കൊഴുത്ത വെള്ളം വിരലുകളില് കൂടിപ്പിണഞ്ഞ് താളത്തില് ശബ്ദമുണ്ടാക്കി.
“നന്നായി പിടിച്ചു രസിച്ചോ ചേച്ചീടെ ചന്തി കണ്ട്. പക്ഷെ കുണ്ണേന്നെങ്ങാനും പാല് തന്നെത്താന് പിടിച്ചുകളഞ്ഞാ പൂറിമോനേ നിന്നെ ഞാന് വെച്ചേക്കില്ല.”
പിന്നെ അവള് ഷഡ്ഢി സാവധാനം താഴേക്ക് താഴ്ത്തി.
അവളുടെ ഉരുണ്ടു തള്ളിയ ചന്തി ഗോളങ്ങള് അവന് കണ്ടു.
വീണ്ടും ഷഡ്ഢി അല്പ്പം കൂടിതാഴ്ന്നു.
“കൂതി കാണാവോ മോനേ?”
മുഖം അവനുനേരെ തിരിച്ചുകൊണ്ട് അവള് ചോദിച്ചു.
രഘുവിന്റെ കൈയുടെ ചലനം അതിതീവ്രമാകുന്നത് അവള് കണ്ടു. അവന്റെ മുഖം കാമാസക്തിയാല് അതിസുന്ദരമാകുന്നതും.
“അഹഹഹഘ്ഹ്ഗ്ഘ്ഘ…എന്റെ ചേച്ചീ…”
അവന് നിയന്ത്രണം നഷ്ട്ടപ്പെട്ട് വിളിച്ചു.
“ചേച്ചി..”
അവളുടെ ഗുദദ്വാരത്തിലേക്ക് നോക്കി അവന് വിളിച്ചു.
“എന്താ മോനേ?”
“ചേച്ചി വളിവിടുവോ?”
ആ ചോദ്യം അശ്വതിയില് വല്ലാത്ത ഒരു കോരിത്തരിപ്പ് നല്കി. അവള് മുഖം താഴ്ത്തി പൂറില് നോക്കി.
കന്ത് വല്ലാതെ തരിച്ചുപൊട്ടുന്നു.
ഉറവയുടെ പ്രവാഹം വല്ലാതെ കൂടുന്നു.
ഇടയ്ക്ക് ദഹനത്തിന്റെ പ്രശ്നങ്ങളുണ്ടാവുമ്പോള് വളിവിടുന്നത് താന് നിയന്ത്രിച്ചുവെക്കുമായിരുന്നത് അശ്വതിയോര്ത്തു.
ചിലപ്പോള് വീട്ടില് ആരുമില്ലെങ്കില് മാത്രമേ ശരിക്ക് ശബ്ദമുണ്ടാക്കി താന് വളി വിടാറുള്ളൂ.
നല്ല സുഖമാണ് അപ്പോള്.
ഒരിക്കല് രവിയേട്ടന് പത്രം വായിച്ചുകൊണ്ട് അടുത്ത് കട്ടിലില് കിടക്കുകയായിരുന്നു.
ഈ കഥ പോസ്റ്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്ന തീയതി ഏഴ് ആണല്ലോ. ഇന്ന് പതിനച്ചു ആയി. പതിനൊന്നാം അധ്യായത്തിന് കുറെ ഗ്യാപ് വന്നത്പോലെ.
നല്ല കഥ. വായിക്കുമ്പം സംഭവങ്ങള് മുമ്പില് തെളിഞ്ഞു വരുന്നു. അശ്വതിയും രഘുവും രാധികയും ഒക്കെ ജീവനുള്ള കഥാപാത്രങ്ങള് പോലെ തോന്നിക്കുന്നു. എനിക്കേറ്റവും ഇഷ്ട്ടം രഘൂനെയാണ്. ഓരോ ചാപ്റ്റര് വായിക്കുന്തോറും അവനോടുള്ള ഇഷ്ട്ടം കൂടിക്കൂടി വന്നു. സ്മിത ചിലപ്പോള് അറിയപ്പെടുന്ന ഏതെങ്കിലും എഴുത്തുകാരിയായിരിക്കും.