അറിഞ്ഞതും അറിയാനുള്ളതും 6 [ലോഹിതൻ] 301

അയാൾ പോയ ശേഷമാണ് സരസു പുതിയ സംഭവവികാസങ്ങളെ കുറിച്ച് കൂടുതൽ ആലോചിച്ചത്…

രവിയെ എങ്ങിനെ കൈകാര്യം ചെയ്യും.. അവനെ ഇക്കാര്യത്തിൽ വഴക്കു പറയാനോ ഉപദേശിക്കനോ ഉള്ള അർഹത തനിക്കുണ്ടോ…

താൻ അച്ചായനെ വിളിച്ചു കിടപ്പു മുറിയിൽ കയറ്റിയത് കൊണ്ടല്ലേ അവന് ഒളിഞ്ഞു നോക്കേണ്ടി വന്നത്..

ലിസ്സിയുടെ അടുത്ത് ഇനി പോകരുതെന്ന് ഞാൻ കർശനമായി പറഞ്ഞാൽ അവൻ കേൾക്കും.. എന്നെ അത്രക്ക് ഭയമുണ്ട് അവന്…

പക്ഷേ അച്ചായന്റെ ഇവിടേക്കുള്ള വരവ് ഞാനും നിർത്തേണ്ടി വരും…

ഗോവിന്ദേട്ടനും അതു വിഷമമാകും..

ഒന്നും അറിയാത്തതുപോലെ കണ്ണടച്ചാലൊ.. അതായിരിക്കും ബുദ്ധി.. അവന്റെ പഠിപ്പ് മുടങ്ങാതെ നോക്കണം.. ലിസ്സിയുടെ അടുത്തു പോകുന്നത് വിലക്കിയാൽ അവൻ വേറെ ആളെ കണ്ടുപിടിക്കും..

അതിലും ഭേദം ഇങ്ങനെ തന്നെ പോകുന്നതാണ്..

ശ്ശോ.. ഇവനെ കൊണ്ട് ഭാവിയിൽ പെണ്ണുകെട്ടിച്ചാലും തന്തയെപ്പോലെ വല്ലവനെയും വിളിച്ചു കൊടുത്തിട്ട് നോക്കിയിരുന്നു വാണം വിടുകയേ ഉള്ളല്ലോ ദൈവമേ…

ഇനി ഇക്കാര്യം അറിയുമ്പോൾ ഗോവിന്ദേട്ടൻ എന്ത് പറയുവോ ആവോ…

അങ്ങിനെ പലവിധ ചിന്തകൾ നിറഞ്ഞതായി അന്നത്തെ സരസുവിന്റെ പകൽ…

ഡ്യൂട്ടി കഴിഞ്ഞ് വരുന്ന വഴിയിൽ ആന്റണി ഗോവിന്ദനെ കണ്ടു…

ഗോവിന്ദന് ഇപ്പോൾ കുറച്ചു നാളായിട്ട് ആന്റണിയെ കാണുമ്പോൾ അടിവയറ്റിൽ ഒരു കുളിരു പോലെ തോന്നും…

ശരീരം മുഴുവൻ മഞ്ഞു വീണപോലെ ഒരു തണുപ്പ് പടരും.. അയാളുടെ പന്റിന് മുന്നിലെ മുഴപ്പിൽ നോക്കുമ്പോൾ ഹൃദയം മിടിക്കുന്ന സ്പീഡ് കൂടും…

എന്റെ ഭാര്യയെ വെപ്പാട്ടിയായി വെച്ചിരിക്കുന്നവൻ.. അവൾക്ക് സ്വർഗ്ഗീയ സുഖം കൊടുക്കുന്നൻ.. അതുകണ്ട് നിർവിധിയടയാൻ എന്നെ അനുവദിക്കുന്നവൻ.. സർവോപരി ഗഭീരമായ ഒരു കുണ്ണയുള്ളവൻ..

അങ്ങനെ പല രീതിയിലും ഗോവിന്ദന്റെ ആരാധ്യനാണ് ആന്റണി…

ഗോവിന്ദനെ കണ്ട് അടുത്തേക്ക് വരാൻ കണ്ണുകാണിച്ചു ആന്റണി…

ഡാ..ഒരു പ്രശ്നമുണ്ട്.. നിന്നോട് അൽപ്പം സംസാരിക്കണം..നമുക്ക് നടക്കാം…

രവിയെ പറ്റി സരസുവിനോട് പറഞ്ഞതിലും കുറച്ചു കൂടി ഡോസ്സ് കൂട്ടിയാണ് ഗോവിന്ദനോട് പറഞ്ഞത്…

എല്ലാം കേട്ടു കഴിഞ്ഞ് ഗോവിന്ദൻ പറഞ്ഞു.. ഞാൻ നേരത്തെ നിങ്ങളോട് പറയണമെന്ന് കരുതിയതാ.. അവന് എല്ലാം അറിയാറായില്ലേ.. വാതിൽ അടച്ചിട്ടത് കൊണ്ടാ അവൻ ഒളിഞ്ഞു നോക്കിയത്.. കാണാനുള്ള ആഗ്രഹം അവനും ഉണ്ടാകില്ലേ..