അറിയാൻ പറ്റാതെ അതിജീവനം [Ajitha] 137

ഫോണിൽ വെള്ളം കേറിയതുകൊണ്ട് തന്നെ അതും തുലഞ്ഞു. അവൾ അവിടെനിന്നും എണിറ്റു പതുക്കെ അവൾ വന്നടിഞ്ഞ ദ്വിപിൽ ചുറ്റുമോന്നു കണ്ണോടിച്ചു നോക്കി. ഈ ദ്വിപ് മനുഷ്യർ താമസിക്കുന്നതല്ലാന്നാണ് അവൾക്കു തോന്നിയത്. ഈ ദ്വിപിനോട് ചേർന്ന് വേറെ ദ്വിപൊന്നും ഒന്നും അവൾക്കു കാണാൻ സാധിച്ചില്ല.

എന്ത് ചെയ്യും എന്നുള്ള ടെൻഷനിൽ അവൾ അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു. തന്റെ പ്രണ നാഥന് എന്ത് സംഭവിച്ചെന്നു അറിയാതെ അവൾ കരഞ്ഞു. തന്റെ ഒടുക്കത്തെ ആഗ്രഹം കൊണ്ടാണ് ഇതൊക്കെ പറ്റിയതെന്നു ഓർത്തിട്ടു അവൾ വല്ലാതെ വിഷമിച്ചു.

ഉച്ചയായെന്നു തോന്നുന്നുണ്ട് അവൾക്ക് വല്ലാതെ വിശക്കാൻ തുടങ്ങി. ആ ദ്വിപ്‌ നിറയെ തെങ്ങുകളും ചെറിയ ചെറിയ കാടുകളും ചെറിയ ചെറിയ പാറകളും കൊണ്ട് നിറഞ്ഞതായിരുന്നു. തെങ്ങിൻ ചുവട്ടിലേക്കു അവൾ നോക്കി, അവിടെ ഒരു തേങ്ങ ഉണ്ട്‌. അവൾ ഒരുചെന്ന് അതെടുത്തു.  അവൾക്കു തോന്നി അതെടുത്തിട്ടും കാര്യമൊന്നും ഇല്ലല്ലോന്ന്.

പെട്ടെന്നാണ് അവളുടെ കണ്ണിൽ  അത് പെട്ടത്. ഒരു പാറകല്ലിന്റെ അഗ്രാം കുന്ത മുനപോലെയാണ് നിൽക്കുന്നത്, അവൾ കിട്ടിയ തേങ്ങയുമായി അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെന്നിട്ടു, തേങ്ങയുടെ തോണ്ട് ഇടിച്ചിടിച്ചു ഇളക്കാൻ തുടങ്ങി. കുറച്ചു സമയത്തെ പരിശ്രമത്തിന് ശേഷം അവൾ തേങ്ങയുടെ തോണ്ട് മുഴുവനും ഇളക്കി മാറ്റി, പറയിൽ ഇടിച്ചു തന്നെ തേങ്ങ പൊട്ടിച്ചു വെള്ളമൊക്കെ കുടിച്ചിട്ട് പാറയിൽ വീണ്ടും ഇടിച്ചു ചിരട്ടയിൽ നിന്നും തേങ്ങ ഇളക്കുയെടുത്തു.

അതും കഴിച്ചു താത്കാലിക വിശപ്പ്‌ മാറിയ അവൾ എവിടുന്നു പോകാൻ വീണ്ടും എന്ത് ചെയ്യും ഒന്നാലോചിച്ചു. അവളെ കൊണ്ട് എന്ത് ചെയ്യാനാ അവൾ ഇവിടെ കിടന്നു മരിക്കാത്തതെ ഒള്ളുന്നു അവൾക്കു തോന്നി. എന്നാലും അവൾ സർവ്വേവ് ചെയ്യാൻ മാക്സിമം നോക്കും എന്ന് അവൾ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു. അവൾ പതുക്കെ ചെറിയ കാടിന്റെ അകത്തേക്ക് പാറകൾക്കിടയിലൂടെ നടന്നു കയറാൻ നോക്കി. അവളുടെ ജീൻസിന്റെ പാന്റസ് ആയോണ്ട് തന്നെ അവൾക്കു നടക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് തോന്നി. പോരാത്തതിന് നനഞ്ഞതും അല്ലേ.

അവൾ ഒരുവിധം ഒപ്പിച്ച് കുറച്ചു നടന്നു. അവളുടെ കാൽ മുട്ട് മുറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടായതുകൊണ്ട് തന്നെ നടക്കുമ്പോൾ പാന്റ്സ് ആ മുറിവിൽ ഉരയുന്നുണ്ട്. അവൾ വല്ലാതെ വേദനിച്ചു. അവൾക്കു തോന്നി ഇവിടെ ആരും ഇല്ലെന്നു. അവൾ പെട്ടു എന്ന് അവൾ വിചാരിച്ചു. തിരികെ നടന്നു വീണ്ടും കടലിന്റെ തീരത്തേക്ക് വന്നത്. അവൾ ചുമ്മാതെ ഒന്ന് തീരം വഴി നടന്നു. അപ്പോൾ അവിടെ ഒരു ബാഗും ലെഗ്ഗെജ് പെട്ടിയും നശിച്ച രീതിയിൽ ഒരു കസേരയും കിടക്കുന്നതു കണ്ടത്.