അരൂപി [ചാണക്യൻ] 637

അരുൺ പയ്യെ മന്ദം നടന്നു വന്ന് ശ്രീക്കുട്ടിയെ കൈകളിൽ കോരിയെടുത്തു.

ശ്രീക്കുട്ടി ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞിനെ പോലെ അവന്റെ രോമം നിറഞ്ഞ മാറിൽ പറ്റിച്ചേർന്നു.

അവൾക്കറിയാമായിരുന്നു ഇന്നത്തെ ദിവസം  അരുണേട്ടന് വേണ്ടി തന്റെ വിലപെട്ടതെല്ലാം നൽകേണ്ടി വരുമെന്ന്.

ശ്രീക്കുട്ടിയെ ഒരു കുഞ്ഞിനെ പോലെ പരിചരിച്ചു കൊണ്ട്  അരുൺ ബെഡിലേക്ക് കിടത്തി.

ശ്വാസഗതിയ്ക്കനുസരിച്ച് ഉയർന്നു താഴുന്ന ശ്രീയുടെ സ്തനങ്ങൾ അവന്റെ കണ്ണുകൾക്ക് വിരുന്നേകി.

ഉടുത്തിരുന്ന കാവി മുണ്ട് മുട്ടോളം തെറുത്തു കയറ്റി വച്ച് അരുൺ അവളുടെ ദേഹത്തേക്ക് ഒരു നാഗത്തെ പോലെ പടർന്നു കയറി.

അരുണിന്റെ ഓരോ സ്പർശനങ്ങളും അവളിലെ
പെണ്ണിനെ തൊട്ടുണർത്തി.

ശ്രീക്കുട്ടിക്ക് ആകെ കോരിത്തരിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി.

അരുൺ തന്റെ വരണ്ട ചുണ്ടുകൾ ശ്രീയുടെ നെറ്റിയിൽ അമർത്തിവച്ചു.

ആ ചുടു ചുംബനത്തിലൂടെ ശരീരത്തിലാകെ തണുപ്പ് പ്രവഹിക്കുന്നതായി അവൾക്ക് തോന്നി.

നെറ്റിയിൽ നിന്നും വേർപെട്ട അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ കൺതടങ്ങളിൽ പയ്യെ ചെന്ന് വിശ്രമിച്ചു.

ആ കൂമ്പിയടഞ്ഞ കൺപോളകളിൽ മൃദുലമായി അവന്റെ അധരങ്ങൾ മുത്തി.

അപ്പോൾ ശ്രീക്കുട്ടി ഒന്ന് അനങ്ങി.

അരുൺ അത് കാര്യമാക്കാതെ തന്റെ പ്രാണസഖിയുടെ കവിൾ തടങ്ങളിൽ പോയി ചുംബിച്ചു.

ആ ചുവന്നു തുടുത്ത കവിൾത്തടങ്ങളിൽ അരുണിന്റെ അധരങ്ങൾ ചുംബനങ്ങൾ അർപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

ആ മാംസളതയിലേക്ക്‌ അവൻ കൊതിയോടെ തന്റെ ദന്തങ്ങൾ താഴ്ത്തി.

“ഹാാാ ”

നല്ല കടി കിട്ടിയ വേദനയിൽ ശ്രീക്കുട്ടിയിൽ നിന്നും ഞെരക്കം ഉയർന്നു.

അരുൺ അവളുടെ രണ്ടു കവിളിണകളിലും മാറി മാറി മുത്തിയും കടിച്ചും സമയം കളഞ്ഞു.

തുടർന്ന് അരുണിന്റെ ചുണ്ടുകൾ ശ്രീയുടെ മൂക്കിൻ തുമ്പിനെ തഴുകി വിട്ടു.

അവ കൊതിയോടെ അവളുടെ തേനൂറും അധരങ്ങളിൽ ചെന്ന് അഭയം പ്രാപിച്ചു.

ആ അധരങ്ങളെ അരുൺ കൊതിയോടെ നുണഞ്ഞെടുത്തുകൊണ്ടിരുന്നു.

ശ്രീയും അവന്റെ ചുണ്ടുകളെ വിഴുങ്ങാനൊരു ശ്രമം നടത്തി.

അപ്പോഴും അരുൺ ആ അധരങ്ങളോട് സമർത്ഥമായി പടവെട്ടിക്കൊണ്ട് മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.

കീഴ്ചുണ്ട് ചപ്പി വലിച്ച ശേഷം അരുൺ തന്റെ  പല്ലുകൾ താഴ്ത്തി.

“ശ് ശ് ശ് ”

വേദനയോടെ ശ്രീക്കുട്ടി എരിവ് വലിച്ചു കയറ്റി.

അവളുടെ കീഴ്ചുണ്ട് മുറിഞ്ഞു ചോര പൊടിഞ്ഞിരുന്നു.

അരുൺ ആ രക്തതുള്ളികളെ അമൃത് പോലെ നാവു കൊണ്ടു നക്കി പാനം ചെയ്തു.