രഘുവിന്റെ ശ്വാസം നിലച്ചു.
ഒരു ലോകമഹാത്ഭുതം ആദ്യമായി കാണുന്നയാളെപ്പോലെ അവന് അവളുടെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് മിഴിച്ചുനോക്കി.
“മോന് ചേച്ചിയുടെ പൂറ് ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടോ?”
അവന് ഉത്തരം പറയാതെ ശ്വാസം കഴിക്കാന് വിസമ്മതിച്ചുകൊണ്ട് രോമങ്ങള് നിറഞ്ഞുവളര്ന്ന അവളുടെ മഹാ രഹസ്യത്തിലേക്ക് കണ്ണുകള് മാറ്റാതെ നോക്കി.
അവള് ലാസ്യഭാവത്തോടെ കൈകളുയര്ത്തി.
അപ്പോള് അവളുടെ കക്ഷത്തില് വളര്ന്ന രോമങ്ങള് അവന് കണ്ടു. അരക്കെട്ടിലെയും കക്ഷത്തിലേയും രോമങ്ങള് കണ്ട് അവന്റെ കുണ്ണ വീണ്ടും വെട്ടിവിറച്ചു.
അവന്റെ കൈയുടെ ചലനം വേഗത്തിലായി.
നിലാവില് അവള് പുല്പുറത്തിരുന്നു, അവന് അഭിമുഖമായി.
“മോനേ എനിക്കും മോന്റെ കുണ്ണ കണ്ടുകൊണ്ട് പൂറ്റില് വിരലിടണം. അത് കഴിഞ്ഞ് മതി നമുക്ക്…”
അശ്വതിയുടെ വിരലുകള് കന്തിലമര്ന്നു.
“മോന് ചേച്ചീടെ കന്ത് കണ്ടോ?”
“ഉം..നല്ല മുഴുതത് ആണല്ലോ.”
“ഈയിടെ എന്നും കന്തില് വിരല് കൊണ്ട് ഒരക്കാതെ കെടക്കാറില്ല മോനേ. കന്തേല് നന്നായി ഒരച്ചാലേ ഒറക്കം വരൂ. അതാ ചേച്ചീടെ കന്തിനിത്ര വലിപ്പം.”
“രാധികേം പറഞ്ഞു. അവള് നാലഞ്ചു പ്രാവശ്യം എങ്കിലും പൂറ്റിലും കന്തിലും വിരല് കേറ്റി സുഖിക്കൂന്ന്.”
“അവള് നല്ല കന്നിപ്പെണ്ണല്ലേ മോനേ. പതിനെട്ടല്ലേ പ്രായം? കഴച്ചിട്ട് പ്രാന്ത് കേറുന്ന പ്രായവല്ലേ? ഇവിടെ രണ്ട് പെറ്റ കെട്ട്യോനുള്ള എന്നേക്കൊണ്ട് പറ്റുന്നില്ല. പിന്നാ!”
ഈ കഥ പോസ്റ്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്ന തീയതി ഏഴ് ആണല്ലോ. ഇന്ന് പതിനച്ചു ആയി. പതിനൊന്നാം അധ്യായത്തിന് കുറെ ഗ്യാപ് വന്നത്പോലെ.
നല്ല കഥ. വായിക്കുമ്പം സംഭവങ്ങള് മുമ്പില് തെളിഞ്ഞു വരുന്നു. അശ്വതിയും രഘുവും രാധികയും ഒക്കെ ജീവനുള്ള കഥാപാത്രങ്ങള് പോലെ തോന്നിക്കുന്നു. എനിക്കേറ്റവും ഇഷ്ട്ടം രഘൂനെയാണ്. ഓരോ ചാപ്റ്റര് വായിക്കുന്തോറും അവനോടുള്ള ഇഷ്ട്ടം കൂടിക്കൂടി വന്നു. സ്മിത ചിലപ്പോള് അറിയപ്പെടുന്ന ഏതെങ്കിലും എഴുത്തുകാരിയായിരിക്കും.