത്തേക്കു വലിഞ്ഞു കയറി.
അവളെ കുറെ ഉമ്മങ്ങളൊക്കെ കൊടുത്ത് സുഖിപ്പിച്ചിട്ട് അവൾ എണീറ്റിരുന്നു.
ലൂസി: ഒരു കാര്യം ചെയ്യ് നീ ആ കട്ടിലോട്ട് കുനിഞ്ഞു മുട്ടുകുത്തി നില്ക്കു. ഞാൻ പിന്നിലൂടെ കേറ്റി നോക്കാം.
കാവ്യയ്ക്ക് അതൊക്കെ അനുസരിക്കുകയല്ലാതെ മറ്റു മാർഗ്ഗമൊന്നുമില്ലായിരുന്നു.
Waiting for next part പിന്നെ കളിയൊക്കെ വേണം പക്ഷെ കാവ്യയെ വെടി ആക്കരുത് ഒരു വ്യാലൂ വേണം കഥാപാത്രത്തിന് മിക്കവരും അങ്ങനെ വ്യാലു കൊടുക്കാറില്ല അതുകൊണ്ട് പറഞ്ഞതാണ്
കാവ്യയെ വെടി ആക്കരുത്