ആശ അരുണിന്റെ IPS മമ്മി [MIghty രാജു.🔥] 849

അപ്പുറത്ത് ആശയുടെ നേർത്ത ഒരു ചിരി കേട്ടു. “താങ്ക്സ് മോനൂ. ശരി, നീ ഉറങ്ങിക്കോ. അമ്മ നാളെ വിളിക്കാം.”

കോൾ കട്ട് ചെയ്ത ശേഷവും അരുൺ ഉറങ്ങാതെ കിടന്നു. അവന്റെ ചിന്ത മുഴുവൻ അവളെക്കുറിച്ചായിരുന്നു. കുറെ നാളുകൾക്കു ശേഷമാണു അമ്മയൊന്നു ഉള്ളുതുറന്ന് ചിരിക്കുന്നത്. അമ്മയോടുള്ള അവന്റെ ആഗ്രഹം അപ്പോഴും അവിടെയുണ്ടായിരുന്നു, പക്ഷെ അതിപ്പോൾ സ്നേഹത്തോടും, അവളെ സംരക്ഷിക്കാനും പരിപാലിക്കാനുമുള്ള ആഗ്രഹത്തോടും ആഴത്തിൽ കെട്ടുപിണഞ്ഞുകിടന്നു.

ഒന്ന് പറയട്ടെ, ആ ശാരീരികമായ അകലം അവർക്കിടയിലെ വൈകാരികമായ മതിൽ തകർത്തിരുന്നു. അവളുടെ ഏകാന്തതയും സമ്മർദ്ദവും അവളെ തന്റെ ഒരേയൊരു ആശ്രയമായ മകനിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു. അങ്ങനെ, അവൻ അവളുടെ ജീവിതത്തിൽ പുതിയൊരു സ്ഥാനം നൽകുകയായിരുന്നു – അവളുടെ emotional support.

മുൻവാതിൽ ശക്തിയായി അടഞ്ഞ ശബ്ദം ആശയുടെ തോളുകളിലെ പിരിമുറുക്കത്തിൽ പ്രതിധ്വനിച്ചു. ആശ പതിവിലും നേരത്തെ വീട്ടിലെത്തിയിരുന്നു, പക്ഷെ മൂന്നാഴ്ചത്തെ ജോലിയുടെ ഭാരവും, അടക്കിവെച്ച പരിഭ്രമവും അവൾ കൂടെക്കൊണ്ടുവന്നു.  അപ്പാർട്ട്മെന്റിലെ നിശ്ശബ്ദത അവളുടെ കാതുകളിൽ മുഴങ്ങുന്ന ഹൃദയമിടിപ്പിന്റെ ശബ്ദം വർദ്ധിപ്പിച്ചു. ദേഹത്ത് കിടന്ന വർക്ക്‌ ഷർട്ട് അവളെ ശ്വാസം മുട്ടിച്ചു. കിടപ്പുമുറിയിലേക്കുള്ള ഇടനാഴിയിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ അവൾ അതിന്റെ ബട്ടണുകൾ വലിച്ചുപൊട്ടിക്കുകയായിരുന്നു. അവൾ വസ്ത്രങ്ങൾ ഒന്നൊന്നായി വലിച്ചൂരിയെറിഞ്ഞു – സിൽക്ക് ഷർട്ട് കസേരയിലേക്ക്, പാവാട കാൽക്കീഴിലേക്ക്. കണ്ണാടിയിൽ ഒരു നിമിഷം അവൾ സ്വയം കണ്ടു: കണ്ണുകൾക്ക് താഴെ നേർത്ത കറുപ്പ്, മുറുകിയ താടിയെല്ലുകൾ, എപ്പോഴും നിവർന്നിരിക്കുന്ന ശരീരത്തിന് ഒരു ചെറിയ കൂന്. 45-ലും ഉറപ്പും സ്ത്രീത്വവുമുള്ള അവളുടെ ശരീരം പിരിമുറുക്കം കൊണ്ട് വലിഞ്ഞതുപോലെ – ഊരിയെറിഞ്ഞ പാന്റീസിന് മുകളിൽ അവളുടെ ഇടുപ്പിന്റെ വളവ്, പിടിച്ചുവെച്ച ശ്വാസത്തിൽ മുറുകിനിൽക്കുന്ന വയർ. ആ കാഴ്ച അവളുടെ ക്ഷീണം വർദ്ധിപ്പിച്ചു.