“ആ മൈരന്‍ ഡോക്റ്റര്‍ക്ക് കൊടുക്കാന്‍ പൂറുംകൊണ്ട് ചെന്നതല്ലേ. അതേ, ചുമ്മാ കൊതിച്ചു നോക്കീത്കൊണ്ട് മാത്രം കാര്യമില്ല. തൊട്ടും പിടിച്ചും കൊതി മാറ്റീട്ട് കാര്യമില്ല. വേണെങ്കി വന്ന് പൊക്കിക്കൊണ്ട് പോയി ശരിക്ക് അടിച്ചൂക്കണാരുന്നു. മുഴുവനോടെ നിന്ന്‍ കൊടുത്തതല്ലേ?”
രഘു എഴുന്നേറ്റു.
അശ്വതിയുടെ കൈയില്‍ പിടിച്ചു.
അവള്‍ കന്തില്‍ നിന്ന്‍ കൈയ്യെടുത്തു. രഘു അവളെ ഓട്ടോയില്‍, സീറ്റില്‍ ഇരുത്തി.
എന്നിട്ട് അവളുടെ കവകള്‍ അകത്തി.
അവന്‍ നിലത്തിരുന്നു.
എന്നിട്ട് അവളുടെ നനഞ്ഞു കുതിര്‍ന്ന്‍ ഒട്ടിപ്പിടിക്കുന്ന പൂറില്‍ മുഖമമര്‍ത്തി.
“ആആഹ്ഹാആഘ്ഘ്ഫ…”
സുഖാസക്തിയില്‍ പുതഞ്ഞ അശ്വതിയുടെ സ്വരം പരിസരങ്ങളില്‍ നിറഞ്ഞു.
The Author
ഈ കഥ പോസ്റ്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്ന തീയതി ഏഴ് ആണല്ലോ. ഇന്ന്‍ പതിനച്ചു ആയി. പതിനൊന്നാം അധ്യായത്തിന് കുറെ ഗ്യാപ് വന്നത്പോലെ.
നല്ല കഥ. വായിക്കുമ്പം സംഭവങ്ങള്‍ മുമ്പില്‍ തെളിഞ്ഞു വരുന്നു. അശ്വതിയും രഘുവും രാധികയും ഒക്കെ ജീവനുള്ള കഥാപാത്രങ്ങള്‍ പോലെ തോന്നിക്കുന്നു. എനിക്കേറ്റവും ഇഷ്ട്ടം രഘൂനെയാണ്. ഓരോ ചാപ്റ്റര്‍ വായിക്കുന്തോറും അവനോടുള്ള ഇഷ്ട്ടം കൂടിക്കൂടി വന്നു. സ്മിത ചിലപ്പോള്‍ അറിയപ്പെടുന്ന ഏതെങ്കിലും എഴുത്തുകാരിയായിരിക്കും.